Mohammad Azarm

هنر ارنو، هنر به یاد آوردن و جدا کردن بخش‌هایی از زندگی‌ است که ممکن است خصوصی به نظر برسند اما با نوشتن، خوانا و حتی رهایی بخش می‌شوند. سبک نثر تکه تکه ارنو ممکن است خشن به نظر برسد، اما هیچ نوشتنی نمی‌تواند به‌طور کامل از تصنع فرار کند، حتی با کنترل سفت و سختی که ارنو در نوشته‌هایش اعمال می‌کند تا به شخصیت‌های اثر حس حقیقی بودن ببخشد. این صداقت تلخ در روایت، این خودداری از بی‌گناه جلوه دادن راوی، به کتاب‌های ارنو قدرتی غیرمعمول می‌دهد. برخی از منتقدان او را با «سیمون دوبووار» مقایسه می‌کنند، اما صدای معقول و متعادلی که پشت‌سر او شنیده می‌شود صدای «آلبر کامو» است. آنی ارنو درطی 20 کتاب، عمرش را وقف کاوش در زندگی خودش کرده، اما خاطره‌‌نویسی است که به خاطرات خود بی‌اعتماد است. او به صورت اول شخص می‌نویسد و بعد ناگهان از دور در مورد خودش صحبت می‌کند و خود گذشته را «دختر 58» یا «دختر S» می‌نامد. گاهی به نظر می‌رسد که او در یک عکس قدیمی یا صحنه‌ای از یک فیلم به خودش نگاه می‌کند.
#آنی_ارنو
#نوبل_ادبیات
#محمد_آزرم

www.tgoop.com/Azarmpoetry/235

2.8K viewsedited  Oct 12, 2022 at 19:10

هنر ارنو، هنر به یاد آوردن و جدا کردن بخش‌هایی از زندگی‌ است که ممکن است خصوصی به نظر برسند اما با نوشتن، خوانا و حتی رهایی بخش می‌شوند. سبک نثر تکه تکه ارنو ممکن است خشن به نظر برسد، اما هیچ نوشتنی نمی‌تواند به‌طور کامل از تصنع فرار کند، حتی با کنترل سفت و سختی که ارنو در نوشته‌هایش اعمال می‌کند تا به شخصیت‌های اثر حس حقیقی بودن ببخشد. این صداقت تلخ در روایت، این خودداری از بی‌گناه جلوه دادن راوی، به کتاب‌های ارنو قدرتی غیرمعمول می‌دهد. برخی از منتقدان او را با «سیمون دوبووار» مقایسه می‌کنند، اما صدای معقول و متعادلی که پشت‌سر او شنیده می‌شود صدای «آلبر کامو» است. آنی ارنو درطی 20 کتاب، عمرش را وقف کاوش در زندگی خودش کرده، اما خاطره‌‌نویسی است که به خاطرات خود بی‌اعتماد است. او به صورت اول شخص می‌نویسد و بعد ناگهان از دور در مورد خودش صحبت می‌کند و خود گذشته را «دختر 58» یا «دختر S» می‌نامد. گاهی به نظر می‌رسد که او در یک عکس قدیمی یا صحنه‌ای از یک فیلم به خودش نگاه می‌کند.
#آنی_ارنو
#نوبل_ادبیات
#محمد_آزرم

BY Mohammad Azarm