tgoop.com/Goftaab/192
Last Update:
گفتگوی کیهان لندن با نیک آهنگ کوثر در باره بحران آب، حوضه کارون و نتایج سیاستهای دولت در بخش آب
https://kayhan.london/?p=343888
نیکآهنگ کوثر با طرح این موضوع که مردم باید سهم بیشتری در تصمیمگیری برای اجرای پروژهها داشته باشند معتقد است: «اگر قرار است پروژهای اجرا شود، باید پیشاپیش اثرات محیط زیستی آن ارزیابی شود. باید دید که این پروژه بر روی مردم، اقتصاد و زیستمندان آن منطقه چه تاثیراتی خواهد گذاشت. این را هم در نظر بگیریم که اگر مثلاً یک سدی ساخته میشود و نزدیک به ۱۰۰ هزار درخت به زیر آب میروند، خودش یک ضربه بسیار بزرگ به محیط زیست آن منطقه وارد میکند و نه تنها به گیاهان و علوفه و درختچهها بلکه به پرندگان، خزندگان، جوندگان و بسیاری از موجوداتی که در آن منطقه برای چرخه حیاتی سالم، لازم هستند، نابود میشوند. این تنوع زیستی وقتی در یک منطقه از بین میرود، زیست آن منطقه برای انسانها خطرناک میشود. همچنین وقتی مثلاً یک سد بزرگ میسازند و نمیآیند جاده احداث کنند، باعث میشوند مردمی که از پیش برای رفت و آمد از یک پل به راحتی عبور میکردند، مجبور میشوند سوار یدککش شوند. چند سال پیش یک یدککش که مینیبوسی از زنان یک روستا را به آن طرف دریاچه سد کارون ۳ منتقل میکرد غرق شد و جان آن زنان از دست رفت.»
این زمینشناس معتقد است: «برای بهبود وضعیت باید بررسی کنیم، پیش از اینکه در سال ۱۳۳۰ آب از کوهرنگ به زایندهرود برده شود، وضعیت کارون و مردمانش چه بود و امروز چه هست و عوامل خطاهای بزرگی که در طول بیشتر از ۷۰ سال صورت گرفته چه بوده و اگر زمانی دانش محیط زیستی نبود و دانش مبتنی بر توسعه پایدار وجود نداشت، چرا الان که این دانش هست این خطاها تکرار و بعد هم مرتب تشدید شد؟! در پاسخ به این خواهیم رسید که وجود فساد در کشور ما از مجموعه عواملی است که موجب تخریب حوضه کارون شده.»
وی به سد گتوند یکی از بزرگترین پروژه های تخریب محیط زیست در خوزستان اشاره میکند و توضیح میدهد: «سد گتوند در سال ۱۳۷۳ قبل از کامل شدن مطالعات، از سوی هاشمی رفسنجانی افتتاح شد. چگونه میسر است که یک سد که هنوز مطالعات آن انجام نشده، افتتاح شود؟! تصمیم گرفته شد چون منافع گروههای مختلف تأمین میشد. ساخت سد کارون۳ قبل از اینکه ببینند چه به سر مردم آن منطقه میآورد، تأیید شد. با طرح انتقال آب بین حوضهای بهشتآباد، یا طرحهای انتقال آب بینحوضهای کوهرنگ دو، کوهرنگ سه و یا انتقال آب از چشمه خدنگستان یا چشمه لنگان (بخشی از زیرحوضه دز- کارون) آب را به زایندهرود بردند. یا با پروژه قمرود که از سرچشمههای دز- کارون در محدوده لرستان و استان مرکزی است، آب را به قم بردند و سهم آب کارون را کم کردند. با نگاهی به مجموعهی این عوامل میبینید که برای آنها، نه میراث فرهنگی اهمیت دارد نه محیط زیست و نه سرنوشت مردم. عدهای که در ساختار حکومت هستند، هم اصلاحطلب و هم اصولگرا، سودشان در نابودی ایران بوده و هیچگاه هم پاسخگو نبودهاند.»
BY گفتآب؛ دیالوگهای محیط زیستی درباره آب
Share with your friend now:
tgoop.com/Goftaab/192