tgoop.com/zabanvarzi/1035
Last Update:
🍁 کشف جزئیات تازه از قدیمی‌ترین سیستم نوشتاری جهان متعلق به ۶ هزار سال پیش در بین‌النهرین
یک مطالعه جدید نشان می‌دهد قدیمی‌ترین سیستم نوشتاریِ شناخته‌شدۀ جهان تحت تأثیر نمادهای حکاکی‌شده‌ای بوده است که پیش از ابداع آن برای تجارت استفاده می‌شدند.
تحقیقات پیشین نشان داده بودند خط میخی، که تصور می‌شود اولین سیستم نوشتاری جهان باشد، در حدود ۳۱۰۰ سال قبل از میلاد در بین‌النهرین اختراع شد.
این خط تا حدی از روش‌های حسابداری برای نگه داشتن حساب‌های تولید، ذخیره آذوقه و حملونقل اقلام نشأت گرفته است. با وجود این، تا کنون اطلاع کمی دربارۀ خاستگاه این خط و نحوۀ تکامل اولیۀ آن در دست بوده است. حالا اما محققان در دانشگاه بولونیا ایتالیا می‌گویند نمادهای حکاکیشده بر روی مُهرهای سنگی استوانه‌ای، مربوط به دوران ماقبل اختراع سیستم‌های نوشتاری، در توسعۀ خطوط ابتدایی نقش داشته‌اند. در واقع، این نمادها به نشانه‌هایی تبدیل شدند که بعدها در خط «نیانوشتارهای میخی»، نسخۀ اولیۀ خط میخی مورد استفاده در جنوب بین‌النهرین، بهکار رفته‌اند.
این مهرهای استوانه‌ای برای هزاران سال در سراسر بین‌النهرین استفاده می‌شد. آنها را بر روی لوح‌های گلی فشار می‌دادند تا نقوش خود را روی آنها چاپ کنند. الواح بهدستآمده سپس اغلب برای تأیید معامله یا بهعنوان یک نامه مورد استفاده واقع می‌شد. برخی از مهرهای مورد بررسی در مطالعۀ جدید به حدود ۴۴۰۰ سال قبل از میلاد مسیح می‌رسد، بیش از هزار سال قبل از توسعۀ نوشتار.
کاترین کلی و ماتیا کارتولانو، هر دو محقق در دپارتمان زبان‌شناسی کلاسیک در دانشگاه بولونیا، در بیانیه‌ای گفتند: «ما بر روی تصویرسازی مهر که قبل از اختراع نوشتار سرچشمه می‌گرفت، تمرکز کردیم.»
تیم محققان نقوش مهرهای مربوط به حمل کوزه و پارچه بین شهرهای مختلف بین‌النهرین را شناسایی کرد و به این نتیجه رسید که این نقوش در نوشته‌های اولیه دربارۀ تجارت محصولات کشاورزی و منسوجات به نشانه‌هایی در خط میخی تبدیل شده‌اند.
نویسندگان در مقاله خود آورده‌اند: «این ثابت می‌کند که نقوش شناخته‌شده از مهرهای استوانه‌ای بهطور مستقیم با توسعۀ نوشتار در جنوب عراق مرتبط هستند و نشان می‌دهد که چگونه معنا از نقوش پیشین به خط منتقل شده است.»
خط میخی ابتدا توسط تمدن سومری، که از حدود ۵۵۰۰ تا ۲۳۰۰ قبل از میلاد در شهرهای اولیه در جنوب بین‌النهرین حاکم بود، توسعه یافت. زمانی که اکدی‌ها جانشین سومری‌ها شدند، سیستم نوشتاریِ پیشین را پذیرفتند، اما آن را در زبان خود بهکار بردند. به این ترتیب، اکدی میخی برای بیش از ۲ هزار سال و در طول دوره‌های بعدی بابلی و آشوری به زبان نوشتاری رایج بین‌النهرین تبدیل شد.
محققان می‌گویند نقوش بهکاررفته روی مهرهای استوانه‌ای را می‌توان روی الواح گلی ۵ هزارساله از شهر اوروک در جنوب بین‌النهرین دید. این نقوش شامل نمادهایی است که یک ساختمان، نوارهای ساخته‌شده از ساقه‌های نی و پارچه‌های حاشیه‌دار در یک ظرف را نشان می‌دهد.
سیلویا فرارا، استاد گروه زبان‌شناسی کلاسیک در دانشگاه بولونیا و یکی از نویسندگان این مطالعه، در این باره گفت: «جهش مفهومی از نمادگرایی پیشانوشتار به نوشتار، یک پیشرفت قابل توجه در فناوری‌های شناختیِ انسان است. این ابداعات در حوزۀ نوشتار نشان می‌دهد که چطور انسان از پیشاتاریخ به تاریخ گذر کرد و چگونه برخی از تصاویر ماقبل تاریخ در یکی از اولین سیستم‌های نوشتاری اختراع‌شده گنجانده شده‌اند.»
یافته‌های تازه هنوز برای تأیید نهایی احتیاج به انجام مطالعات بیشتری دارند. با این حال، نویسندگان امیدوارند که نتایج کار آنها به محققان کمک کند تا نمادهای نوشتاری پیشامیخی بیشتری را رمزگشایی کنند. نتایج مطالعات تازه در نشریۀ علمی «دنیای باستان» منتشر شده است.
© از: یورونیوز (۱۴۰۳/۸/۱۵)
BY زبان‌ورزی
Share with your friend now:
tgoop.com/zabanvarzi/1035