دلنوشته‌های تاریخیِ علی مرادی مراغه‌ای

💥آیا چپ ها انقلاب کردند؟!
✍️علی مرادی مراغه ای

✅بخش اعظم تاریخ یکصد ساله ما را فوبیای چپ پر کرده اینکه عنقریب توده ای ها با کمک شوروی قدرت را خواهند بلعید!
اما چنین ترس و فوبیا بیهوده بوده...

♦️تمام ذهن شاه آکنده از ترسِ کمونیستها بود، در آن سالها، تمام ترسِ غرب نیز از کمونیزم بوده، اما در ایرانِ دینی، شاه از کمونیستها و چپها شکست نخورد چون در نزدیکی انقلاب، موفق شده بود تمام توده ای و چپی های مسلح را قلع و قمع و به زندان کرده یا از کشور فراری دهد.
رژیم شاه از جایی شکست خورد که خودش تقویت کرده بوده، از بنیادگرایی دینی!
از جبهه غرب ستیزی شکست خورد که پس از کودتای ۲۸ مرداد تا کاخ ملکه اش نیز رسوخ کرده بودند و توده ای ها تنها بخش بسیار کوچکی از آن بودند!

♦️اگر میزان شکنجه شده ها و کشته ها و اعدامهای کمونیستها بدست محمدرضاشاه ۵۰ برابر میزان اعدامها از علما و روحانیون بوده این به معنای گستردگی نفوذ چپهای کمونیستی نبوده، بخاطر حساسیت و فوبیای بیمارگونه محمدرضاشاه از چپها بوده.
جالب است که در آستانه کودتای ۲۸ مرداد، مصدق نیز دقیقا با همان کارت فوبیای چپ و ترساندن از حزب توده بازی می کرد که خود غرب و کودتاگران با آن بازی می کردند!
آن زمان که مصدق در دیدار با هندرسون با کارت تهدیدِ سرخ و ترساندن آمریکا از امکان افتادن ایران به دامن کمونیزم بازی می کرد خود آمریکا نیز با همین کارت، مصدق را بر زمین زد چون فکر می کرد با ادامه دولت مصدق، ایران به دامن کمونیزم خواهد افتاد!
پس، شبها حتی ایادی خودِ کرومیت روزلت بنام حزب توده، اعلامیه تهدیدآمیز به خانه های علما می انداخت!
البته خود توده ای ها نیز با تظاهرات خیابانی و با پایین کشیدن مجسمه های شاه و پدرش به این فوبیا کمک کردند...!

♦️اما آمار واقعی نشان می دهد که این ترس بیهوده بوده:
هنگامیکه جبهه ملی در دربار متحصن شده و آزادی انتخابات را خواست، شاه گفت در صورت آزادی انتخابات، توده ای ها شما را درو خواهند کرد، اما مصدق گفت اینها عددی نیستند...
و نتیجه انتخابات هم نشان داد که بیش از سه نفر توده ای نتوانست از تهران وارد مجلس گردند!
در کتاب(پروکروستس ایرانی) آورده ام پس از انقلاب که اوج فعالیتهای حزب توده بوده یکی از ملاک‌های سنجش فقدان پایگاه مردمی حزب، نتایج اسف انگیزش در انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی در ۱۲مرداد ۱۳۵۸ بوده!
بیشترین رای را از بین کاندیداهای حزب توده، کیانوری با ۵۸٬۸۰۲رای و احسان طبری با ۴۷٬۲۲۵رای آورده بودند یعنی کمتر از یک‌ ششم رای مسعود رجوی که خود رجوی نیز با ۲۹۷٬۷۰۷ رای، ناکام مانده بود! .
این به روشنی، فقدان پایگاه حزب توده را در جامعه مسلمان ایرانی نشان میدهد و چون حزب توده نمی‌توانست نقش مهمی در حوادث بازی کند از یک طرف، خود را به خط امام می چسباند، و از طرف دیگر به هزار و یک ترفند میخواست گروههای دیگر مانند فدائیان یا مجاهدین را جذب کند اما نه موفق به جلب همکاری با نیروهای خط امام شد چون به آنها به دیده کافر می نگریستند!
و نه توانست گروههای چپی را جذب کند بجز تنها بخشی از فدائیان را.
چون گرایش به خط امام باعث رانده شدن آن حزب از سوی چپ های دیگر می شد!
سرهنگ لئونید شبارشین که از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۱ش. رئیس دفتر نمایندگی ک.‌گ.‌ب در تهران بوده به بهترین نحو به فقدان پایگاه حزب توده در بین مردم مسلمان اشاره کرده او می گوید:
«این حزب، توده‌های مردم را به خود جلب نمیکرد و در میتینگ‌های آن عده کمی شرکت می‌کردند. اعضای این حزب را به جاسوسی برای شوروی متهم می‌کردند...»
(بنگریید به: پروکروستس ایرانی...ص۱۴۱)
و وقتی هم آن حزب در ۱۳۶۱ قلع و قمع گردید آبی از آب تکان نخورد!

