كانال خبرى حقوق شهروندى

♻️خودکشی ابراهیم نبوی و چند سوال سخت

✍️محمدرضا اسلامی

فضای رسانه‌ای کشور به شدت تحت تاثیر اتفاقات روز است و گفتگوهای دامنه‌داری که درباره خودکشی ابراهیم نبوی (طنزپرداز) شکل گرفته بود، اکنون با خبر ترور دو قاضی دادگستری متوقف می‌شود.

با اینکه امروز فضای شبکه‌های اجتماعی از بحث نبوی به بحث رازینی و مقیسه نقل مکان می‌کند، اما پرداختن به چند پرسش و سوال سخت درباره خودکشی ابراهیم نبوی ضروری است:

۱- عمده مباحثی که پیرامون مرگ ابراهیم نبوی مطرح شد ناظر به مسائل مربوط به وجه فعالیتهای اجتماعی/حاکمیتی زندگی او (تبعید ناخواسته‌اش در خارج از ایران/عدم امکان بازگشت به ایران) بود. اگرچه این بحث کاملا صحیح است ولی متاسفانه این بحث باعث می شود که به «زیست فردی» نبوی پرداخته نشود.
تنها یادداشتی که تا حدودی به این مسئله پرداخت یادداشت خانم سایه اقتصادی نیا بود که حسب اتفاق چندسال پیش منتشر شده بود و بعد از خودکشی نبوی بازنشر شد.

در آن یادداشت خانم اقتصادی نیا به مسئله بیماری دوقطبی آقای بهاءالدین خرمشاهی اشاره می کند و توضیح می دهد که شجاعت آقای خرمشاهی در بیان اینکه به امر درمان بیماری‌اش پرداخته، ستودنی است.
در همان یادداشت، ایشان به مسئله بیماری دوقطبی ابراهیم نبوی هم اشاره دارد و شجاعت او را هم در اذعان بیماری اش تحسین می کند.
ماجرا بر می گردد به سال ۱۳۹۰. دقت کنیم، بحث چهار سال پیش است.

۲- اولین ترمی که تدریس در دانشگاه پلی‌تکنیک کالیفرنیا را آغاز کردم، اولین آزمونی که قرار بود برگزار شود مربوط به میان‌ترم درس برنامه‌نویسی کامپیوتر بود. به محض اعلام زمان آزمون، و بعد از پایان کلاس یکی از دانشجویان آمد و گفت: من به اختلال رفتاری ADHD مبتلا هستم و لذا طبق قوانین دانشگاه باید وقت اضافه برای امتحان من لحاظ شود. برای من اولین بار بود که واژه ADHD را می شنیدم. رفتم و سرچ کردم و متوجه شدم منظورش
Attention Deficit Hyperactivity Disorder
است.

آن روز متعجب شدم که چطور یک دختر جوان این مسئله را بیان می کند (یعنی نه تنها روی مسئله‌اش سرپوش نگذاشته، بلکه در همین سن و سال به دنبال درمان رفته، ‌و روشن می داند چه مشکلی دارد). از بعد از آن روز تا امروز که شصت و چهار کلاس مختلف با دانشجویان داشته ام، تقریبا هیچ کلاسی نبوده که «یک یا چند دانشجو» درباره اختلال اضطراب (Anxiety)،
وسواس ذهنی(OCD یا Obsessive-Compulsive Disorder)،
افسردگی(MDD یا Major Depressive Disorder))،
اختلال دوقطبی (Bipolar II Disorder) و … گفتگو نکرده باشند.

یعنی در همین سن جوانی فرد قائل به این است که فلان بخش از مشکلش را نباید «کتمان/پنهان» کند بلکه باید «جدی» بگیرد ماجرا را.

البته ذکر این نکته هم ضروری است که حفظ محرمانگی مسایل دانشجویان از وظایف استاد است و دانشجو در میان جمع درباره این مسایلش حرف نمی زند.

۳- تابستان سال گذشته با آقای دکتر محمد گلزاری (روانشناس) دیدار داشتم. ایشان می‌گفت: اینکه یک نویسنده بزرگ که آثار حافظ‌پژوهی و قرآن‌پژوهی او بسیار ارزشمند است، اذعان می کند که من درگیر درمان دوقطبی هستم اتفاق بزرگی برای ماست. چرا؟ چون ما ایرانیان قائل به برخورد علمی با این دست مسائل حوزه «زیست فردی» نیستیم و ریشه همه امور شخصی را مرتبط با امور اجتماعیِ پیرامون‌مان می‌دانیم. با اینکه «تاثیر امور اجتماعی» بر زیست فردی غیرقابل کتمان است، ولی متاسفانه ما با همین «توجیه» به دنبال درمان اختلال‌های رفتاری خودمان نمی‌رویم.

