❖ روز جمعه با تعدادی از اجلاء امامیه رضوان الله علیهم نشستی دوستانه داشتم! در خلال مباحثات به آیه «هل ینظرون إلا أن ياتیهم الله في ظلل من الغمام. ۲۱۰/بقره» رسیدیم


• بد نیست که به تفسیر شکمی و بی اساس "محمد سند" عمامه به سر بی‌سواد و شیخی مسلک بی‌عقل اشاره کنم


◄ قاطع طریق مؤمنین گوید: در سلوک علمی ما هیچ احتیاج به تقدیر نیست! بلکه در نظام اسماء و مسمیاتی که قبول داریم پیامبر اسلام، تجلی اعظم اسم جلال خداوند است. فی الواقع منظور از [الله] در این آیه ظهور اسمی خدا به صورت محمد است


✪ گویم: تفسیر الحادی او هیچ شاهدی از قرآن و سنت ندارد. کلامش مصداق تفسیر به رأی است و جز تکرار کلام صوفیه، فلاسفه، شیخیه و غلات قیمتی ندارد. صفر تا صد این مبنی را ابن عربی تا ملاصدرا تنقیح کردند و سند، جز بردگی و ذلت در برابر اساطین تصوف مقامی ندارد.

• مراد الله متعال کاملا واضح است. آن مشرکینی بعد از روشن شدن بینات الهی باز لغزیدند و رسم گمراهی به پیش گرفتند اکنون اسیر عدالت خداوند متعال شدند. دیگر وقت نفع ایمان نیست و نباید منتظر امر الهی یا ملائکه باشند. (حتی مشرکین هم امر الله می‌فهمیدند)


🔖 کامنت را بخوان