کانال رسمی کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران

اطلاعیه شماره ۵ کارزار «نگذارید قلبشان از تپش باز ایستد»

به کارزار نگذارید قلبشان از تپش باز ایستد بپیوندید!

من، بهنام ابراهیم‌زاده، که سالها تجربه در زندان های مختلف کشور از اوین گرفته تا رجایی شهر و دیزل اباد کرمانشاه را دارم به
عنوان یک زندانی سیاسی سابق، شاهد وضعیت فاجعه‌بار و نگران‌کننده زندانیان سیاسی و غیرسیاسی در زندان‌های ایران بوده ام.
زندان‌ها نه تنها مکانی برای سرکوب آزادی‌خواهان و مخالفان سیاسی است بلکه محلی جهت اعمال شکنجه‌های جسمی و روانی بی‌رحمانه رژیم است. یکی از ابعاد آشکار این شکنجه ها، بی‌توجهی کامل به وضعیت سلامت زندانیان است. هم اکنون جان بسیاری از زندانیان سیاسی و عقیدتی در خطر است و نیاز فوری به رسیدگی پزشکی دارند.

عیسی ابراهیم زاده معترض سیاسی که طی روزهای گذشته فرزندش را از دست داد یکی از صدها زندانی سیاسی است که به مراقب های پزشکی ویژه و فوری نیاز دارد. مطلب احمدیان، حمزه سواری لفته، بهروز احسانی، مهوش شهریاری، افشین بایمانی، زینب جلالیان هاشم خواستار، محمد علی نجفی، محمد نوریزاد و راحله راحمی پور تعدادی دیگر از صدها زندانی بیمار هستند که می بایست فوری و بدون قید و شرط جهت دارو و درمان ویژه آزاد شوند.

زندانیان بیمار در زندان‌ها به شدت با مشکلات جدی سلامت و محیط زیستی روبه‌رو هستند. در مواردی که وضعیت سلامت زندانی بحرانی است، اعزام آنها به بیمارستان‌های خارج از زندان با مخالفت جدی روبرو می شود. این امر باعث مرگ تدریجی بسیاری از زندانیان طی سالهای طول عمر رژیم شده است.

نمونه‌های بارز این جنایات، مرگ محسن دکمه‌چی، یکی از زندانیان سیاسی، ایمان رشیدی، شاهرخ زمانی در زندان اوین است. محسن دکمه‌چی که در طول دوران حبس خود با بیماری‌های شدید دست و پنجه نرم می‌کرد، بدون هیچگونه رسیدگی پزشکی مناسب، جان خود را از دست داد. همچنین، مرگ بهنام محجوبی، خبات مرادی، علی رضا گلی پور و آخرین مورد انور چالشی از زندانیان سیاسی، که در شرایط مشابه به دلیل عدم درمان مناسب جان باخت، گواهی است بر این واقعیت که رژیم حاکم از طریق بی‌توجهی عمدی به وضعیت سلامت زندانیان، در تلاش است تا آنها را از بین ببرد.
رژیم سعی دارد با مرگ تدریجی زندانی بدنبال عدم دارو و درمان از فشارها و واکنش‌های جهانی بر خود بکاهد.
این وضعیت از منظر حقوق انسانی قابل پذیرش نیست. جامعه جهانی باید هر چه سریع‌تر وارد عمل شده و این ظلم آشکار را متوقف کند.
باید جمهوری اسلامی به نهادها وسازمان های حقوق بشری و بین اللملی اجازه بازدید از زندانها وبندهای امنیتی بدهد.
جمهوری اسلامی مسئول جان همه زندانیان سیاسی و عقیدتی خصوصا زندانیان بیمار است که نیاز فوری به رسیدگی پزشکی دارند.

