ایران: فرونشست زمین در سرزمین رهبران فرومایه
https://nkowsar.substack.com/p/351
سال‌هاست که روی پدیده فرونشست زمین متمرکز بوده‌ام، که قابل‌مشاهده‌ترین و نگران‌کننده‌ترین پیامد برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی در دشت‌های ایران است. زمانی به‌عنوان دانشجوی زمین‌شناسی، وسعت این پدیده را به‌خوبی درک نکرده بودم. اما روزی که شکاف‌ها و ترک‌هایی را دیدم که به دلیل تراکم و فشردگی لایه‌های رویی خاک پس از استخراج بیش‌ازحد آب ایجاد شده بودند—و خسارات وارده به خانه‌ها و ساختمان‌های بلندمرتبه در تهران را مشاهده کردم—عمیقاً نگران شدم.
فعالان محیط‌زیست مدت‌هاست که نسبت به فرونشست زمین در تهران، که به‌صورت غیریکنواخت رخ می‌دهد، هشدار داده‌اند. در برخی مناطق این شهر، زمین سالانه بیش از ۲۵ سانتی‌متر فرومی‌نشیند—رقمی که از نرخ ۲۰ سانتی‌متر در سال در شهر کورکوران، کالیفرنیا، که یکی از نقاط بحرانی برداشت بی‌رویه آب است، بیشتر است. زمانی که رشد جمعیت از ظرفیت منابع طبیعی پیشی می‌گیرد و رودخانه‌ها و دریاچه‌ها در اثر تغییرات اقلیمی خشک می‌شوند، بحران به وضوح نمایان می‌شود. در بسیاری از مناطق، کمبود آب آشامیدنی و کشاورزی دیگر یک تهدید دوردست نیست، بلکه بحرانی قریب‌الوقوع است.
هر چیزی که پایداری ساختاری ساختمان‌ها در تهران را به خطر بیندازد، به‌ویژه با توجه به خطر بالای وقوع زلزله‌ای بزرگ، که زمین‌شناسان و ژئوفیزیکدانان دهه‌هاست در مورد آن هشدار می‌دهند، نگران‌کننده است. اگر در انقلاب آمریکا در قرن هجدهم کوئیکرها نقش داشتند، در ایران می‌توان گفت ما با "زلزله‌سازها" سروکار داریم—گروهی از رهبران و مقامات که سیاست‌هایشان زمین زیر پای مردم را آن‌قدر ناپایدار و شکننده کرده که تنها چیزی که برای نسل‌های آینده تضمین کرده‌اند، هرج‌ومرج و از دست رفتن جان ده‌ها هزار نفر در تهران است.
نشست زمین قبلاً باعث ایجاد ترک‌های کوچک و بزرگ در ده‌ها هزار آپارتمان در سراسر تهران شده است، و خطرات بیشتری را برای مالکان و مستاجران در یکی از گران‌ترین شهرهای خاورمیانه به وجود آورده است.
خاموشی رهبران: سکوتی که گوش را کر می‌کند
https://nkowsar.substack.com/p/351
سال‌هاست که روی پدیده فرونشست زمین متمرکز بوده‌ام، که قابل‌مشاهده‌ترین و نگران‌کننده‌ترین پیامد برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی در دشت‌های ایران است. زمانی به‌عنوان دانشجوی زمین‌شناسی، وسعت این پدیده را به‌خوبی درک نکرده بودم. اما روزی که شکاف‌ها و ترک‌هایی را دیدم که به دلیل تراکم و فشردگی لایه‌های رویی خاک پس از استخراج بیش‌ازحد آب ایجاد شده بودند—و خسارات وارده به خانه‌ها و ساختمان‌های بلندمرتبه در تهران را مشاهده کردم—عمیقاً نگران شدم.
فعالان محیط‌زیست مدت‌هاست که نسبت به فرونشست زمین در تهران، که به‌صورت غیریکنواخت رخ می‌دهد، هشدار داده‌اند. در برخی مناطق این شهر، زمین سالانه بیش از ۲۵ سانتی‌متر فرومی‌نشیند—رقمی که از نرخ ۲۰ سانتی‌متر در سال در شهر کورکوران، کالیفرنیا، که یکی از نقاط بحرانی برداشت بی‌رویه آب است، بیشتر است. زمانی که رشد جمعیت از ظرفیت منابع طبیعی پیشی می‌گیرد و رودخانه‌ها و دریاچه‌ها در اثر تغییرات اقلیمی خشک می‌شوند، بحران به وضوح نمایان می‌شود. در بسیاری از مناطق، کمبود آب آشامیدنی و کشاورزی دیگر یک تهدید دوردست نیست، بلکه بحرانی قریب‌الوقوع است.
هر چیزی که پایداری ساختاری ساختمان‌ها در تهران را به خطر بیندازد، به‌ویژه با توجه به خطر بالای وقوع زلزله‌ای بزرگ، که زمین‌شناسان و ژئوفیزیکدانان دهه‌هاست در مورد آن هشدار می‌دهند، نگران‌کننده است. اگر در انقلاب آمریکا در قرن هجدهم کوئیکرها نقش داشتند، در ایران می‌توان گفت ما با "زلزله‌سازها" سروکار داریم—گروهی از رهبران و مقامات که سیاست‌هایشان زمین زیر پای مردم را آن‌قدر ناپایدار و شکننده کرده که تنها چیزی که برای نسل‌های آینده تضمین کرده‌اند، هرج‌ومرج و از دست رفتن جان ده‌ها هزار نفر در تهران است.
نشست زمین قبلاً باعث ایجاد ترک‌های کوچک و بزرگ در ده‌ها هزار آپارتمان در سراسر تهران شده است، و خطرات بیشتری را برای مالکان و مستاجران در یکی از گران‌ترین شهرهای خاورمیانه به وجود آورده است.
خاموشی رهبران: سکوتی که گوش را کر می‌کند
tgoop.com/Goftaab/318
Create:
Last Update:
Last Update:
ایران: فرونشست زمین در سرزمین رهبران فرومایه
https://nkowsar.substack.com/p/351
سال‌هاست که روی پدیده فرونشست زمین متمرکز بوده‌ام، که قابل‌مشاهده‌ترین و نگران‌کننده‌ترین پیامد برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی در دشت‌های ایران است. زمانی به‌عنوان دانشجوی زمین‌شناسی، وسعت این پدیده را به‌خوبی درک نکرده بودم. اما روزی که شکاف‌ها و ترک‌هایی را دیدم که به دلیل تراکم و فشردگی لایه‌های رویی خاک پس از استخراج بیش‌ازحد آب ایجاد شده بودند—و خسارات وارده به خانه‌ها و ساختمان‌های بلندمرتبه در تهران را مشاهده کردم—عمیقاً نگران شدم.
فعالان محیط‌زیست مدت‌هاست که نسبت به فرونشست زمین در تهران، که به‌صورت غیریکنواخت رخ می‌دهد، هشدار داده‌اند. در برخی مناطق این شهر، زمین سالانه بیش از ۲۵ سانتی‌متر فرومی‌نشیند—رقمی که از نرخ ۲۰ سانتی‌متر در سال در شهر کورکوران، کالیفرنیا، که یکی از نقاط بحرانی برداشت بی‌رویه آب است، بیشتر است. زمانی که رشد جمعیت از ظرفیت منابع طبیعی پیشی می‌گیرد و رودخانه‌ها و دریاچه‌ها در اثر تغییرات اقلیمی خشک می‌شوند، بحران به وضوح نمایان می‌شود. در بسیاری از مناطق، کمبود آب آشامیدنی و کشاورزی دیگر یک تهدید دوردست نیست، بلکه بحرانی قریب‌الوقوع است.
