tgoop.com/CC_AP/1915
Last Update:
🌏 پیروزی ترامپ و تأثیرات آن بر روند مذاکرات اقلیمی در کاپ۲۹
بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید، احتمالا پارادایم تازهای در قبال تعهدات اقلیمی آمریکا به وجود خواهد آورد؛ تغییری که در آستانه COP29 میتواند مفاهیم و معادلات بینالمللی را دگرگون سازد. با احتمال تغییر جهتگیریهای سیاست اقلیمی آمریکا، نگرانیهای کلیدی شامل سطح بلندپروازی در اهداف مشارکتهای ملی تعیینشده (NDC)، یکپارچگی بازارهای کربن، تعهدات مالی اقلیمی و تغییرات ژئوپلیتیکی خواهند بود.
🔸بهروزرسانیNDC و اهداف بلندپروازانه کاهش انتشار
سابقه ایالات متحده در حمایت از اهداف اقلیمی بلندپروازانه، از جمله تعهد اخیر دولت بایدن به کاهش ۵۰ تا ۵۲ درصدی تا سال ۲۰۳۰، در ترسیم مسیری جهانی به سوی کاهش انتشار موثر بوده است. با این حال، اولویتهای ترامپ در دوره قبل بر منافع اقتصادی ملی متمرکز بود و احتمالاً رویکرد وی به کاهش تعهدات اقلیمی منجر میشود. در چنین وضعیتی، کشورهای دیگر نیز ممکن است از افزایش سطح اهداف NDC خود عقبنشینی کنند، و این مسئله، تعهد جهانی به محدود کردن گرمایش زمین به ۱.۵ درجه سانتیگراد را با چالشی جدی مواجه خواهد کرد.
🔸چالشهای ماده ۶ و تهدید ازهم گسستگی بازارهای کربن
ایالات متحده نقش پیشگامانهای در پیشبرد بازارهای کربن تحت چارچوب ماده ۶ دارد. با این حال، سیاستهای مبتنی بر مقرراتزدایی و تمرکز بر بازارهای داوطلبانه میتواند یکپارچگی جهانی در این حوزه را تضعیف کرده و خطر پراکندگی و کاهش اعتبار سیستم بازارهای کربن را در پی داشته باشد. در مذاکرات COP29، یکی از چالشهای اصلی ایجاد سازوکاری کارآمد خواهد بود که از چندگانگی و پراکندگی در مقررات جلوگیری کرده و به ایجاد استانداردهای مشخص و هماهنگ در معاملات کربن کمک کند. علاوه بر آن که ممکن است در آینده شاهد کاهش انسجام تلاشها شویم، سازوکارهایی که به بهانه انعطافپذیری، بیشازحد سادهسازی میشوند، ممکن است به تعهدات ضعیفی در بازارهای کربن بینجامند که اعتبار کلی این بازارها و اعتماد به آنها را خدشهدار میکند که میتواند به بیثباتیهای جدی در اقدامات بازاری و تأثیرگذاری توافقات اقلیمی منجر شود. در این راستا، تدوین چارچوبی مشترک که مقررات سختگیرانهتری بر بازارهای کربن اعمال کند، میتواند اطمینان خاطر بیشتری ایجاد کرده و در عین حال از سوءاستفاده یا کمکاری کشورها در اجرای تعهداتشان جلوگیری کند.
🔸چشمانداز مبهم حمایت از تأمین مالی اقلیمی
تأمین مالی اقلیمی بهویژه در زمینه سازگاری و تابآوری برای کشورهای در حال توسعه، از اولویتهای دولت بایدن بود که تعهد به صندوق سبز اقلیم (GCF) را احیا کرد. اما در مقابل، ترامپ در دوره قبل با رویکردی مبتنی بر شک و تردید به این تعهدات جهانی نگریست. کاهش احتمالی حمایت آمریکا میتواند به تعویق و تضعیف برنامههای سازگاری و کاهش انتشار در کشورهای در حال توسعه بینجامد و فشار مضاعفی را بر سایر کشورهای توسعهیافته برای جبران این کاهش ایجاد کند. چنین وضعیتی اجماع بر سر مسئولیتهای مشترک در حوزه تأمین مالی اقلیمی را به چالش میکشد.
🔸تغییرات ژئوپلیتیک و نقشآفرینی کشورهای توسعهیافته
با تمرکز ترامپ بر خودمختاری اقتصادی، احتمال دارد ایالات متحده نقش رهبری خود در تعهدات اقلیمی را کاهش دهد؛ امری که میتواند سایر کشورهای توسعهیافته را نیز به اتخاذ رویکرد مشابه سوق دهد. در این شرایط، کشورهای پیشرو در تغییرات اقلیمی مانند اتحادیه اروپا ممکن است ائتلافهای قویتری با اقتصادهای نوظهور شکل دهند تا حرکت جهانی در حوزههایی مانند تأمین مالی و انتقال فناوری ادامه یابد. مذاکرات COP29 نیازمند راهبردهای جدید ائتلافی خواهد بود تا از تداوم اقدامات بلندپروازانه و پاسخگویی در تلاشهای جهانی، اطمینان حاصل شود و در عین حال شکافهایی که در مسیر رهبری احتمالی نقشآفرینان جدید، با مشارکت چین، اتحادیه اروپا و دیگر بازیگران کلیدی وجود خواهد داشت، پوشش داده شود.
نویسنده: #رضا_فلاح، کارشناس تغییر اقلیم
تماس با نویسنده:
@Reza_Fallah
#COP
#COP29
#کاپ
#کاپ۲۹
#تغییر_اقلیم
کانال تغییر اقلیم و آلودگی هوا 🍀🍀🍀
ID: @CC_AP
BY تغییر اقلیم و آلودگی هوا
Share with your friend now:
tgoop.com/CC_AP/1915