چرا مجردم؟ راستش هیچ علاقه‌ای به آدم‌هایی که با شیش نفر دیگه حرف میزنن، با چهار نفر بیرون میرن، به دو نفر به عنوان گزینه اصلی فکر میکنن و در آخر یک نفر گزینه نهاییشونه ندارم.

‏چیزی که رابطه‌های امروزی نیاز داره سواد‌ رابطه و وفاست نه عروسک و شکلات.

تا لحظه‌ی آخر برای بودن آدم‌ها تلاش می‌کنم، ولی یهو یجوری می‌رم که انگار هیچوقت باهم در ارتباط نبودیم.

کی گفته درد آدم رو قوی میکنه؟ درد آدم رو بیحس میکنه، روح آدم رو میکشه، ذوق آدم رو کور میکنه، قلب آدم رو سنگ میکنه، آدم رو پیر میکنه.

دلیل اعتماد نداشتم به آدما اینه خوب حرف میزنن ولی یجور دیگه رفتار میکنن.

شاید نبودنت ناراحتم کنه ولی بودنت هم دیگه باعث خوشحالیم نیست.

‏نمیدونم چرا هیچوقت نمیتونم یچیزی رو مثل آدم رها کنم، همیشه سر یه موضوع تکراری صدبار از اول غصه میخورم.

حس میکنم به خیلیا "سگ‌ کی باشی؟" بدهکارم.

هیچ چیزی نمیتونه به اندازه استرس به بدن آسیب برسونه، بزرگترین بیماری‌های آلرژیک، بیماری‌های خودایمنی و سرطان‌های امروزی از استرسه، پس از هر چیزی که بهت استرس میده و اعصابت رو خورد میکنه دور شو یا حداقل تلاش کن کمتر آسیب ببینی عزیزم.

آدم‌های اشتباه زندگیتون، درس‌های درستی رو بهتون یاد میدن.

شجاع ترین کاری که تا به الان، انجام دادم، این بود که وقتی می خواستم بمیرم به زندگی ادامه دادم و هیچ کس متوجهش نشد.

می‌دونی کی خیالم راحت شد؟ اونجایی که آخرین کورسویِ امیدمم از طرفش خاموش شد. فهمیدم این راه و آدم من نیست. از بعد از اون انگار از قفس آزاد شدم. غصه خوردم‌ها، دروغ چرا. ولی جنسِ غصه خوردنم دیگه فرق داشت. حالم بهتر شد. و در نهایت رفتم.

راستش توضیح دادن درد خیلی بیهوده‌اس خیلی وقت‌ها اصلا درک نمیشه و حتی اگه درک بشه معمولا کاری از دست کسی برنمیاد، به خاطر همینه که شب‌ها ساعت پنج صبح توی راهروها بی هدف راه میرم، کسی نمیبینه چقدر درد دارم و کسی نیست بهم زل بزنه.

من حساس نیستم، من فقط به حرفات و رفتارات توجه و فکر میکنم، چون برام مهمن، چون ازت انتظار دارم، چون تو فرق داری، چون تو مهمی، چون دوست دارم.

‌غریبه میاد آشنا میشه بعد با کلی خاطره دوباره غریبه میشه.

چرا تسلیم بشم؟ وقتی رنجش رو کشیدم، آسیبش رو دیدم، تنهایی‌هاش رو کشیدم، زخمش رو خوردم، صبر میکنم که پاداشش رو بگیرم

بعضی رفتن‌ها آدم رو بزرگ میکنه، شاید اولش حس خورد شدن بهت بده اما من معتقدم تیکه‌های خورد شده آدم که به هم متصل شدن خیلی قوی‌تر از آدم کامل و سالم اولیه‌اس، بعضی غم‌ها رو که تجربه میکنی فک میکنی نمیتونی بدون یه سری‌ها از پسش بر بیای و هر بار که میرسی ته خط میبینی این فقط خودت بودی که قوی‌تر از قبل بلند شدی، یه روزهایی شاید خیلی گریه کردی انقدر که یه غم تا ابد میشینه تو چشمت ولی هر بار یه نور شده برای ادامه مسیر خود جدیدت، کم نیار.