۴- سوالی که مطرح می شود اینکه آیا “مسائل” ابراهیم نبوی «فقط» به امر مهاجرت مرتبط بود؟

پس وجه شخصی ماجرای خودکشی کجاست؟

یعنی آیا در حوزه فردی «مسائل پیچیده‌تری» وجود ندارد که ما اغماض می کنیم‌ و فقط به وجه تاثیر مشکلات اجتماعی/مهاجرت در خودکشی نبوی می پردازیم؟

در مورد فروغ فرخ‌زاد خانم سایه اقتصادی‌نیا عنوان می‌کند که درگیر بودن فروغ با اختلال دوقطبی جدی بوده؛ ولی مسایل فروغ را ما همیشه فقط از منظر اجتماعی تحلیل کرده ایم.+

بعد از مرگ جلال آل احمد مباحث زیادی درباره مرگ او مطرح شد ولی امروز که نوشته‌های آل احمد را در کتاب نامه‌هایش به سیمین می‌خوانیم می‌بینیم که آل‌احمد به افسردگی بسیار شدید مبتلا بوده.
بدیهی است که آن زمان درک جامعه ایرانی از اختلالات رفتاری (در حوزه شخصی) محدود بوده،
ولی امروز چرا؟ امروز چرا همه تحلیلها فقط معطوف به وجه مهاجرت ابراهیم نبوی است؟
مگر ابوالفضل زروئی نصرآباد که مهاجرت نکرده بود و در تبعید نبود نیز به افسردگی دچار نشده بود؟

چه روانپزشک‌هایی طی این مدت اخیر با نبوی در روند مداوا کار کرده‌اند؟
«مسئله دارو» چقدر در درمان جدی گرفته شده بود؟

این سوالات جدی است.

۵- اساسا ما گرفتار شده ایم به «تحلیلهای اجتماعی در همه امور» در حالی که کیفیت زیست فردی بخش غائب گفتگوهای ماست.
https://www.tgoop.com/solseghalam/2467

Telegram

ارزیابی شتابزده

www.tgoop.com/Citizens_Rights/8924

23 viewsedited  Jan 18 at 18:05

♻️خودکشی ابراهیم نبوی و چند سوال سخت

✍️محمدرضا اسلامی

فضای رسانه‌ای کشور به شدت تحت تاثیر اتفاقات روز است و گفتگوهای دامنه‌داری که درباره خودکشی ابراهیم نبوی (طنزپرداز) شکل گرفته بود، اکنون با خبر ترور دو قاضی دادگستری متوقف می‌شود.

با اینکه امروز فضای شبکه‌های اجتماعی از بحث نبوی به بحث رازینی و مقیسه نقل مکان می‌کند، اما پرداختن به چند پرسش و سوال سخت درباره خودکشی ابراهیم نبوی ضروری است:

۱- عمده مباحثی که پیرامون مرگ ابراهیم نبوی مطرح شد ناظر به مسائل مربوط به وجه فعالیتهای اجتماعی/حاکمیتی زندگی او (تبعید ناخواسته‌اش در خارج از ایران/عدم امکان بازگشت به ایران) بود. اگرچه این بحث کاملا صحیح است ولی متاسفانه این بحث باعث می شود که به «زیست فردی» نبوی پرداخته نشود.
تنها یادداشتی که تا حدودی به این مسئله پرداخت یادداشت خانم سایه اقتصادی نیا بود که حسب اتفاق چندسال پیش منتشر شده بود و بعد از خودکشی نبوی بازنشر شد.

در آن یادداشت خانم اقتصادی نیا به مسئله بیماری دوقطبی آقای بهاءالدین خرمشاهی اشاره می کند و توضیح می دهد که شجاعت آقای خرمشاهی در بیان اینکه به امر درمان بیماری‌اش پرداخته، ستودنی است.
در همان یادداشت، ایشان به مسئله بیماری دوقطبی ابراهیم نبوی هم اشاره دارد و شجاعت او را هم در اذعان بیماری اش تحسین می کند.
ماجرا بر می گردد به سال ۱۳۹۰. دقت کنیم، بحث چهار سال پیش است.

