کانال مرکز روان تحلیلی ایرانیان اطلاعیه ها

تروما و اختلالات طب روان تنی:

تروما نیاز عظیمی برای پردازش دارد. اینکه تروما چیست و ضربه و صدمه باید چقدر شدید باشد که آنرا تروما بنامیم، یکی از سخت ترین تعاریف حیطه روان محسوب میشود. صدمه یا ضربه (تروما) مبتنی بر دریافت ذهن هرکدام از افراد است و سن فرد و پختگی سازمان روانی و سامانه دفاعی ناخودآگاه و تعدادی عوامل دیگر.

اکثر تئوری پردازان حیطه تروما متفق القولند که باید رویدادی باشد که شدتش از ناملایمات و ناخرسندیهای روزمره افراد بیشتر باشد و تعادل روان را دچار لرزش و عدم تعادل و احساس خطر جدی بکند.

برای پردازش تروما تقریبا تمام استراتژیهای انطباقی و بسیاری از مکانیسم های دفاعی باید درگیر شوند.

مهمترین و مرکزی ترین پدیده های پردازش تروما معمولا مواجهه با اضطرابهای دپرسیو کلاینی (مواجهه با واقعیت ناقص شده و نامطلوب و مواجهه با فقدان و....) است.
پدیده سوگواری یا مورنینگ نقشی بسیار محوری داردو درصورت ناتوانی یا ضعف در این مواجهه:

۱. ورود به پاتولوژی های دپرسیو
۲. پسرفت به ps
را خواهیم دید.


حفره ای که در دینامیک ذهن یا سیستم بوجود می آید و بسیاری اوقات معادل اختلال روان-تنی میشود:

تروما تمام سیستم دفاع روانی را به چالش میکشد. دفاع ها کش می آیند و گاهی از شدت این کشیده شدن و فشار انگار سوراخ میشوند.
اینجاست که محتملا علامتهای طبی برای پوشاندن سوراخهای موجود به میان می آیند.
این علامتهای بدنی جای کلمه برای بیان رنج جان فرد را میگیرند. پس بروز و بیان رنج سایکیک با علائم جسمانی مثل فشار خون یا لوپوس یا زخم معده......... که آنرا رنج جان عنوان کردم بروزی است که اگر چه گاهی ظاهرا نمادین می نماید (کولیت و خونریزیهای دستگاه گوارش که گویا دستگاه هاضمه خون میگریند) اما در واقع کانکریت (عینی) تلقی میشود چون در خودآگاه فرد رابطه علایم با رنجش جانش قطع است.

توجه کردن و رسیدگی به دردها و رنج های با خاستگاه ظاهرا طبی و جسمانی میتواند بسیار آسانتر از پرداختن به رنج های جان آدمی باشد.

با تجدید سپاس و احترام،
مهدیه معین
۲۷ مهرماه ۱۴۰۳

www.tgoop.com/IRNIANCENTRE_PSYCHOANALYSIS/475

3.2K viewsMahdieh Moin, edited  Oct 18 at 13:09

تروما و اختلالات طب روان تنی:

تروما نیاز عظیمی برای پردازش دارد. اینکه تروما چیست و ضربه و صدمه باید چقدر شدید باشد که آنرا تروما بنامیم، یکی از سخت ترین تعاریف حیطه روان محسوب میشود. صدمه یا ضربه (تروما) مبتنی بر دریافت ذهن هرکدام از افراد است و سن فرد و پختگی سازمان روانی و سامانه دفاعی ناخودآگاه و تعدادی عوامل دیگر.

اکثر تئوری پردازان حیطه تروما متفق القولند که باید رویدادی باشد که شدتش از ناملایمات و ناخرسندیهای روزمره افراد بیشتر باشد و تعادل روان را دچار لرزش و عدم تعادل و احساس خطر جدی بکند.

برای پردازش تروما تقریبا تمام استراتژیهای انطباقی و بسیاری از مکانیسم های دفاعی باید درگیر شوند.

مهمترین و مرکزی ترین پدیده های پردازش تروما معمولا مواجهه با اضطرابهای دپرسیو کلاینی (مواجهه با واقعیت ناقص شده و نامطلوب و مواجهه با فقدان و....) است.
پدیده سوگواری یا مورنینگ نقشی بسیار محوری داردو درصورت ناتوانی یا ضعف در این مواجهه:

۱. ورود به پاتولوژی های دپرسیو
۲. پسرفت به ps
را خواهیم دید.


حفره ای که در دینامیک ذهن یا سیستم بوجود می آید و بسیاری اوقات معادل اختلال روان-تنی میشود:

تروما تمام سیستم دفاع روانی را به چالش میکشد. دفاع ها کش می آیند و گاهی از شدت این کشیده شدن و فشار انگار سوراخ میشوند.
اینجاست که محتملا علامتهای طبی برای پوشاندن سوراخهای موجود به میان می آیند.
این علامتهای بدنی جای کلمه برای بیان رنج جان فرد را میگیرند. پس بروز و بیان رنج سایکیک با علائم جسمانی مثل فشار خون یا لوپوس یا زخم معده......... که آنرا رنج جان عنوان کردم بروزی است که اگر چه گاهی ظاهرا نمادین می نماید (کولیت و خونریزیهای دستگاه گوارش که گویا دستگاه هاضمه خون میگریند) اما در واقع کانکریت (عینی) تلقی میشود چون در خودآگاه فرد رابطه علایم با رنجش جانش قطع است.

توجه کردن و رسیدگی به دردها و رنج های با خاستگاه ظاهرا طبی و جسمانی میتواند بسیار آسانتر از پرداختن به رنج های جان آدمی باشد.

با تجدید سپاس و احترام،
مهدیه معین
۲۷ مهرماه ۱۴۰۳

BY کانال مرکز روان تحلیلی ایرانیان اطلاعیه ها