♦️به نظر من، چپها در ذهنیتِ ایرانی و مخصوصا پهلویها در تاریخ ۸۰ ساله تنها نقش قدرخان را بازی کرده!
«قدر خان» راهزن معروف آذربایجان بود در زمان حکمرانی امیرنظام گروسی!.
در آن زمان، آوازه جلادت و صلابت قدرخان در همه جا پیچیده و ترس و وحشتی عظیم در دل مردم انداخته بود، روزی که پایان مأموريت امير نظام گروسی در آذربایجان سید، كس فرستاد و «قدر خان» را امان داد تا در یکی از منزلگاههای بین راهی ملاقاتی کند.
امیرنظام به «قدر خان» فهماند كه آن همه هيبت و باد و بروت او چیزی نیست و هر آینه میتوانست او را از بین ببرد اما نگهداشته!
قدر خان پرسید، چرا اینهمه محبت در حق من میداشتی؟!
گروسی گفت:
اگر تو نبودی، اداره اين منطقه حساس در كنار روس و عثمانی برايم دشوار بود و من می بايست «قدر خان»ی میساختم كه هر مشکلی داشتم با استعانت از آوازه خشونت و صلابت تو آن را حل میكردم!

⏹️قدرخان ها همیشه بوده و همیشه چیزی مثل واژه چپول یا شمر یا حرمله لازم است برای فحش دادن و بلاگردانی!
به نظر من:
واقعیت مهم است اما چیزی از واقعیت مهمتر است و آن نوع نگاهِ کج و معوج به واقعیت است که در این ۸۰ سال تعیین کننده بوده است..

Telegram

دلنوشته‌های تاریخیِ علی مرادی مراغه‌ای

من طبعا به مخاطبان معینی می اندیشم. به کسانی که در جستجو هستند، بی آنکه یقین داشته باشند آنچه را که می جویند یافته اند... پل والری


ارتباط با من:
@amoradym

www.tgoop.com/Ali_Moradi_maragheie/2226

14.3K viewsعلى مرادی مراغه ای, edited  Jan 23 at 08:13

💥آیا چپ ها انقلاب کردند؟!
✍️علی مرادی مراغه ای

✅بخش اعظم تاریخ یکصد ساله ما را فوبیای چپ پر کرده اینکه عنقریب توده ای ها با کمک شوروی قدرت را خواهند بلعید!
اما چنین ترس و فوبیا بیهوده بوده...

♦️تمام ذهن شاه آکنده از ترسِ کمونیستها بود، در آن سالها، تمام ترسِ غرب نیز از کمونیزم بوده، اما در ایرانِ دینی، شاه از کمونیستها و چپها شکست نخورد چون در نزدیکی انقلاب، موفق شده بود تمام توده ای و چپی های مسلح را قلع و قمع و به زندان کرده یا از کشور فراری دهد.
رژیم شاه از جایی شکست خورد که خودش تقویت کرده بوده، از بنیادگرایی دینی!
از جبهه غرب ستیزی شکست خورد که پس از کودتای ۲۸ مرداد تا کاخ ملکه اش نیز رسوخ کرده بودند و توده ای ها تنها بخش بسیار کوچکی از آن بودند!

♦️اگر میزان شکنجه شده ها و کشته ها و اعدامهای کمونیستها بدست محمدرضاشاه ۵۰ برابر میزان اعدامها از علما و روحانیون بوده این به معنای گستردگی نفوذ چپهای کمونیستی نبوده، بخاطر حساسیت و فوبیای بیمارگونه محمدرضاشاه از چپها بوده.
جالب است که در آستانه کودتای ۲۸ مرداد، مصدق نیز دقیقا با همان کارت فوبیای چپ و ترساندن از حزب توده بازی می کرد که خود غرب و کودتاگران با آن بازی می کردند!
آن زمان که مصدق در دیدار با هندرسون با کارت تهدیدِ سرخ و ترساندن آمریکا از امکان افتادن ایران به دامن کمونیزم بازی می کرد خود آمریکا نیز با همین کارت، مصدق را بر زمین زد چون فکر می کرد با ادامه دولت مصدق، ایران به دامن کمونیزم خواهد افتاد!
پس، شبها حتی ایادی خودِ کرومیت روزلت بنام حزب توده، اعلامیه تهدیدآمیز به خانه های علما می انداخت!
البته خود توده ای ها نیز با تظاهرات خیابانی و با پایین کشیدن مجسمه های شاه و پدرش به این فوبیا کمک کردند...!

