یلدا / چله/ خور روز، یادگار ایرانشهر کهن
(۱)

یلدا جشنی پیچیده در رازهای باستانی است که یاد آور جاودانه غلبه نور بر تاریکی است. جشنی که بخش بزرگی از مردمان جهان کهن ایرانی از جنوب روسیه و فلات ایران تا شبه قاره هند این شب را جشن خواهند گرفت بی آنکه اغلب این مردم از وسعت جغرافیایی این جشن و تقدس تاریخی و رازهای تهفته در آن آگاه باشند.

جشنهایی چون یلدا و نوروز که از ایران تا غرب چین جشن گرفته می شوند به یاد ما ایرانیان می آورند که "ایرانشهر" نه یک سرزمین جغرافیایی که گستره ای فرهنگی است که مرزهای حقیقی آن بسیار فراتر از مرزهایی است که مردمان این جهان کهن را از یکدیگر جدا ساخته است.

شب یلدا فرصتی است برای دوباره به یاد آوردن  رویای فراموش شده ایرانشهر که در جهان تکه تکه شده امروز ما، خود را در دل اسطوره ها ، سنن و آیینهای باستانی تداوم می بخشد و در این تداوم زنده خواهد ماند حتی اگر که هزارتکه شده باشیم. این رویا چون نیرویی یگانگی بخش همه ما را چه در خانه و چه در هجرت و در هر سرزمینی که باشیم به یکدیگر پیوند می زند.

جشنهایی چون یلدا در طی هزاره ها ما را در مقابل ویرانگرترین تندبادهای تاریخ که نام و خاطره ملتها و تمدنهای بسیاری را از صفحات تاریخ زدوده اند حفظ کرده اند و همچنان توان تداوم پاسداری از بذرهای هویت ما را دارا هستند.
در تقویم ایرانی این شب مقارن شامگاه 30 آذر و انقلاب خورشیدی است که به عنوان طولانی ترین شب سال جشن گرفته می شود ولی آن چه به این شب معنایی ویژه می بخشد نه طول آن ، بلکه این حقیقت است که سراسر این شب چون نبردی است میان تاریکی در قدرتمندترین شب فرمانروایی خود که با تولد خورشید و غلبه نور بر این طولانی ترین و گسترده ترین تاریکی ها، استیلای آن به پایان می رسد.
یلدا نمادی از پیروزی نهایی نیکی و نور بر نیروهای اهریمنی است. نبرد میان  نور و ظلمت که یکی از بنیادی ترین باورها در جهان بینی ایرانی است.

ظلمت شب یلدا یادآور تاریخ ما مردمی است که شب طولانی تاریخ را با رنج و تاریکی دست و پنجه نرم کرده ایم ولی هرگز باور نکرده ایم که این رنج از ما نیرومند تر و این تاریکی پایدار و ابدی است. یلدا یادآور ایمان ماست به این وعده هورمزد که سرانجام اهریمن با تولد نور نابود خواهد شد.

یلدا و یا خور روز باستانی نمادی از کهن الگوی زایش خورشید و نابودی تاریکی است. کهن الگوی نبرد نور و ظلمت و پیروزی نور بر تاریکی یکی از قدیمی ترین و نیرومند ترین کهن الگوها در جهان کهن ایرانی است.
⭐️ادامه دارد....
👌
#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿

یلدا مبارک 🌹

👌

#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿

(۲) _ ادامه جستار یلدا/خورروز/یادگار ایرانشهر کهن

اگرچه جشن گرفتن اعتدال زمستانی در بعضی ملتهای دیگر به جز ایرانیان باستان نیز مشاهده شده است،  ولی می توان آن را  فصل مشترک اقوام هند و ایرانی و یادگار فرهنگ مشترک کهن آنها در زمانی دانست که در کنار یکدیگر می زیسته اند.

از 4000 سال پیش از میلاد می توان این جشن آیینی را درشاخه های مختلف آریاییان مشاهده کرد. از اقوام شمالی نوردیک و ژرمن و از ایران تا آلمان و لیتوانی تا هند و مردمان سرزمینهای جنوبی روسیه .

می توان حتی تاثیر این جشن را بر مردمان سرزمینهای دوردست چون ژاپن ، از طریق اقوام آریایی آینو که از روسیه وارد ژاپن شدند و بر سلسله مهم یاماتو تاثیر بسیار گذاشتند و همچنین در مصر از طریق پیوند مصریان با اقوام آریایی هیتی مورد مطالعه قرار داد.

در این میان سرزمینهایی وجود دارند که ارتباط آنها با این سنت چون رازی دور از دسترسی باقی مانده است چون تمدن شگفت انگیز مایا در امریکای جنوبی که آنان نیز این شب را با درکی یکسان از تولد ایزد خورشید جشن می گرفته اند که در ادامه به آنها بیشتر خواهیم پرداخت.

در این جستار من تصمیم دارم نگاهی داشته باشم به اقوامی که این شب را جشن می گیرند و تلاش خواهم کرد تقارن های جالب توجه در میان سنن این اقوام را مورد توجه قرار دهم.

این شب مقارن است با آیین باستانی خورشید روز  "خور روز" که در آیین باستانی مهر (میتراییسم) ایرانی و سپس رومی جشن گرفته می شد و هم نزد ایرانیان و هم رومیهایی که بر این آیین بودند مصادف بود با روز تولد میترا "مهر" که نزد ایرانیان و همچنین رومی ها پیش از میلاد مسیح روزی مقدس به شمار می رفته است.

ایرانیان باستان این روز را خورشید روز “خور روز” نامیده و این شب را به عنوان شب زایش مهر یا خورشید جشن می گرفته اند و به عنوان یک آیین باستانی در دامنه های البرز تا دمیدن سپیده به انتظار طلوع خورشید می نشسته اند و پیروزی مهر و شکست اهریمن را با خواندن دعایی با نام "نی ید" جشن میگرفته اند.

مردمان این شب را از فلات ایران تا شبه قاره هند جشن می گرفته اند و حتی مردم بنگلادش نیز هنوز این شب را "شب نور" دانسته و گرامی می دارند. در دوره های بعدی نیز مزدکیان وخرم دینیان این روز را "خرم روز" نامیده و گرامی داشته اند. شاید توجه به این نکته نیز جالب توجه باشد که ما ایرانیان کلمه "مهر" را هم به معنای خورشید و هم به معنای عشق و محبت به کار می بریم و نور دانستن محبت نشان از اهمیت ویژه این واژه و انطباق این مفاهیم نور و عشق در فرهنگ ایرانی دارد.
⭐️ادامه دارد....
👌
#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿

💢 چرا بعضی وقتا زمان سریع می گذرد و بعضی وقتها کند


#حقایق #عجایب
👌
#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿

(۳) _ ادامه جستار یلدا/خورروز/یادگار ایرانشهر کهن

این روز همچنین در تقارن نسبی است با زاد روز میلاد عیسی مسیح در تاریخ 25 دسامبر که توسط تمام مسیحیان جهان جشن گرفته می شود. جالب است بدانیم مطابق روایت انجیل لوقا، عیسی مسیح نه در زمستان و ماه دسامبر بلکه در فصل تابستان متولد شده است.

مطابق تقویم مذهبی یهود ماهی که جبرییل بر مریم ظاهر شد ماه پایانی تابستان است و به همین دلیل تولد عیسی مسیح باید در آغاز تابستان بعد باشد و در تایید این موضوع مجددا در انجیل لوقا همچنین روایت تولد مسیح همزمان با فصل چرای گوسفندان ذکر شده است، حال آنکه هیچ شبانی گوسفندان خود را در زمستان به چرا نمی برد! و دیگر اینکه هیچ اشاره ای به نشانگان زمستان در تولد عیسی مسیح وجود ندارد.