۲- اولین ترمی که تدریس در دانشگاه پلی‌تکنیک کالیفرنیا را آغاز کردم، اولین آزمونی که قرار بود برگزار شود مربوط به میان‌ترم درس برنامه‌نویسی کامپیوتر بود. به محض اعلام زمان آزمون، و بعد از پایان کلاس یکی از دانشجویان آمد و گفت: من به اختلال رفتاری ADHD مبتلا هستم و لذا طبق قوانین دانشگاه باید وقت اضافه برای امتحان من لحاظ شود. برای من اولین بار بود که واژه ADHD را می شنیدم. رفتم و سرچ کردم و متوجه شدم منظورش
Attention Deficit Hyperactivity Disorder
است.

آن روز متعجب شدم که چطور یک دختر جوان این مسئله را بیان می کند (یعنی نه تنها روی مسئله‌اش سرپوش نگذاشته، بلکه در همین سن و سال به دنبال درمان رفته، ‌و روشن می داند چه مشکلی دارد). از بعد از آن روز تا امروز که شصت و چهار کلاس مختلف با دانشجویان داشته ام، تقریبا هیچ کلاسی نبوده که «یک یا چند دانشجو» درباره اختلال اضطراب (Anxiety)،
وسواس ذهنی(OCD یا Obsessive-Compulsive Disorder)،
افسردگی(MDD یا Major Depressive Disorder))،
اختلال دوقطبی (Bipolar II Disorder) و … گفتگو نکرده باشند.

یعنی در همین سن جوانی فرد قائل به این است که فلان بخش از مشکلش را نباید «کتمان/پنهان» کند بلکه باید «جدی» بگیرد ماجرا را.

البته ذکر این نکته هم ضروری است که حفظ محرمانگی مسایل دانشجویان از وظایف استاد است و دانشجو در میان جمع درباره این مسایلش حرف نمی زند.

۳- تابستان سال گذشته با آقای دکتر محمد گلزاری (روانشناس) دیدار داشتم. ایشان می‌گفت: اینکه یک نویسنده بزرگ که آثار حافظ‌پژوهی و قرآن‌پژوهی او بسیار ارزشمند است، اذعان می کند که من درگیر درمان دوقطبی هستم اتفاق بزرگی برای ماست. چرا؟ چون ما ایرانیان قائل به برخورد علمی با این دست مسائل حوزه «زیست فردی» نیستیم و ریشه همه امور شخصی را مرتبط با امور اجتماعیِ پیرامون‌مان می‌دانیم. با اینکه «تاثیر امور اجتماعی» بر زیست فردی غیرقابل کتمان است، ولی متاسفانه ما با همین «توجیه» به دنبال درمان اختلال‌های رفتاری خودمان نمی‌رویم.

۴- سوالی که مطرح می شود اینکه آیا “مسائل” ابراهیم نبوی «فقط» به امر مهاجرت مرتبط بود؟

پس وجه شخصی ماجرای خودکشی کجاست؟

یعنی آیا در حوزه فردی «مسائل پیچیده‌تری» وجود ندارد که ما اغماض می کنیم‌ و فقط به وجه تاثیر مشکلات اجتماعی/مهاجرت در خودکشی نبوی می پردازیم؟

در مورد فروغ فرخ‌زاد خانم سایه اقتصادی‌نیا عنوان می‌کند که درگیر بودن فروغ با اختلال دوقطبی جدی بوده؛ ولی مسایل فروغ را ما همیشه فقط از منظر اجتماعی تحلیل کرده ایم.+

بعد از مرگ جلال آل احمد مباحث زیادی درباره مرگ او مطرح شد ولی امروز که نوشته‌های آل احمد را در کتاب نامه‌هایش به سیمین می‌خوانیم می‌بینیم که آل‌احمد به افسردگی بسیار شدید مبتلا بوده.
بدیهی است که آن زمان درک جامعه ایرانی از اختلالات رفتاری (در حوزه شخصی) محدود بوده،
ولی امروز چرا؟ امروز چرا همه تحلیلها فقط معطوف به وجه مهاجرت ابراهیم نبوی است؟
مگر ابوالفضل زروئی نصرآباد که مهاجرت نکرده بود و در تبعید نبود نیز به افسردگی دچار نشده بود؟

چه روانپزشک‌هایی طی این مدت اخیر با نبوی در روند مداوا کار کرده‌اند؟
«مسئله دارو» چقدر در درمان جدی گرفته شده بود؟

این سوالات جدی است.

۵- اساسا ما گرفتار شده ایم به «تحلیلهای اجتماعی در همه امور» در حالی که کیفیت زیست فردی بخش غائب گفتگوهای ماست.
https://www.tgoop.com/solseghalam/2467

BY كانال خبرى حقوق شهروندى