🎼 فراق گل در ابوعطا
▪️بر اساس ملودی آتش دل
▫️خواننده: جلال‌الدین تاج اصفهانی
▪️آهنگساز : عبدالحسین برازنده
▫️شاعر: حسن صدر سالک
🔗 برگرفته از  جان‌ عشاق


🍂 امروز سالروز درگذشت تاج اصفهانی است (۱۳ آذر ۱۳۶۰).

به دل ز دست نگار، گر غمی داری
چه خلوتی جان‌فزا، چه همدمی داری
سالک خوش باش، عالمی داری
سالک خوش باش، عالمی داری

🆔 www.tgoop.com/HistoryandMemory

آیین نکوداشت استاد فرزانه جمشید کیانفر دوشنبه هفته آتی ۱۹ آذر ماه ان‌شاءالله برگزار می‌گردد. برای جمشید کیانفر احترام خاصی قائل هستم. احترام و علاقه من به ایشان ربطی به تصحیح و انتشار آثار فاخر تاریخی به ویژه منابع دوره قاجار توسط ایشان ندارد!
در دو دوره کلاس‌های تصحیح نسخ خطی ایشان هم شرکت کردم و کسب فیض نمودم. طبیعتا حق معلمی بر گردن بنده دارد و احترامش واجب است اما با اینحال دلیل اصلی علاقه و ارادت من به ایشان این مسئله نیست. گپ و گفت و حشر و نشری آنچنانی هم نداشتیم.
یک روز در سالهای ۹۰ یا ۹۱ خورشیدی به دوست عزیز و داغ بر دل نشسته‌ام زنده‌یاد آقا رحیم نیکبخت گفتم در میان پژوهشگران و اهالی قلم به کدامیک بیشتر علاقه‌مندی؟ گفت: جمشید کیانفر! گفتم چرا؟ بدین مضمون گفت "تکبر آکادمیک ندارد. خساست علمی ندارد. خاکی است." با گذر زمان و چندبار تعامل در کلاس درس و برخی محافل اهل تاریخ به همان برداشت و حس زنده‌یاد رحیم نیکبخت رسیدم.
همچنین از دوست عالم و فاضل علی آقای اوجبی بابت تدوین جشن‌نامه استاد کیانفر بسیار سپاسگزارم.
سایه استاد مستدام!
https://www.tgoop.com/ghalam_soltani

▫️ «دیروز در کنار دریاچه ژنو، و فواره‌پران پرهیاهوی آن، يک لرزش كوچک استکان چای یاد خراسان را در ما زنده کرد توضیح آنکه، من که کمی بیش از نصف عمر استاد سید محمدعلی جمال‌زاده را دارم، هنگام برداشتن چایی با لرزش دست شرمنده شدم و استاد که نود سال تمام دارند با همان صلابت و استحکام پنجاه سال پیش جام خود را بلند کردند و گفتند هنوز دود از کنده‌پیر می‌آید.
من برای اینکه خود را نشکسته باشم، گفتم هستند در میان جوانان که با وجود لرزش دست، قلم و بیان آنان بوی کلام صدساله و هزار ساله می‌دهد، آن‌گاه نام دکتر غلامحسین یوسفی به میان آمد دوستی که طی سی و پنج سال آشنایی، هروقت با او بوده‌ام دست لرزان او، يک استکان چایی را به زحمت نگاه می‌داشت. ولی همین دست، پایه‌ها و ستونهای ادب خراسان را در زادگاه بهار و فرخ- هم چنان پایدار و استوار نگاهداشته، شیوه کلام و بیانی دارد که گوئی بیهقی و نظام‌الملک و خواجه‌ نصیر، درج کلام خود را به او به امانت سپرده‌اند».

📚 باستانی پاریزی، محمد ابراهیم، «حرف آخر»، در فرخنده پیام: بادگارنامه استاد دکتر غلامحسین یوسفی، مشهد: انتشارات دانشگاه مشهد، ۱۳۵۹، ص ۱۰۶.

🍂 امروز سالروز درگذشت استاد غلامحسین یوسفی است (۱۴ آذر ۱۳۶۹).

@HistoryandMemory

▪️رهایی از اعدام با یادآوری نام دکتر عبدالکریم سروش

چندباری که در گفتگو با استادم دکتر هادی عالم‌زاده سخن از زنده‌یاد دکتر مرتضی اسعدی رفته، استاد این حکایت شگفت را که از زبان خود او شنیده بازگفته است. مرتضی اسعدی خلج (ز. ۱۳۳۱) از دبیران و‌ نویسندگان روزنامه انقلاب اسلامیِ به مدیرمسئولی ابوالحسن بنی‌صدر، رئیس‌جمهور، بود. پس از عزل بنی‌صدر و فرارش به پاریس (۱۳۶۰)، اسعدی به زندان می‌افتد و در زمرهٔ اعدامیان قرار می‌گیرد. در دادگاه انقلاب در آخرین دفاع در برابر قاضی و حاکم شرع و رئیس دادگاه‌های انقلاب اسلامی، محمد محمدی گیلانی، اسعدی می‌کوشد با ذکر پیشنهٔ فکری و انقلابی خود و نام‌بردن از هم‌فکرانش که در آن زمان در نظام جایگاه و اعتبار بالایی داشتند، خویش را از مرگ برهاند. در میانهٔ جدال با محمدی گیلانی، اسعدی نام دکتر عبدالکریم سروش را بر زبان می‌راند و از محمدی گیلانی می‌خواهد تا با دکتر سروش تماس بگیرد تا روشن شود که او دربارهٔ گذشتهٔ خود حقیقت را گفته است.  محمدی گیلانی به او تشر می‌زند که چرا نام پاک دکتر سروش را بر زبان رانده است. سرانجام با پافشاری اسعدی، فی‌المجلس با دکتر سروش تماس می‌گیرد؛ سروش، سخنان اسعدی را تائید می‌کند و در نتیجه اسعدی از اعدام رهایی می‌یابد!


چند سال پس از این ماجرا، مرتضی اسعدی که دانش‌آموخته کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل بود، در ۱۳۶۷ پس از پذیرش در آزمون دورهٔ دکتری رشتهٔ تاریخ و تمدن ملل اسلامی وارد دانشگاه تهران می‌شود. او در ۱۳۷۲ از رسالهٔ دکتری خود با «مطالعات اسلامی در غرب انگلیسی‌زبان» دفاع می‌کند و به عضویت هیئت علمی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران می‌پیوندد. استاد مرتضی اسعدی در اوج بالندگی، پختگی و شکوفایی علمی در ۱۲ مهر ۱۳۷۵ درحالی‌که ۴۴ سال بیشتر نداشت در اثر ابتلاء به بیماری سرطان درگذشت. او نویسنده و مترجمی زبردست و پرکار بود و کتاب‌ها و مقاله‌های پرشمار، پرمایه و ارزنده‌ای را تألیف و ترجمه کرد. دانشجویانی که در همان چند سال کوتاه، شاگرد او بوده‌اند، از او به نیکی و بزرگی یاد می‌کنند و او را در زمرهٔ تأثیرگذارترین استادان خود برمی‌شمرند.


▫️معصومعلی پنجه
۱۶ آذر ۱۴۰۳ | کوچهٔ کوثر

* مرتضی اسعدی، با این همه اثر، مدخل ویکی‌پدیا ندارد و آگاهی‌های پراکنده درباره او در اینجا و آنجا خالی از نادرستی نیست.

🆔 www.tgoop.com/HistoryandMemory

📷 مرتضی اسعدی (سمت چپ) و هادی عالم‌زاده (سمت راست)؛ سال‌های آغازین دههٔ هفتاد خورشیدی

🆔 www.tgoop.com/HistoryandMemory

زندگی و زمانۀ نوش‌آفرین انصاری
به کوشش پریچهر نسرین‌پی
۲۲۰ صفحه/ ۲۷۰۰۰۰ تومان
بازدید و خرید از سایت نشر:
www.kargadanpub.com

🔸 هرچه بیشتر با خانم انصاری گفت‌وگو می‌کردم و هرچه درمورد زندگی ایشان می‌خواندم یا کنکاش می‌کردم، نوع زندگی و زیست عجیب و پر از تجربۀ ایشان بیشتر مرا به این فکر وامی‌داشت که زندگی‌نامۀ چنین فرد سخت‌کوش و باشورواشتیاق و مسئولیت‌پذیر و متعهدی می‌تواند حس وابستگی و تعلق به سرزمین مادری و نگاه تاریخی را در ما انسان‌ها تقویت کند؛ به‌ویژه که ایشان در فضای جغرافیایی گستردۀ جهانی رشد کرده، و با فرهنگ‌های مختلف و مکان‌های متفاوت و آدم‌های گوناگونی مواجه شده که با سبک و سیاق کاملاً متفاوتی از همدیگر زندگی می‌کرده‌اند.
🔸 بااین‌حال، خیلی راحت به وطن بازگشته و در وطن، ورای زندگی روزمرۀ یک زن ایرانی از طبقۀ مرفه، وارد کار دانشگاهی و کارهای داوطلبانه شده است. او از ابتدا در جهت ترویج کتاب و کتابداری برای کودکان این سرزمین تلاش کرده و در راهی قدم برمی‌دارد که به پایداری و گسترش نهادهای مدنی برای کودکان کمک می‌کند.
🔸 اگرچه تحولات جامعۀ ایران نقش ایشان را گاه پررنگ و گاه بسیار کمرنگ کرده است، توانایی و عاملیت ایشان در شورای کتاب کودک و در رشتۀ کتابداری و گسترش کتابخانه‌ها به پایداری شورا و ترویج کتابخوانی کمک بسیار زیادی کرده است.