نکته اینجاست که در این مورد نیز امپراتور کنستانتین پس از پذیرش مسیحیت  به دلیل وجود اختلافات در تاریخ میلاد مسیح  در سال 325 میلادی شورایی به نام شورای اول نیکائا (First Council of Nicaea)  را تشکیل داد تا اصول دین مسیح را بنیان گذارند در این شورا و شورای بعدی بود که اناجیل اربعه رسمیت یافت و در مورد زمان تولد حضرت مسیح تصمیم گیری شد اگرچه هنوز نیز در این مورد اختلاف وجود دارد و کلیسای گریگوری و ارتدوکس 6 ژانویه را زادروز مسیح می شمارند.

ولی چرا 25 دسامبر به عنوان زادروز میلاد مسیح برگزیده شد؟

حقیقت این است که این موضوع نیز بازمی گردد به گسترش میتراییسم در روم و محبوبیت آیین "خورشید روز" و باور شکست تاریکی در این شب.  روزی که آن را زادروز تولد میترا یا مهر می دانستند.

گاهشمار مورد استفاده رومیان گاهشماری یونانی بوده است و دلیل جابجایی تاریخ تولد مسیح از 21 دسامبر به 25 دسامبر ناشی از یک خطای محاسباتی بوده است که امروزه مورخین بسیاری این احتمال را مورد تاکید قرار داده اند.
 آیا هرگز از خود پرسیده ایم که چرا روز مقدس و تعطیل در هفته،  نزد مسیحیان Sunday یعنی ترکیبی از Sun یعنی خورشید و Day به معنای روز است؟

آیا این صرفا تقارنی تصادفی است که هم میتراییسم (آیین مهر) و هم مسیحیت هردو  روز مقدس هفته خود را خورشیدروز نامیده اند ( در آیین مهر روز آخرهفته نیز مهرشید یا روز خورشید نامیده شده است ) ؟
جالب است بدانیم که این روز نیز نخستین بار توسط کنستانتین نخستین امپراتور روم در سال 321 میلادی و با نام روز خورشید تعطیل شد. دلیل آن گسترش میتراییسم در رم و مقدس بودن مهرشید نزد مردم و سربازان رومی بوده است که برای گسترش سریع مسیحیت بهترین راه استفاده از سنتهای جاری و تغییر معنای آنها بوده است! 

روز 21 دسامبر یا همان شب یلدا یکی از بزرگترین جشنهای ملی رومیان در امپراطوری روم پیش از پذیرش مسیحیت بوده است که با نام “دیوالیا” Divalia  و به افتخار خورشید بازگردنده  (returning sun) در غالب یک فستیوال ملی جشن گرفته می شده است.
در سالهای اخیر بقایای معابد و مهرابه های میترایی که نه تنها در آسیایی صغیر و فلات ایران که حتی با وسعت بسیار در اروپا از ایتالیا تا آلمان، ایرلند وانگلستان بدست آمده اند و تصاویر منقوش در این معابد کمک کرده اند تا اطلاعات جدید از میترا این چهره مرموز تاریخ حاصل گردد.

اطلاعاتی که به روشنی نشان از شخصیتی مستقل از ایزد باستانی با عنوان مهر نجات بخش و پیامبر ایرانی می دهد که آیینی بسیار مدون و البته راز آمیز را نمایندگی می کند پیامبری که تحت تاثیر نشانگان میترا و بازگشت او ظهور می کند و دهها تصویر، مجسمه و معابد باقیمانده از آیین او نشان از گسترش منحصر به فرد این آیین، اندکی پیش از تولد مسیح به ویژه در امپراطوری روم دارد آیینی که امروز کلیسای کاتولیک و به طبع آن بسیاری حتی در دانشگاههای جهان غرب با اطلاق نام کلی پاگانیسم یا شرک وزندقه می کوشند آنرا به فراموشی بسپارند و به سادگی از آن بگذرند.

در رابطه با ارتباط سنتهای کلیسای کاتولیک و آیینهای میترایی به ویژه در رابطه با آیینهای مرتبط با جشن سال نو (کریسمس) سخن بسیار است که آن را به بعد موکول می کنیم. ولی ذکر این نکته دارای اهمیت است که روزهای 17 تا 25 دسامبر در سنتهای مسیحی به عنوان آخرین هفته پیش از تولد مسیح جشن گرفته می شوند و هر روز نامی ویژه و آوازهای مخصوص به خود و عبادتهای خاص خود را داراست و نکته بسیار جالب در این رابطه این است که روز 21 دسامبر که در سنتهای باستانی هندو اروپایی زاد روز خدای خورشید (مهر/میترا) است در این مراسم عبادی که آنتیفون  antiphon نامیده می شود با نام اورینس  Oriens یا خورشید طلوع کننده شناخته می شود و خود کلمه اورینس در لاتین شرق معنا می دهد که نقطه ظهور و تولد خورشید(مهر) است.
⭐️ادامه دارد....
#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿

✅
خوب یادمه
میگُفت حتی اگه تموم دنیا بفهمن که با همیم نهایتش میگم، چند وقت برای دلم زندگی کردم و هرگز پشیمون نیستم

#مهرناز_بهاری🥀
👌
🌿🌿🌿🌿
#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿

(۴) _ ادامه جستار یلدا/خورروز/یادگار ایرانشهر کهن

شعر بسیار معروف زیر در رابطه با این روز به عنوان یک پیشگویی در قالب یک سرود کلیسایی در این روز خوانده می شود که نظرتان را به متن لاتین و همچنین ترجمه انگلیسی این متن و یک اشتباه عجیب ترجمه که به طور وسیع در دنیای انگلیسی زبان مورد استفاده قرار می گیرد جلب می کنم.
Latin:
O Oriens,
splendor lucis aeternae, et sol justitiae
veni, et illumina sedentes in tenebris, et umbra mortis
 
English:
O Morning Star
splendour of light eternal and sun of righteousness
Come and enlighten those who dwell in darkness and the shadow of death

همان طور که دیده می شود در تصنیف فوق کلمه شرق در زبان لاتین Oriens که به استعاره از خورشید و نقطه تولد آن استفاده می شود به دلایل نامعلومی به ستاره ترجمه شده است ولی تصویر و نماد این روز که در زیر می بینید به خوبی معنای این روز را آشکار می سازد.

در رابطه با جشن گرفتن شب یلدا توسط رومیان به این اشاره شد که آنها این جشن را دیوالیا می نامیدند و جالب این که این جشن با نام مشابه دیوالی و یا دیپاوالی در میان هندوها نیز با عنوان جشن غلبه نور بر روشنایی شناخته شده و  هندوها، سیکها و جینیها این روز را به عنوان غلبه نور بر تاریکی جشن می گیرند و تصاویر زیر مربوط به مراسم سالانه این جشن ملی هندوهاست.
⭐️ادامه دارد....
👌
#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿

👌
#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿
🍉🎶✨🌿
امسال شب یلدا رو با #فال_خوش سَر كن
🎶 #یلدا شب را ببر به فردا
وا کن اخم گذشته ها را..

🌺یلدا مبارک 🎉

(۵/بخش پایانی) _ ادامه جستار یلدا/خورروز/یادگار ایرانشهر کهن

گروهی دیگر از بومیان قاره امریکا به نام زونی Zuni که امروز تنها نزدیک به 7000 نفر از آنان در نزدیکی مرزهای مکزیک زندگی می کنند و آنها را باقی مانده از قبیله و مردم پوبلو  Pueblu میدانند نیز روز 21 دسامبر و تولد خدای خورشید را جشن می گیرند.