♦️اما آمار واقعی نشان می دهد که این ترس بیهوده بوده:
هنگامیکه جبهه ملی در دربار متحصن شده و آزادی انتخابات را خواست، شاه گفت در صورت آزادی انتخابات، توده ای ها شما را درو خواهند کرد، اما مصدق گفت اینها عددی نیستند...
و نتیجه انتخابات هم نشان داد که بیش از سه نفر توده ای نتوانست از تهران وارد مجلس گردند!
در کتاب(پروکروستس ایرانی) آورده ام پس از انقلاب که اوج فعالیتهای حزب توده بوده یکی از ملاک‌های سنجش فقدان پایگاه مردمی حزب، نتایج اسف انگیزش در انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی در ۱۲مرداد ۱۳۵۸ بوده!
بیشترین رای را از بین کاندیداهای حزب توده، کیانوری با ۵۸٬۸۰۲رای و احسان طبری با ۴۷٬۲۲۵رای آورده بودند یعنی کمتر از یک‌ ششم رای مسعود رجوی که خود رجوی نیز با ۲۹۷٬۷۰۷ رای، ناکام مانده بود! .
این به روشنی، فقدان پایگاه حزب توده را در جامعه مسلمان ایرانی نشان میدهد و چون حزب توده نمی‌توانست نقش مهمی در حوادث بازی کند از یک طرف، خود را به خط امام می چسباند، و از طرف دیگر به هزار و یک ترفند میخواست گروههای دیگر مانند فدائیان یا مجاهدین را جذب کند اما نه موفق به جلب همکاری با نیروهای خط امام شد چون به آنها به دیده کافر می نگریستند!
و نه توانست گروههای چپی را جذب کند بجز تنها بخشی از فدائیان را.
چون گرایش به خط امام باعث رانده شدن آن حزب از سوی چپ های دیگر می شد!
سرهنگ لئونید شبارشین که از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۱ش. رئیس دفتر نمایندگی ک.‌گ.‌ب در تهران بوده به بهترین نحو به فقدان پایگاه حزب توده در بین مردم مسلمان اشاره کرده او می گوید:
«این حزب، توده‌های مردم را به خود جلب نمیکرد و در میتینگ‌های آن عده کمی شرکت می‌کردند. اعضای این حزب را به جاسوسی برای شوروی متهم می‌کردند...»
(بنگریید به: پروکروستس ایرانی...ص۱۴۱)
و وقتی هم آن حزب در ۱۳۶۱ قلع و قمع گردید آبی از آب تکان نخورد!

♦️به نظر من، چپها در ذهنیتِ ایرانی و مخصوصا پهلویها در تاریخ ۸۰ ساله تنها نقش قدرخان را بازی کرده!
«قدر خان» راهزن معروف آذربایجان بود در زمان حکمرانی امیرنظام گروسی!.
در آن زمان، آوازه جلادت و صلابت قدرخان در همه جا پیچیده و ترس و وحشتی عظیم در دل مردم انداخته بود، روزی که پایان مأموريت امير نظام گروسی در آذربایجان سید، كس فرستاد و «قدر خان» را امان داد تا در یکی از منزلگاههای بین راهی ملاقاتی کند.
امیرنظام به «قدر خان» فهماند كه آن همه هيبت و باد و بروت او چیزی نیست و هر آینه میتوانست او را از بین ببرد اما نگهداشته!
قدر خان پرسید، چرا اینهمه محبت در حق من میداشتی؟!
گروسی گفت:
اگر تو نبودی، اداره اين منطقه حساس در كنار روس و عثمانی برايم دشوار بود و من می بايست «قدر خان»ی میساختم كه هر مشکلی داشتم با استعانت از آوازه خشونت و صلابت تو آن را حل میكردم!

⏹️قدرخان ها همیشه بوده و همیشه چیزی مثل واژه چپول یا شمر یا حرمله لازم است برای فحش دادن و بلاگردانی!
به نظر من:
واقعیت مهم است اما چیزی از واقعیت مهمتر است و آن نوع نگاهِ کج و معوج به واقعیت است که در این ۸۰ سال تعیین کننده بوده است..

BY دلنوشته‌های تاریخیِ علی مرادی مراغه‌ای