چجوری ببخشمت؟
اون شب تا صبح قلب درد و معده درد شدم، اضطراب گرفتم، کل تنم از عصبانیت می‌لرزید ولی تو راحت گرفتی خوابیدی.
اون شب تا صبح قلب درد و معده درد شدم، اضطراب گرفتم، کل تنم از عصبانیت می‌لرزید ولی تو راحت گرفتی خوابیدی.
من از اون آدم‌هام که زیاد تحمل میکنم، خودم رو با همه چیز وفق میدم، اما وقتی به نقطه پایان برسم، رفتنم انقدر قاطعانه است که انگار هیچوقت نبودم.
زخمی که خونش بند اومده باشه با آروم‌ترین ضربه باز هم خونش راه میفته، حالا تو همش بگو چرا انقدر حساسی مگه من چیکارت کردم؟
آخرین باری که تلاش کردم یکی رو دوست داشته باشم طوری پیش رفت که دیگه بعدش حتی خودم رو هم دوست نداشتم.
من اینجورم که
هی تحمل میکنم هی تحمل میکنم
هی هیچی نمیگم یه روز بیخیال میشم
انقدر بیخیال که طرف شک کنه
اینی که الان جلوش واستاده قبلا دوسش داشته
هی تحمل میکنم هی تحمل میکنم
هی هیچی نمیگم یه روز بیخیال میشم
انقدر بیخیال که طرف شک کنه
اینی که الان جلوش واستاده قبلا دوسش داشته
معمولا می‌گن هیچوقت نباید بیخیال کسی که دوستش داری بشی، اما گاهی باید تسلیم شی چون با جنگیدن برای کسی که اهمیتی نمی‌ده، فقط داری به خودت آسیب می‌زنی.
هر آدمی تا یجایی بهتون فرصت میده ولی بالاخره خسته میشه، از حس اضافی بودن، از جنگیدن واسه موندن، از قهر و آشتی مکرر، از توضیح دادن خودش، از برطرف کردن سوتفاهم‌ها، از درک نشدن، کاسه صبر آدم‌های زندگیتون رو لبریز نکنید، ممکنه دیگه هیچ آدمی، به این اندازه وصله جونتون نشه.
علاوه بر اینکه با هر کسی معاشرت نمیکنم با آدمی هم که با هر کسی معاشرت میکنه، معاشرت نمیکنم.
اگه میبینی حتی با کارهای کوچیک هم ازت ناراحت میشم یعنی خیلی دوستت دارم، اگه باهات بحث میکنم یعنی خیلی دوستت دارم، چون من کسی که واسم مهم نباشه نمیتونه ناراحتم کنه، حتی باهاش بحث هم نمیکنم
باور کنید هیچکس الکی بد اخلاق نمیشه، هیچکس الکی بدبین نمیشه، من از وقتی به دنیا اومدم اینطوری نبودم، خودتون باعث شدین، زندگیم باعث شد.
از من میپرسی بگرد دنبال کسی که مسئولیت پذیره و مسئولیت قبول میکنه، مسئولیت دوست دارمی که میگه، مسئولیت قولی که میده، مسئولیت حرفی که میزنه، مسئولیت حال کسی که کنارشه، مسئولیت اشک‌هایی که میریزه، مسئولیت دستی که میگیره.