This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
هر موقع بحث نفت و گاز و ... میشه من یاد این مصاحبهی مرتضی شاه میرزایی معاون وزير نفت دولت سیزدم میفتم
هنوز نفهمیدم که چی شد که اینطوری جواب داد؟!
هنوز نفهمیدم که چی شد که اینطوری جواب داد؟!
امروز برق رفته بود، ریشتراش پیرایشگر هم باتریش کم بود، یهو وسطِ کار ریشتراش از کار افتاد. تقریبا یکی دو ساعتی ترکیبی بودم از اصلاحطلب، گرگینه، و مرغِ پرکَنده.
توالییابی پروتئینها یکی از ابزارهای مهم در مطالعات بیوشیمی و پروتئومیکس است. روشهای مختلفی برای شناسایی و کمیسازی پروتئینها وجود دارد که هر کدام ویژگیها و مزایای خاص خود را دارند. در زیر به تفاوتهای اصلی بین سه روش iCAT، SILAC و iTRAQ پرداخته میشود:
@irbioinformatics
1. iCAT (Isotope-Coded Affinity Tagging)
• روش کار: iCAT از برچسبهای ایزوتوپی استفاده میکند که به گروههای خاصی از پروتئینها متصل میشوند. این برچسبها به دو نوع سنگین و سبک تقسیم میشوند.
• کمیسازی: پس از جداسازی پروتئینها، نسبت بین برچسبهای سنگین و سبک برای تعیین میزان پروتئینها استفاده میشود.
• مزایا: دقت بالا در کمیسازی و توانایی شناسایی پروتئینهای کممقدار.
• معایب: نیاز به مراحل اضافی برای جداسازی و همچنین محدودیت در تعداد نمونههایی که میتوان به طور همزمان مقایسه کرد.
2. SILAC (Stable Isotope Labeling by Amino Acids in Cell Culture)
• روش کار: در این روش، سلولها با آمینواسیدهای ایزوتوپی (سنگین و سبک) کشت داده میشوند. پروتئینهای تولید شده در این سلولها با ایزوتوپهای مختلف برچسبگذاری میشوند.
• کمیسازی: نسبت بین پروتئینهای برچسبگذاری شده در شرایط مختلف (مثلاً تحت تأثیر یک دارو) اندازهگیری میشود.
• مزایا: امکان مقایسه چندین نمونه به صورت همزمان و دقت بالا در کمیسازی.
• معایب: محدودیت در نوع سلولهایی که میتوانند مورد استفاده قرار گیرند و نیاز به کشت سلولی.
3. iTRAQ (Isobaric Tags for Relative and Absolute Quantitation)
• روش کار: iTRAQ از برچسبهای ایزوباریک استفاده میکند که به پروتئینها متصل میشوند. این برچسبها در مرحله تجزیه و تحلیل MS به یک سیگنال مشترک تبدیل میشوند.
• کمیسازی: با استفاده از طیفسنجی جرمی، نسبت بین پروتئینهای مختلف در نمونههای مختلف اندازهگیری میشود.
• مزایا: قابلیت مقایسه چندین نمونه (معمولاً 4 یا 8) به طور همزمان و دقت بالا.
• معایب: پیچیدگی در تجزیه و تحلیل دادهها و نیاز به نرمافزارهای خاص برای تفسیر نتایج.
هر یک از این روشها مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب بین آنها بستگی به نوع تحقیق، نوع نمونه و هدف مطالعه دارد. iCAT بیشتر برای کمیسازی دقیق پروتئینها مناسب است، SILAC برای مطالعات کشت سلولی ایدهآل است و iTRAQ برای مقایسه چندین نمونه به طور همزمان مناسبتر است.
@irbioinformatics
1. iCAT (Isotope-Coded Affinity Tagging)
• روش کار: iCAT از برچسبهای ایزوتوپی استفاده میکند که به گروههای خاصی از پروتئینها متصل میشوند. این برچسبها به دو نوع سنگین و سبک تقسیم میشوند.
• کمیسازی: پس از جداسازی پروتئینها، نسبت بین برچسبهای سنگین و سبک برای تعیین میزان پروتئینها استفاده میشود.
• مزایا: دقت بالا در کمیسازی و توانایی شناسایی پروتئینهای کممقدار.
• معایب: نیاز به مراحل اضافی برای جداسازی و همچنین محدودیت در تعداد نمونههایی که میتوان به طور همزمان مقایسه کرد.
2. SILAC (Stable Isotope Labeling by Amino Acids in Cell Culture)
• روش کار: در این روش، سلولها با آمینواسیدهای ایزوتوپی (سنگین و سبک) کشت داده میشوند. پروتئینهای تولید شده در این سلولها با ایزوتوپهای مختلف برچسبگذاری میشوند.
• کمیسازی: نسبت بین پروتئینهای برچسبگذاری شده در شرایط مختلف (مثلاً تحت تأثیر یک دارو) اندازهگیری میشود.
• مزایا: امکان مقایسه چندین نمونه به صورت همزمان و دقت بالا در کمیسازی.
• معایب: محدودیت در نوع سلولهایی که میتوانند مورد استفاده قرار گیرند و نیاز به کشت سلولی.
3. iTRAQ (Isobaric Tags for Relative and Absolute Quantitation)
• روش کار: iTRAQ از برچسبهای ایزوباریک استفاده میکند که به پروتئینها متصل میشوند. این برچسبها در مرحله تجزیه و تحلیل MS به یک سیگنال مشترک تبدیل میشوند.
• کمیسازی: با استفاده از طیفسنجی جرمی، نسبت بین پروتئینهای مختلف در نمونههای مختلف اندازهگیری میشود.
• مزایا: قابلیت مقایسه چندین نمونه (معمولاً 4 یا 8) به طور همزمان و دقت بالا.
• معایب: پیچیدگی در تجزیه و تحلیل دادهها و نیاز به نرمافزارهای خاص برای تفسیر نتایج.
هر یک از این روشها مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب بین آنها بستگی به نوع تحقیق، نوع نمونه و هدف مطالعه دارد. iCAT بیشتر برای کمیسازی دقیق پروتئینها مناسب است، SILAC برای مطالعات کشت سلولی ایدهآل است و iTRAQ برای مقایسه چندین نمونه به طور همزمان مناسبتر است.
در تاریخ 6 نوامبر 2023 یاداشتی با عنوان زیر در مجله نیچر به چاپ رسید:
How big is science’s fake-paper problem?
در این یاداشت با ارائه دلایل مستند و قوی مشخص شده است که صدهاهزار مقاله فیک که عمدتا توسط محققان paper-mill یا پیپر میکرها به چاپ رسیده است که فاقد صلاحیت علمی هستند و استفاده از محتوای این مقالات گاها باعث گمراهی و اتلاف گرنت ها و تلاش های پژوهشی محققان دیگر می شود. تخمین زده می شود که تنها در سال 2022 فقط 70 هزار مقاله فیک در لیتریچر منتشر شده است که عمده آنها در حوزه پزشکی و زیست شناسی به چاپ رسیده اند. از آنجا که خاک حوزه های مانند شیمی و علوم مواد و علوم کامپیوتر هم خیلی مقاله خیز😂😂😂 هستش در طی دو سال گذشته بعد از پزشکی بیشترین مقالات فیک در این زمینه منتشر شده است. ... برای خواندن امارهای تکان دهنده در این مورد می توانید متن این یاداشت علمی که در ژورنال نیچر چاپ شده است را مطالعه کنید.
How big is science’s fake-paper problem?
در این یاداشت با ارائه دلایل مستند و قوی مشخص شده است که صدهاهزار مقاله فیک که عمدتا توسط محققان paper-mill یا پیپر میکرها به چاپ رسیده است که فاقد صلاحیت علمی هستند و استفاده از محتوای این مقالات گاها باعث گمراهی و اتلاف گرنت ها و تلاش های پژوهشی محققان دیگر می شود. تخمین زده می شود که تنها در سال 2022 فقط 70 هزار مقاله فیک در لیتریچر منتشر شده است که عمده آنها در حوزه پزشکی و زیست شناسی به چاپ رسیده اند. از آنجا که خاک حوزه های مانند شیمی و علوم مواد و علوم کامپیوتر هم خیلی مقاله خیز😂😂😂 هستش در طی دو سال گذشته بعد از پزشکی بیشترین مقالات فیک در این زمینه منتشر شده است. ... برای خواندن امارهای تکان دهنده در این مورد می توانید متن این یاداشت علمی که در ژورنال نیچر چاپ شده است را مطالعه کنید.
این یاداشت جالب که شش روز پیش-12 دسامبر 2024- خلاصه ای از کارهای بالینی انجام شده در طی سال 2024 است در ژورنال نیچر به چاپ رسیده است و از بین هزاران مطالعه بالینی 11 مطالعه کلینیکال را هایلایت کرده است که اینده پزشکی را در سال 2025 شکل داده اند. در ادامه می توانید متن این یاداشت علمی را مطالعه کنید. سر دسته این مطالعات بالینی هم مربوط به مطالعات کلینیکالی است که بر روی گیاه ماری جوانا؛ (شما بخوانید متاع ناب دارویی😂😂) و ترکیب دارویی معروفش Cannabidiol متمرکز شده است.
معرفی میکنم خدمتتون: حضرت عالیجناب عظمای اعظم Deinococcus radiodurans مقاوم ترین گونه باکتریایی به اشعه ایکس و گاما با مقاومت برابر با 28000 گری! دهه ها راز این مقاومت عجیب و غریب این باکتری اکسترموفیل معمای حوزه میکروبیولوژی بود تا اینکه دیروز خبری منتشر شد و محققان اعلام کردن راز مقاومت بالای این باکتری به اشعه های کشنده و خطرناک وجود یک سیستم انتی اکسیدانتی است توسط یون منگنز و برخی از متابولیت های ثانویه ایجاد می شود... این کشف می تواند به ایجاد یک سیستم قدرتمند زیستی برای مقابله با اشعه های کیهانی در فضا احتمالا در اینده منجر شود...
این ابزار هم خوراک تنبلاس . میتونی عکس بهش بدی و برات تبدیل به تکست کنه نوشته هاش . خیلی خیلی خوبه ...
https://www.imagetotext.info/
https://www.imagetotext.info/
Everyone is asking each other whether students should be able to use AI or if it’s cheating. Wrong question. Instead ask, how can academia go back to teaching students how to think again, not just what to think, and how to innovate, create and discover again, not just how to write book reports. This is why PhDs have such an advantage over other job candidates in today’s job market. As a PhD, you are a Doctor of Philosophy, which is to say, a doctor of learning and how to learn. To get a PhD, you have to move beyond mastering a field (book reports) to adding to a field (discovering and innovating). This makes you irreplaceable in a world of people getting replaced by AI daily. Make sure you are communicating these unique strengths in your job search.
یک مطالعه که در سال 2016 در ژورنال نیچر میکروبیولوژی چاپ شده است نشان داده است که تحت شرایط محیطی مشخصی باکتری ها قادرند از حالت کلونی خارج شده و به صورت فردی به زندگی ادامه دهند
https://www.nature.com/articles/nmicrobiol201655.
https://www.nature.com/articles/nmicrobiol201655.