این مردمان معتقدند که از دروازه ای مخفی و از بعدی دیگر صدها سال پیش اجدادشان به امریکا آمده اند و این دروازه مخفی را شیپاپو Shipapu می نامند. زبان این مردم هیچ قرابتی با سایر زبانهای بومیان امریکا ندارد و سنتهای آنان نیز که به آن شدیدا دل بسته اند منحصر به خود آنهاست. در زیر تصویر دو نماد مقدس آنان را می بینید.

این جشن در ژاپن نیز در حدود قرن هفتم میلادی به افتخار آماتراسو اوکامی Amaterasu-ōmikami  (天照大神／天照大御神) الهه خورشید که نام او نیز به معنای نوری که در بهشت می درخشد در برپا می شده است. او حافظ خاندان سلطنتی ژاپن نیز شمرده شده است. در ابتدای این جستار به تاثیر آینوهای آریایی تبار بر نخستین تمدن های شناخته شده ژاپن اشاره شد ولی در این رابطه کتاب "سلسله یاماتو در ژاپن و تمدن باستانی پارس" نوشته دکتر شهاب ستوده نژاد تحقیقی بسیار جامع و قابل توجه و خواندنی است.

پیش از به پایان بردن این جستار نیک است اگر نگاهی دوباره داشته باشیم به استفاده از نماد خورشید در اسطوره/ ایزدان ایرانی. 
به تصاویر زیر توجه کنید دایره نمادی از خورشید است و حلقه که نمادی از مهر که همزمان ایزد مهر و پیمان است در این تصاویر قابل مشاهده اند.آنچه ریشه ایرانی/آریایی این نماد که در دستان و یا در بالای سر فروهر، میترا، هورس و ویکا و مغان مادی دیده می شود را می تواند تایید کند قدمت این نماد نزد آریاییان است.
نزدیک ترین احتمال دیگر به دلیل قدمت تمدنی مصریانند که ممکن است استفاده از این نماد نخست از سوی آنان صورت پذیرفته باشد و سپس سایر ملل از آنان اقتباس کرده باشند که به دلیل روشنی قابل رد است زیرا این نماد در قوم هیتی که آریایی نژاد بوده و توسط مصریان نابود شده اند نیز دیده شده است با تاریخی کهن تر از مصریان و همچنین این نماد بر مقبره کیاکسار (cyaxares) بنیان گزار پادشاهی ماد که در کردستان دفن است نیز موجود است که نشانگر وجود این نماد پیش از هخامنشیان در میان اقوام ایرانی است

ویکا ایزد خورشید اقوام نوردیک و ژرمنها با حلقه مهر در دست

حلقه مهر/خورشید/پیمان در دستان میترا – نگاره ها عمدتا در ارمنستان و ناحیه آناتولی یافت شده اند و نه در ترسیم میترا در میتراییسم رومی
در پایان شاید مناسب باشد به این مهم نیز اشاره شود که ریشه کلمه مسیح را می توان در واژه سانسکریت  “می” باز جست که “دوستی” معنا می دهد و همچنین “میتر” نیز با همین معنا به کار برده شده و “میذ” نیز میانجی گری و شفاعت معنا شده است. کلمات mediator  ، medium, medicine, media در زبان انگلیسی همچنان این معنا را حفظ کرده اند. این واژه بعدها با شکل “میشی” و “میسی” و در نتیجه “مسیح” به کار برده شده است و احتمالا ارتباطی با کلمه مسح عربی به معنای آب یا روغن مالیده شده ندارد.
در نوشته های پهلوی نیز میترا به تمام اشکال میثر، میهر، میر نوشته شده است. می توان گفت باور به ظهور یک نجات دهنده یکی از ریشه ای ترین باورهای اقوام ایرانی است که در جشن مهر (یلدا) تجلی یافته و برای هزاره ها ایمان آنها را به غلبه پایانی نور بر تاریکی و نیکی بر بدی و دفع اهریمن از جهان و پیروزی یکتاپرستی بازتاب داده است.
از همین رو می توان کهن الگو “Archetype” زایش خورشید و نابودی ظلمت را کهن الگویی ریشه دار در اقوام هند و ایرانی و شاخه هایی از آنان که به اروپا کوچ کردند دانست که همچنان در گستره این جهان فرهنگی به صورت نمادین جشن گرفته می شود. قدرت این کهن الگو تا اندازه ای در این جهان نیرومند بوده است که حتی به تغییر تاریخ مسیحیان برای انطباق میلاد مسیح با شب زایش نور منجر شده است.
 