شبکه جهانی برای آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران

‌۲۳ فوریه ۲۰۲۵
۵ اسفند ۱۴۰۳

@cfppi3

www.tgoop.com/CFPPI3/25218

182 viewsedited  Feb 23 at 10:57

اطلاعیه شماره ۵ کارزار «نگذارید قلبشان از تپش باز ایستد»

به کارزار نگذارید قلبشان از تپش باز ایستد بپیوندید!

من، بهنام ابراهیم‌زاده، که سالها تجربه در زندان های مختلف کشور از اوین گرفته تا رجایی شهر و دیزل اباد کرمانشاه را دارم به
عنوان یک زندانی سیاسی سابق، شاهد وضعیت فاجعه‌بار و نگران‌کننده زندانیان سیاسی و غیرسیاسی در زندان‌های ایران بوده ام.
زندان‌ها نه تنها مکانی برای سرکوب آزادی‌خواهان و مخالفان سیاسی است بلکه محلی جهت اعمال شکنجه‌های جسمی و روانی بی‌رحمانه رژیم است. یکی از ابعاد آشکار این شکنجه ها، بی‌توجهی کامل به وضعیت سلامت زندانیان است. هم اکنون جان بسیاری از زندانیان سیاسی و عقیدتی در خطر است و نیاز فوری به رسیدگی پزشکی دارند.

عیسی ابراهیم زاده معترض سیاسی که طی روزهای گذشته فرزندش را از دست داد یکی از صدها زندانی سیاسی است که به مراقب های پزشکی ویژه و فوری نیاز دارد. مطلب احمدیان، حمزه سواری لفته، بهروز احسانی، مهوش شهریاری، افشین بایمانی، زینب جلالیان هاشم خواستار، محمد علی نجفی، محمد نوریزاد و راحله راحمی پور تعدادی دیگر از صدها زندانی بیمار هستند که می بایست فوری و بدون قید و شرط جهت دارو و درمان ویژه آزاد شوند.

زندانیان بیمار در زندان‌ها به شدت با مشکلات جدی سلامت و محیط زیستی روبه‌رو هستند. در مواردی که وضعیت سلامت زندانی بحرانی است، اعزام آنها به بیمارستان‌های خارج از زندان با مخالفت جدی روبرو می شود. این امر باعث مرگ تدریجی بسیاری از زندانیان طی سالهای طول عمر رژیم شده است.

نمونه‌های بارز این جنایات، مرگ محسن دکمه‌چی، یکی از زندانیان سیاسی، ایمان رشیدی، شاهرخ زمانی در زندان اوین است. محسن دکمه‌چی که در طول دوران حبس خود با بیماری‌های شدید دست و پنجه نرم می‌کرد، بدون هیچگونه رسیدگی پزشکی مناسب، جان خود را از دست داد. همچنین، مرگ بهنام محجوبی، خبات مرادی، علی رضا گلی پور و آخرین مورد انور چالشی از زندانیان سیاسی، که در شرایط مشابه به دلیل عدم درمان مناسب جان باخت، گواهی است بر این واقعیت که رژیم حاکم از طریق بی‌توجهی عمدی به وضعیت سلامت زندانیان، در تلاش است تا آنها را از بین ببرد.
رژیم سعی دارد با مرگ تدریجی زندانی بدنبال عدم دارو و درمان از فشارها و واکنش‌های جهانی بر خود بکاهد.
این وضعیت از منظر حقوق انسانی قابل پذیرش نیست. جامعه جهانی باید هر چه سریع‌تر وارد عمل شده و این ظلم آشکار را متوقف کند.
باید جمهوری اسلامی به نهادها وسازمان های حقوق بشری و بین اللملی اجازه بازدید از زندانها وبندهای امنیتی بدهد.
جمهوری اسلامی مسئول جان همه زندانیان سیاسی و عقیدتی خصوصا زندانیان بیمار است که نیاز فوری به رسیدگی پزشکی دارند.

شبکه جهانی برای آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران

‌۲۳ فوریه ۲۰۲۵
۵ اسفند ۱۴۰۳

@cfppi3

BY کانال رسمی کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران