Existentialist

آیا سمی خطاب کردن دیگری درست است؟

کولت سولر روانکاو می‌گوید: «سمی خطاب کردن دیگری، نفی نقش خود در رابطه و نفی نیازمندی خود به دیگری و ریختن تمام زشتی‌ها بر سر اوست. اما چه کسی سمی نگریسته می‌شود؟ آنکه شبیه من نمی‌اندیشد، آنکه به شکلی که من خواسته‌ام عمل نمی‌کند.»

چرا دیگری را سمی خطاب می‌کنیم؟
سولر در این عبارت به یکی از مکانیسم‌های روانی رایج در روابط انسانی اشاره دارد: فرافکنی تمام مشکلات و زشتی‌ها بر روی دیگری و برچسب «سمی» زدن به او. منظور او این است که وقتی فردی، دیگری را «سمی» تلقی می‌کند، در واقع نقش و مسئولیت خود را در آن رابطه نادیده می‌گیرد و به نحوی نیازمندی خود به دیگری را انکار می‌کند. به این ترتیب، او دیگری را به مثابه منبع مشکلات معرفی می‌کند و تمامی نارضایتی‌ها و ناکامی‌هایش را بر سر او می‌ریزد.

اما چه کسی از نظر ما سمی است؟
کسی که مشابه ما نمی‌اندیشد و به شیوه‌ای که ما انتظار داریم، عمل نمی‌کند. از این منظر، دیگری به تهدیدی برای تصویر ذهنی ما از خودمان تبدیل می‌شود، چرا که او به ما شباهت ندارد و از خواسته‌ها یا باورهای ما پیروی نمی‌کند. این اختلاف‌ها و ناهم‌خوانی‌ها در ذهن فرد به شکل خصومت و دشمنی ظاهر می‌شوند، به طوری که فرد به جای مواجهه با اختلافات یا پذیرش آن‌ها، ترجیح می‌دهد دیگری را مظهر تمام زشتی‌ها بداند.

سمی خطاب کردن دیگری به چه چیزی می‌انجامد؟
از دیدگاه او، «سمی خطاب کردن دیگری» اشاره به فرایند پیچیده‌ای دارد که در آن فرد تلاش می‌کند با خطاب قرار دادن دیگری، جایگاه یا هویت خاصی برای او تعریف کند. این فرایند به نوعی از قدرت یا نفوذ نیز اشاره دارد؛ زیرا به فرد امکان می‌دهد تا به واسطهٔ زبان، دیگری را به نحوی مشخص بازنمایی و جایگاهی به او تحمیل کند.

چه نتیجه‌ای می‌توانیم بگیریم؟

این عمل نه‌تنها موجب می‌شود که فرد از پذیرش مسئولیت خود در رابطه شانه خالی کند، بلکه مانعی برای ارتباط واقعی و شناختی درست از دیگری ایجاد می‌کند. به این شکل هرگز متوجه نقصان و کمبود خود نمی‌شویم.

در نهایت، این وضعیت در حقیقت به فقدان تحمل تفاوت‌ها و دیگری بودنِ دیگری اشاره دارد. سمی خطاب کردن دیگری، به نوعی انکار نیاز به پذیرش، تعامل و رشد متقابل است؛ زیرا فرد ترجیح می‌دهد به جای پذیرش تفاوت‌ها، تمام تقصیرها را به گردن دیگری بیندازد.

متن: #عباس_ناظری

@existentialistt

www.tgoop.com/Existentialistt/5310

14.7K viewsedited  Nov 2 at 20:11

آیا سمی خطاب کردن دیگری درست است؟

کولت سولر روانکاو می‌گوید: «سمی خطاب کردن دیگری، نفی نقش خود در رابطه و نفی نیازمندی خود به دیگری و ریختن تمام زشتی‌ها بر سر اوست. اما چه کسی سمی نگریسته می‌شود؟ آنکه شبیه من نمی‌اندیشد، آنکه به شکلی که من خواسته‌ام عمل نمی‌کند.»

چرا دیگری را سمی خطاب می‌کنیم؟
سولر در این عبارت به یکی از مکانیسم‌های روانی رایج در روابط انسانی اشاره دارد: فرافکنی تمام مشکلات و زشتی‌ها بر روی دیگری و برچسب «سمی» زدن به او. منظور او این است که وقتی فردی، دیگری را «سمی» تلقی می‌کند، در واقع نقش و مسئولیت خود را در آن رابطه نادیده می‌گیرد و به نحوی نیازمندی خود به دیگری را انکار می‌کند. به این ترتیب، او دیگری را به مثابه منبع مشکلات معرفی می‌کند و تمامی نارضایتی‌ها و ناکامی‌هایش را بر سر او می‌ریزد.

اما چه کسی از نظر ما سمی است؟
کسی که مشابه ما نمی‌اندیشد و به شیوه‌ای که ما انتظار داریم، عمل نمی‌کند. از این منظر، دیگری به تهدیدی برای تصویر ذهنی ما از خودمان تبدیل می‌شود، چرا که او به ما شباهت ندارد و از خواسته‌ها یا باورهای ما پیروی نمی‌کند. این اختلاف‌ها و ناهم‌خوانی‌ها در ذهن فرد به شکل خصومت و دشمنی ظاهر می‌شوند، به طوری که فرد به جای مواجهه با اختلافات یا پذیرش آن‌ها، ترجیح می‌دهد دیگری را مظهر تمام زشتی‌ها بداند.

سمی خطاب کردن دیگری به چه چیزی می‌انجامد؟
از دیدگاه او، «سمی خطاب کردن دیگری» اشاره به فرایند پیچیده‌ای دارد که در آن فرد تلاش می‌کند با خطاب قرار دادن دیگری، جایگاه یا هویت خاصی برای او تعریف کند. این فرایند به نوعی از قدرت یا نفوذ نیز اشاره دارد؛ زیرا به فرد امکان می‌دهد تا به واسطهٔ زبان، دیگری را به نحوی مشخص بازنمایی و جایگاهی به او تحمیل کند.

چه نتیجه‌ای می‌توانیم بگیریم؟

این عمل نه‌تنها موجب می‌شود که فرد از پذیرش مسئولیت خود در رابطه شانه خالی کند، بلکه مانعی برای ارتباط واقعی و شناختی درست از دیگری ایجاد می‌کند. به این شکل هرگز متوجه نقصان و کمبود خود نمی‌شویم.

در نهایت، این وضعیت در حقیقت به فقدان تحمل تفاوت‌ها و دیگری بودنِ دیگری اشاره دارد. سمی خطاب کردن دیگری، به نوعی انکار نیاز به پذیرش، تعامل و رشد متقابل است؛ زیرا فرد ترجیح می‌دهد به جای پذیرش تفاوت‌ها، تمام تقصیرها را به گردن دیگری بیندازد.

متن: #عباس_ناظری

@existentialistt

BY Existentialist