👌
#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿

🍃🍂هر شب خدا در خواب ، تمام مشکلات تو را برمی‌دارد تا به تو نشان دهد که تو یک وجودِ موقتی و میرا نیستی ، تو روحِ "هستی" ، هستی ... از چه می‌ترسی؟ ... تو یک وجود جاودانی هستی ... تو آنطور که فکر میکنی نیستی ؛ تو نه یک زنی و نه یک مرد ، بلکه یک روحی ، پرلذت، ابدی ... جاودانگی خودت را با عادت‌های انسانی هویت نده ... حتی در میانِ آزمایشهای سخت ، بگو : قدرت من برای غلبه ، بالاتر از تمام امتحاناتم است ...

یوگاناندا🥀
👌

#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿

‍ #هزار_و_یک_نکته

🍃"یلدایِ بلندِ ما"🍃

🌺چرا ما بلندترین شب سال را جشن میگیریم⁉️

🌸یکی از اصولی که عرفا به آن پایبند هستند این است که به جهان و زندگی به صورت نشانه نگاه میکنند. آنها همه شئون و جزئیات زندگی را نشانه میدانند.
جزئیاتی که به چیزی دیگر اشاره دارند.

🌼شب یلدا به چه چیزی اشاره میکند⁉️
بلندترین شب سال چه چیزی میخواهد به ما بگوید⁉️
آیا مساله فقط یک رسم باستانی است و جشنی و دور هم جمع شدنی یا حرف عمیق تر از اینهاست⁉️

🌺در فلسفه و عرفان، شب را به دو نوع آفاقی و انفسی تقسیم میکنیم.

🌸شب آفاقی مدام در 24 ساعت شبانه روز اتفاق میفتد. گردش زمین به دور خود و خورشید، شب و روز را پدید میاورد. طلوع و غروب خورشید و پدید آمدنِ روز و شب، شاید برای ما عادی شده و تعجب و شگفتی آنچنانی ندارد❗️

🌼اما شبِ انفسی، بحثِ دیگری است.

🌺آیا جانِ ما، روح و روان ما هم دچار شب و روز میشود⁉️
آیا ما در درونمان شب و روز را احساس میکنیم⁉️
آیا ما در درونمان خورشیدی طلوع و غروب میکند⁉️

🌸بله. ما در درونمان، در عمق جان و روانمان؛ شب داریم و روز.

🌼آنگاه که به درون کشیده میشویم و از زندگی بیرونی گسسته میشویم. وقتی که دیگر حال و حوصله دیگران را نداریم، میل داریم با خودمان تنها باشیم؛ غروبِ جانمان را تجربه میکنیم.

🌺افسردگی ها، غم ها و اندوه ها ما را به درون میکشند و از زیستنِ بیرونی غروب میدهند❗️

🌸به درون رفتن، نوعی غروب و شب شدگی است.
قبضِ جان، ما را فشرده میکند و در هم فرو میکشد.
ما از درون و به درون خودمان بلعیده میشویم.
آری، ما غروب میکنیم و دچار شب شدگی میشویم.

🌺بعید است کسی این متن را بخواند و حرف مرا تایید نکند❗️ همه ما به نحوی تا به الان دچار شب شدگیِ جان شدیم.

