Bamdad Etemad بامداد اعتماد

کارگر صفر ایرانی در سال۵۶ با حقوق ۱۶ روزش می‌توانست یک سکه تمام پهلوی بخرد، امروز اما باید ۲۹۱ روز کار کند تا بتواند پول لازم برای خرید همان سکه را بدست بیاورد. این فاصله ضرری‌ست که مهجورترین و فقیرترین بخش‌های این جامعه از انقلابی که ۴۶سال پیش بنام آنها رخ داد متحمل شده‌اند.

همه اینها را نوشتم که بگویم اتفاقا دید ما به نظام پهلوی یک دید واقعی‌ست. نظام پهلوی مثل هر ساختار سیاسی واقعی دیگری، مشکلاتی را به ارث برده بود، و مثل هر ساختار زنده دیگری، در مسیر حرکت‌اش هم درگیر چالش‌هایی جدید می‌شد که گاهی جزیی از واقعیات اداره یک کشور در جهان واقعی است.

اما برای مشکلات‌اش به دنبال راه‌حل می‌گشت. از دیگرانی که درگیر همان چالش‌ها بودند می‌آموخت. آن چالش‌ها را حل می‌کرد. به پیش می‌رفت، و با چالش‌های جدید مواجه می‌شد. در حین این مسیر هم تا جایی‌که امکان داشت تلاش می‌کرد تا مانع بروز چالش‌های جدید شود، یا از شدت آنها بکاهد.

چیزی که در هر کشور پیشرفته‌ای که سطحی از خیرخواهی در حاکمان‌اش وجود دارد هم قابل دیدن است. به همین خاطر هم مشکلات‌اش از جنس مشکلاتی بود که در پیشرفته‌ترین اقتصادها هم قابل دیدن بود. مثلا در اینجا تورم نظام پهلوی با آمریکا و انگلستان و فرانسه مقایسه شده است، نه حتی کره‌جنوبی.

بحث درباره جمهوری‌اسلامی اما بکل متفاوت است. ما با حکومتی مواجه‌ایم که به طرزی کاملا غیرعادی و منحصربفرد بحران‌زا و بحران‌زی‌ست. مشکلات چنین حکومتی هم از جنس مشکلات هیچ کجای دیگر جهان نیست. مشکلاتی‌ست که خود جمهوری‌اسلامی آنها را ساخته، مدام در آتش آنها دمیده تا بقا پیدا کند.

* ده

www.tgoop.com/BamdadEtemaad/308

1.0K viewsFeb 9 at 16:02

کارگر صفر ایرانی در سال۵۶ با حقوق ۱۶ روزش می‌توانست یک سکه تمام پهلوی بخرد، امروز اما باید ۲۹۱ روز کار کند تا بتواند پول لازم برای خرید همان سکه را بدست بیاورد. این فاصله ضرری‌ست که مهجورترین و فقیرترین بخش‌های این جامعه از انقلابی که ۴۶سال پیش بنام آنها رخ داد متحمل شده‌اند.

همه اینها را نوشتم که بگویم اتفاقا دید ما به نظام پهلوی یک دید واقعی‌ست. نظام پهلوی مثل هر ساختار سیاسی واقعی دیگری، مشکلاتی را به ارث برده بود، و مثل هر ساختار زنده دیگری، در مسیر حرکت‌اش هم درگیر چالش‌هایی جدید می‌شد که گاهی جزیی از واقعیات اداره یک کشور در جهان واقعی است.

اما برای مشکلات‌اش به دنبال راه‌حل می‌گشت. از دیگرانی که درگیر همان چالش‌ها بودند می‌آموخت. آن چالش‌ها را حل می‌کرد. به پیش می‌رفت، و با چالش‌های جدید مواجه می‌شد. در حین این مسیر هم تا جایی‌که امکان داشت تلاش می‌کرد تا مانع بروز چالش‌های جدید شود، یا از شدت آنها بکاهد.

چیزی که در هر کشور پیشرفته‌ای که سطحی از خیرخواهی در حاکمان‌اش وجود دارد هم قابل دیدن است. به همین خاطر هم مشکلات‌اش از جنس مشکلاتی بود که در پیشرفته‌ترین اقتصادها هم قابل دیدن بود. مثلا در اینجا تورم نظام پهلوی با آمریکا و انگلستان و فرانسه مقایسه شده است، نه حتی کره‌جنوبی.

بحث درباره جمهوری‌اسلامی اما بکل متفاوت است. ما با حکومتی مواجه‌ایم که به طرزی کاملا غیرعادی و منحصربفرد بحران‌زا و بحران‌زی‌ست. مشکلات چنین حکومتی هم از جنس مشکلات هیچ کجای دیگر جهان نیست. مشکلاتی‌ست که خود جمهوری‌اسلامی آنها را ساخته، مدام در آتش آنها دمیده تا بقا پیدا کند.

* ده

BY Bamdad Etemad بامداد اعتماد