جغد مینروا

درباره‌ی قانون حجاب
«این فرض که ارزش‌ها به‌عنوان ”ایدئولوژی“ (توسط دولت!) ”تحمیل می‌شوند“، اغتشاش در کل فرآیند اجتماعی و فرهنگی است. همیشه تلاش می‌شود که چنین تحمیلی با درجات مختلفی از موفقیت رخ دهد، اما ابداً موفق نخواهد شد مگر آنکه میان قواعد و دیدگاه تحمیلی با ضرورت‌های زیستن در یک شیوه‌ی تولید مشخص نوعی همخوانی وجود داشته باشد.» فقر نظریه/تامپسون

تحمیل نظام اخلاقی در هیچ نظامی فقط کارکرد ایدئولوژیک ندارد بلکه یکی از مهم‌ترین وظایف آن ارعاب جامعه‌ است. اما ارعاب یا صورت مشدد آن اعمال قهر نمی‌تواند در خلاء رخ دهد و مبتنی است بر توازن نیروهای جامعه. در سال 1361 فرمانی صادر شد که همه‌ی صاحبخانه‌ها میبایست همراه با مستاجران خود به کمیته‌های انقلاب رجوع می‌کردند تا وضعیت خود را ثبت کنند. رژیم با قدرت تمام این طرح را اجرا کرد و طی آن بسیاری از فعالان سیاسی مخفی یا دستگیر شدند یا فراری. پیامد آن به هر حال اختلالی مهم در شبکه‌های سازمان‌های سیاسی مخالف بود. راز موفقیت این سیاست فقط اراده یا تحمیل قدرت قهری از سوی دستگاه حاکم نبود. اعتماد بخش بزرگی از مردم و تسلیم و ترس بخش بزرگ دیگری و انسجام کم‌وبیش جناح‌های حاکم برآیند نیروها را به نفع رژیم رقم زد. در واقع پرسش اصلی برای هر رژیمی در قدرت این است که چه زمانی سیاستی سرکوبگرانه را اجرا کند. (بگذریم از دلایل و محرک‌های این سیاست‌ها: آیا اقدامی است برای ایجاد انسجام در بلوک حاکم؟ یا القای این تصور که آب از آب تکان نخورده؟ یا اینکه جلوی رشد یک جنبش اعتراضی را که به هزاران شکل از زیر زمین و روی زمین می‌روید گرفته شود؟)

موفقیت در اجرای چنین سیاست‌هایی قبل از هر چیز نه به خواست سرکوبگران بلکه عمدتا ناشی از الف) عملی‌بودن آن سیاست از لحاظ فنی و اجرایی، ب) موافقت بخش بزرگی از مردم با آن، ج) هماهنگی و اجماع بین جناح‌های مختلف حکومت است. در واقع اجرای چنین سیاست‌هایی برای دستگاه حاکم همواره خطر بزرگی محسوب می‌شود. اگرچنین سیاستی موفق نشود مشخص می‌شود توان و قدرت سرکوب رژیم بسیار ضعیف است یا به قول معروف شاه برهنه است.

رژیم هماورد می‌طلبد و مردم را به چیزهایی تهدید می‌کند که ندارند: حقوق پایه 10 میلیونی که حتی کفاف دخل و خرج روزمره را نمی‌دهد، حساب‌های بانکی خالی و سفرهای خارجی که حتی دیگر طبقه متوسط هم توان آن را ندارند و تهدید مردم به اخراج از محیط کار زمانی که میلیون‌ها نفر عملا بیکارند...

www.tgoop.com/HassanMortazavi/49

763 viewsDec 3 at 06:29

درباره‌ی قانون حجاب
«این فرض که ارزش‌ها به‌عنوان ”ایدئولوژی“ (توسط دولت!) ”تحمیل می‌شوند“، اغتشاش در کل فرآیند اجتماعی و فرهنگی است. همیشه تلاش می‌شود که چنین تحمیلی با درجات مختلفی از موفقیت رخ دهد، اما ابداً موفق نخواهد شد مگر آنکه میان قواعد و دیدگاه تحمیلی با ضرورت‌های زیستن در یک شیوه‌ی تولید مشخص نوعی همخوانی وجود داشته باشد.» فقر نظریه/تامپسون

تحمیل نظام اخلاقی در هیچ نظامی فقط کارکرد ایدئولوژیک ندارد بلکه یکی از مهم‌ترین وظایف آن ارعاب جامعه‌ است. اما ارعاب یا صورت مشدد آن اعمال قهر نمی‌تواند در خلاء رخ دهد و مبتنی است بر توازن نیروهای جامعه. در سال 1361 فرمانی صادر شد که همه‌ی صاحبخانه‌ها میبایست همراه با مستاجران خود به کمیته‌های انقلاب رجوع می‌کردند تا وضعیت خود را ثبت کنند. رژیم با قدرت تمام این طرح را اجرا کرد و طی آن بسیاری از فعالان سیاسی مخفی یا دستگیر شدند یا فراری. پیامد آن به هر حال اختلالی مهم در شبکه‌های سازمان‌های سیاسی مخالف بود. راز موفقیت این سیاست فقط اراده یا تحمیل قدرت قهری از سوی دستگاه حاکم نبود. اعتماد بخش بزرگی از مردم و تسلیم و ترس بخش بزرگ دیگری و انسجام کم‌وبیش جناح‌های حاکم برآیند نیروها را به نفع رژیم رقم زد. در واقع پرسش اصلی برای هر رژیمی در قدرت این است که چه زمانی سیاستی سرکوبگرانه را اجرا کند. (بگذریم از دلایل و محرک‌های این سیاست‌ها: آیا اقدامی است برای ایجاد انسجام در بلوک حاکم؟ یا القای این تصور که آب از آب تکان نخورده؟ یا اینکه جلوی رشد یک جنبش اعتراضی را که به هزاران شکل از زیر زمین و روی زمین می‌روید گرفته شود؟)

موفقیت در اجرای چنین سیاست‌هایی قبل از هر چیز نه به خواست سرکوبگران بلکه عمدتا ناشی از الف) عملی‌بودن آن سیاست از لحاظ فنی و اجرایی، ب) موافقت بخش بزرگی از مردم با آن، ج) هماهنگی و اجماع بین جناح‌های مختلف حکومت است. در واقع اجرای چنین سیاست‌هایی برای دستگاه حاکم همواره خطر بزرگی محسوب می‌شود. اگرچنین سیاستی موفق نشود مشخص می‌شود توان و قدرت سرکوب رژیم بسیار ضعیف است یا به قول معروف شاه برهنه است.

رژیم هماورد می‌طلبد و مردم را به چیزهایی تهدید می‌کند که ندارند: حقوق پایه 10 میلیونی که حتی کفاف دخل و خرج روزمره را نمی‌دهد، حساب‌های بانکی خالی و سفرهای خارجی که حتی دیگر طبقه متوسط هم توان آن را ندارند و تهدید مردم به اخراج از محیط کار زمانی که میلیون‌ها نفر عملا بیکارند...

BY جغد مینروا