هر چیزی که پایداری ساختاری ساختمان‌ها در تهران را به خطر بیندازد، به‌ویژه با توجه به خطر بالای وقوع زلزله‌ای بزرگ، که زمین‌شناسان و ژئوفیزیکدانان دهه‌هاست در مورد آن هشدار می‌دهند، نگران‌کننده است. اگر در انقلاب آمریکا در قرن هجدهم کوئیکرها نقش داشتند، در ایران می‌توان گفت ما با "زلزله‌سازها" سروکار داریم—گروهی از رهبران و مقامات که سیاست‌هایشان زمین زیر پای مردم را آن‌قدر ناپایدار و شکننده کرده که تنها چیزی که برای نسل‌های آینده تضمین کرده‌اند، هرج‌ومرج و از دست رفتن جان ده‌ها هزار نفر در تهران است.
نشست زمین قبلاً باعث ایجاد ترک‌های کوچک و بزرگ در ده‌ها هزار آپارتمان در سراسر تهران شده است، و خطرات بیشتری را برای مالکان و مستاجران در یکی از گران‌ترین شهرهای خاورمیانه به وجود آورده است.
خاموشی رهبران: سکوتی که گوش را کر می‌کند
https://nkowsar.substack.com/p/351
سال‌هاست که روی پدیده فرونشست زمین متمرکز بوده‌ام، که قابل‌مشاهده‌ترین و نگران‌کننده‌ترین پیامد برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی در دشت‌های ایران است. زمانی به‌عنوان دانشجوی زمین‌شناسی، وسعت این پدیده را به‌خوبی درک نکرده بودم. اما روزی که شکاف‌ها و ترک‌هایی را دیدم که به دلیل تراکم و فشردگی لایه‌های رویی خاک پس از استخراج بیش‌ازحد آب ایجاد شده بودند—و خسارات وارده به خانه‌ها و ساختمان‌های بلندمرتبه در تهران را مشاهده کردم—عمیقاً نگران شدم.
فعالان محیط‌زیست مدت‌هاست که نسبت به فرونشست زمین در تهران، که به‌صورت غیریکنواخت رخ می‌دهد، هشدار داده‌اند. در برخی مناطق این شهر، زمین سالانه بیش از ۲۵ سانتی‌متر فرومی‌نشیند—رقمی که از نرخ ۲۰ سانتی‌متر در سال در شهر کورکوران، کالیفرنیا، که یکی از نقاط بحرانی برداشت بی‌رویه آب است، بیشتر است. زمانی که رشد جمعیت از ظرفیت منابع طبیعی پیشی می‌گیرد و رودخانه‌ها و دریاچه‌ها در اثر تغییرات اقلیمی خشک می‌شوند، بحران به وضوح نمایان می‌شود. در بسیاری از مناطق، کمبود آب آشامیدنی و کشاورزی دیگر یک تهدید دوردست نیست، بلکه بحرانی قریب‌الوقوع است.
هر چیزی که پایداری ساختاری ساختمان‌ها در تهران را به خطر بیندازد، به‌ویژه با توجه به خطر بالای وقوع زلزله‌ای بزرگ، که زمین‌شناسان و ژئوفیزیکدانان دهه‌هاست در مورد آن هشدار می‌دهند، نگران‌کننده است. اگر در انقلاب آمریکا در قرن هجدهم کوئیکرها نقش داشتند، در ایران می‌توان گفت ما با "زلزله‌سازها" سروکار داریم—گروهی از رهبران و مقامات که سیاست‌هایشان زمین زیر پای مردم را آن‌قدر ناپایدار و شکننده کرده که تنها چیزی که برای نسل‌های آینده تضمین کرده‌اند، هرج‌ومرج و از دست رفتن جان ده‌ها هزار نفر در تهران است.
نشست زمین قبلاً باعث ایجاد ترک‌های کوچک و بزرگ در ده‌ها هزار آپارتمان در سراسر تهران شده است، و خطرات بیشتری را برای مالکان و مستاجران در یکی از گران‌ترین شهرهای خاورمیانه به وجود آورده است.
خاموشی رهبران: سکوتی که گوش را کر می‌کند
BY گفت‌آب؛ دیالوگ‌های محیط زیستی درباره آب
Share with your friend now:
tgoop.com/Goftaab/318