🌼رنج ها، شکست ها، تضادها و کشمکش های زندگی به ما این اجازه را نمیدهند که برای همیشه طلوع وار و روزانه زندگی کنیم. همیشه روشن، سرحال، پُرانرژی و در حالِ جست و خیز بودن؛ خیالی است که با هر شب شدگی فرو میریزد❗️

🌺اما همین شبِ آفاقی، این یلدایِ بلند، نشانه وار به ما میگوید هر شبی، هر غروبی، هر دلتنگی و بی قراری، هر فرو افتادنی به پایان خواهد رسید حتی اگر طولانی ترین و بلندترین شب سال باشد.

🌸ما به رسم باستانی خودمان این شب را جشن میگیریم چون به ما میگوید درست در لحظه ای که همه تاریکی ها و رنج ها و زخم ها به نهایی ترین شدت خودشان میرسند، روز و روشنایی پدیدار میشود.

🌼ما این شب را جشن میگیریم تا به خودمان یادآوری کنیم هیچ شبی حتی دیرپاترین شب ها هم به پایان خواهند رسید.

☀️طلوع در لحظه ای اتفاق میفتد که تاریکی به نهایت خودش رسیده باشد.

🌺ما دانه های یاقوتی انار را نمادی از خِردی میدانیم که در دل شبِ جانمان به ما هدیه خواهد شد. چرا که رنج ها خِردی در خودشان دارند که با فرو افتادن ما به ما تقدیم میشود❗️

🌸نیچه 🥀در کتاب 📚غروبِ بُتان میگوید:
آن کس که خواستار زندگی نو و جدیدی است ناگزیر باید با نیست و نابود کردن شروع کند.

🌼و یلدایِ بلندِ ما میگوید هر شبِ طولانیِ نابود کننده ای ناگزیر به طلوعِ روشنایی، منتهی خواهد شد.

🍃🌺 یلدایتان مبارک 🌺🍃

" دکتر منوچهر خادمی🥀
👌
#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿

روز مادر مبارک❤️


👌

#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿

و روز مادر مبارک🌹
👌
#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿

🌺 مادرتان به شما چی یاد داده❓
شما به مادرتان چی یاد دادید❓

روز مادر مبارک 🌹
👌

#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿

❣ زیباترین زن دنیا ❣️

📽 دیدن این ویدیو شدیدا
توصیه می شود🥀

👌

#کانال_قدرت_نگرش_مثبت👇

┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

Join🔜 🆔 @zehnekhatarnakema

🌺🌿🌺🌿

🍃🍂 #بهترین_کتابهایی_که_خوانده_ام

🌺 دنیا به زن‌های مقاوم‌ نیاز دارد؛
زن‌هایی که بی‌توجه به محیط پیرامونشان، مشتاق، سرزنده و پر انرژی هستند؛ زن‌هایی که از گفتن حقیقت یا بیان اعتقاداتشان نمی‌ترسند. سرشار از استعداد، عاطفه و مهربانی هستند.

🌸 خودشان را با مردها مقایسه نمی‌کنند یا با سایر زن‌ها نمی‌جنگند، بلکه همه‌ی انسان‌ها را همان‌طور که هستند می‌بینند و همواره در جست‌ و‌ جوی زندگی بهتر و عشق پایدار هستند.

📙#زن_ایده‌آل
👤#ماری_فرلئو🥀
💟👌
@zehnekhatarnakema

روز زن مبارک 🌹
👌
@zehnekhatarnakema

#یک_جرعه_معنا

🌺 اگر زن نبود؛ زمین خدا همیشه سرد بود

دکتر منوچهر خادمی🥀

👌
@zehnekhatarnakema

🍃🍂 #یک_جرعه_معنا

🌺 اگر زن نبود؛ زمین خدا همیشه سرد بود

دکتر منوچهر خادمی🥀

👌
@zehnekhatarnakema