#نشر_کرگدن، #تازه‌های_کتاب، #زندگی_و_زمانه_نوش‌آفرین_انصاری، #نوش‌آفرین_انصاری، #پریچهر_نسرین‌پی، #شورای_کتاب_کودک، #توران_میرهادی، #کار_داوطلبانه، #کتابداری، #ترویج_کتابخوانی، #ادبیات_کودک

عبداللَّه مبارک در عنفوان شباب که طالب علم بود در مرو حدیث می‌نوشت. قلمی‌ بعاریت خواست از دانشمندی، و بآن حدیث نبشت. پس در مقلمه نهاد و فراموش کرد.
از آنجا بعراق رحلت کرد، چون بعراق رسید قلم عاریتی در مقلمه یافت و دلتنگ شد و در وی اثر عظیم کرد، تا از آنجا بمرو بازگشت و آن قلم بصاحب باز داد. آن گه بعراق باز شد.

📙 میبدی، کشف الاسرار و عدة الابرار، ۳/ ۶۸۶.

🔗 گنجور

* عطار نیشابوری در تذکرةالاولیاء عبدالله مبارک را «شهنشاه علما» نامیده و این قصهٔ قلم را این‌گونه روایت کرده: «وقتی از مرو به شام رفت، به جهت قلمی که خواسته بود و باز نداده، تا باز رسانید»!

🔗 ویکی‌نبشته

+ خلاصه اگر چیزی را امانت می‌گیرید، به صاحبش برگردانید حتی اگر بسیار از او دور شده باشید!😊
🆔 www.tgoop.com/HistoryandMemory

🎼 آلبوم: فانتزی‌ها
🎼 قطعه چهارم: تخت جمشید
🎹 پیانو: جواد معروفی

🍂 امروز سالروز درگذشت جواد معروفی است (۱۶ آذر ۱۳۷۲).

@nasimvesalyazd
@HistoryandMemory

در اسطوره‌های یونانی و منابع اسلامی، دربارهٔ ساخت و وجه‌تسمیهٔ دمشق، وجوه متعددی ذکر شده‌است؛ بنابر یکی از مشهورترین روایتها، دمسکوس (فرزند هرمس، از خدایان یونانی) دمشق را بنا نهاده‌است. همچنین گفته شده دمشق در اصل درمسکوس بوده‌است، بر این اساس که دیونوسوس (خدای بارآوری و شراب)، برای کیفر مردی به نام آسکوس، به جرم بریدن تاکی که او در سوریه غرس کرده ‌بود، دستور داد پوستش را بکنند و از آن ظرف شراب سازند و درمسکوس، مرکّب از دو کلمهٔ درما به معنای پوست و آسکوس به معنای ظرف پوستی یا مَشک پوستی، به‌صورت دمسکوس کوتاه شده‌است (← حدّاد، ص ۲۷۰ - ۲۷۱).

📙 ستار عودی و دیگران، «دمشق»، در دانشنامهٔ جهان اسلام، ج ۱۸.

🆔 www.tgoop.com/HistoryandMemory

🟢 گروه تاریخ و باستان‌شناسی به مناسبت هفتۀ پژوهش برگزار می‌کند:

🔴 نویافته‌ها در پژوهش‌های تاریخی

▪️صدای کتاب را بشنویم! ← هائیده خمسه
▫️تاجران ابریشم و جنبش جنگل ← نادیا ره
▪️نویافته‌ها دربارۀ محمدباقر شفتی ←امیرحسین فرشاد
▫️کاربرد هوش مصنوعی در پژوهش‌های تاریخی← سیدمهدی کریمی شهیدی

🔻دانشگاه علوم و تحقیقات | ساختمان علوم انسانی | سالن دکتر مشیری
🔺دوشنبه | ۲۶ آذر ۱۴۰۳ | ساعت ۱۰ - ۱۲

🆔 www.tgoop.com/HistoryandMemory

🟢 گروه تاریخ و باستان‌شناسی به مناسبت هفتۀ پژوهش برگزار می‌کند:

🇮🇷 سازندگان ایران در تاریخ

▪️شاپور یکم ساسانی ← میرزا محمد حسنی
▫️یعقوب لیث صفاری ←معصومعلی پنجه
▪️امیر نصر دوم سامانی ← جواد هروی
▫️شاه عباس یکم صفوی ←فهیمه مخبر دزفولی
▪️آقا محمدخان قاجار ← سینا فروزش
▫️دبیر نشست ←یونس فرهمند

🔹 دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات | ساختمان علوم انسانی | سالن دکتر حسابی

🔸چهارشنبه| ۲۸ آذر ۱۴۰۳ | ساعت ۱۰ - ۱۳

🆔 www.tgoop.com/HistoryandMemory

🇸🇾 خاندان اسد، ۵۳ سال (۱۹۷۱ - ۲۰۲۴) بر سوریه حکم راندند: ۲۹ سال حافظ اسد (۱۹۷۱ - ۲۰۰۰)؛ ۲۴ سال بشار اسد (۲۰۰۰ - ۲۰۲۴).

🔳 شاید برای این دست از حکومت‌های دودمانی غیرسلطنتی، بتوان از تعبیر متناقض «جمهوری دودمانی» یاد کرد!

🆔 www.tgoop.com/HistoryandMemory