tgoop.com/CC_AP/1953
Last Update:
⁉️ نه میخواهید و نه توان اجرایی و منابع مالی آنرا دارید! چه بر سر تهیه گزارشات ملی و شفافیت دو سالانه تغییر اقلیم آمد؟
پس از عضویت ایران در کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد در سال ۱۳۷۵ سند تهیه اولین گزارش ملی تغییر اقلیم جهت ارایه به دبیرخانه کنوانسیون، در سال ۱۳۷۷ به امضای سازمان حفاظت محیطزیست و برنامه عمران ملل متحد رسید و کار تهیه گزارش ملی از ژانویه ۲۰۰۰ آغاز و در انتهای سال ۲۰۰۶، اولین گزارش ملی تغییر اقلیم بههمراه گزارش شناسایی نیازهای تکنولوژیکی و گزارش نیازهای شبکه دیدهبانی اقلیم با منابع مالی صندوق تسهیلات محیطزیست جهانی تهیه و بهسازمان ملل ارسال گردید.
اولین گزارش ملی تغییر اقلیم کشور بین گزارشهای منطقه آسیا و اقیانوسیه بر اساس ارزیابی National Communication Support Programme UNDP/IPCC جز بهترین گزارشات ملی انتخاب شد. بههمین ترتیب گزارش ملی دوم از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲ و گزارش ملی سوم از ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ تهیه و به دبیرخانه کنوانسیون ارسال گردید.
منابع مالی مورد نیاز تهیه گزارشات توسط صندوق تسهیلات جهانی محیطزیست (GEF) تامین شده بود و هیئتی از کارشناسان از سازمانها و دانشگاههای مختلف در «دفتر طرح ملی تغییر آبوهوا» در سازمان محیطزیست مسولیت تهیه گزارش را بر عهده داشتند.
با توجه به اهمیت موضوع تغییر اقلیم و تاثیر آن بر تمامی زیر ساختها و نیز برنامههای توسعه کشور، لزوم تدوین اسناد بالادستی در حوزه تغییر اقلیم بیشازپیش احساس میشد و دفتر طرح ملی تغییر آبوهوا از طریق سازمان محیطزیست آیین نامه اجرایی کنوانسیون تغییر اقلیم و پروتکل کیوتو را تهیه و برای تصویب به هیت وزیران ارسال نمود. مرداد ماه ۱۳۸۸ آییننامه مذکور مورد تصویب هیت وزیران قرار گرفت.
لزوم تهیه و بروزرسانی گزارشات ملی - که میتواند مبانی اطلاعاتی لازم برای تصمیمسازی در حوزه تغییر اقلیم و توسعه کشور را فراهم کند - بیشازپیش در کشور ضروری بهنظر میرسید ولی گزارشات ملی که با بودجه سازمان ملل هر ۵ سال یکبار تهیه میشد یک خلا اطلاعاتی درباره شرایط اقلیمی کشور ایجاد میکرد که برای تدوین برنامههای توسعه متناسب با تغییر اقلیم مناسب نبود.
ماده ۳ آییننامه اجرایی تغییر اقلیم به تهیه سالانه گزارش کشوری از طریق جمعآوری گزارشات دستگاهی تا آخر فروردین ماه هر سال توسط سازمان محیطزیست بهعنوان دبیرخانه اجرایی آییننامه و تدوین گزارش کشوری ملی تا انتهای خرداد ماه تاکید دارد. ضمنا آییننامه سازمان محیطزیست را موظف کردهاست که فرمت تهیه گزارش کشوری را در اختیار دستگاهها قرار دهد. ولی تاکنون چنین گزارشی نه تنها تهیه نشده بلکه حتی فرمت گزارش جهت ارسال به دستگاهها تهیه و تدوین نشدهاست.
از اینرو آخرین گزارش رسمی موجودی انتشار گازهای گلخانهای کشور، با سال پایه ۲۰۱۰ همان گزارش ملی سوم که در سال ۲۰۱۵ تهیه شده باقی ماند. سازمان محیطزیست در سال ۱۴۰۰ یک گزارش موجودی انتشار گازهای گلخانهای برای سال پایه ۲۰۱۸ تهیه نمود، ولی بهدلیل عدم همکاری دستگاهها برای در اختیار قراردادن اطلاعات مورد نیاز و نیز عدم تصویب گزارش در کارگروه ملی گزارش موجودی انتشار فوق منتشر نگردید.
⬅️ مشکلات موجود در سازمان محیطزیست در تهیه گزارشات ملی و کشوری بهشرح زیر است:
1️⃣ نبود بدنه کارشناسی لازم در سازمان جهت تهیه گزارشات کشوری:
بهجرات میتوان گفت که تنها یک یا دو کارشناس در سازمان وجود دارد که درک درستی از تغییر اقلیم دارند!
2️⃣ از بینرفتن زیر ساختها و ساختار سازمانی و کارشناسی شکلگرفته طی سه دوره تهیه گزارشات ملی:
دفتر طرح ملی تغییر آبوهوا یک بدنه، ساختار و سازماندهی مناسبی برای تهیه گزارشات ملی شکل دادهبود که بعد از عدم تامین منابع تهیه گزارش ملی چهارم و گزارش دو سالانه، بهدلیل عدم حمایت سازمان در تامین اعتبارات لازم، این دفتر تعطیل شد و کل بدنه کارشناسی و سازماندهی شکل گرفته و حتی وبسایت دفتر طرح که تمامی اسناد و مدارک مرتبط با تغییر اقلیم و گزارشات ملی در آن بارگذاری شده بود بهدلیل عدم پرداخت هزینه نگهداری وبسایت توسط سازمان محیطزیست از بین رفت.
3️⃣ عدم اختصاص اعتبار برای تغییر اقلیم و تهیه گزارشات کشوری توسط سازمان:
کل اعتبار تخصیصیافته برای موضوعات تغییر اقلیم و مطالعات مربوطه در طول ۲۰ سال گذشته، کمتر از ۵۰ میلیارد ریال بودهاست!
4️⃣ اولویتنداشتن تغییر اقلیم:
بحرانهای موجود در سایر حوزههای محیطزیستی نظیر آلودگی هوا، آلودگی آب، مناطق حفاظتشده، و موضوعات دیگر موضوع تغییر اقلیم را از اولویتهای کلیدی سازمان خارج کردهاست.
نویسنده: #محمودرضا_مومنی، متخصص آلودگی هوا و تغییر اقلیم
تماس با نویسنده:
@mhrzmomeni
#گزارش_ملی_تغییر_اقلیم
#BTR
کانال تغییر اقلیم و آلودگی هوا 🍀🍀🍀
ID: https://www.tgoop.com/CC_AP
BY تغییر اقلیم و آلودگی هوا
Share with your friend now:
tgoop.com/CC_AP/1953