tgoop.com/IR_S_S/427
Last Update:
موفقیت کوچک ایرانیان:
برخورد با جوجهکشها
امیر هاشمی مقدم
یکی از خبرهای مهم چند روز گذشته که از شبکههای اجتماعی آغاز، و به زودی پایش به رسانه ملی هم باز شد، فیلم زنده به گور کردن صدها هزار جوجه یکروزه بود. ایرانیان با دیدن این فیلم وحشتناک، اعتراضات فراوانی کرده و خواهان پیگیری و رسیدگی به این رویداد شدند. در نخستین روزها، از اتحادیه تولیدکنندگان جوجه یکروزه گرفته تا معاون وزیر کشاورزی، این رویداد را پدیدهای عادی و طبیعی دانسته که هر ماه رخ میدهد و تنها تفاوتش اینست که این بار، رسانهای شده؛ وگرنه بارهای پیش که فیلمی ضبط و پخش نمیشد، کسی هم واکنشی نداشت. بر همین پایه بود که معاون وزیر جهاد کشاورزی حتی خواهان برخورد با منتشر کنندگان این فیلم شد.
اما چنین پاسخهایی به جای اینکه ایرانیان و حتی صدا و سیما را قانع کرده باشد، همچون بنزینی بود بر آتش خشم ایرانیان. بنابراین اعتراضات ادامه پیدا کرد و مسئولینی همچون معاون سازمان محیط زیست، رئیس قوه قضاییه و رئیس جمهور خواهان پیگیری این داستان و برخورد با متخلفان شدند. ضمن آنکه این مسئولین خواهان پایان دادن به رفتار غیرانسانی کشتار جوجههای یکروزه در هر شرایطی (از جمله جوجه خروسها برای مرغداریهای تخمگذار) شدند.
این همدلی و هماهنگی میان مردم و مسئولین یک موفقیت کوچک در زمینه حقوق حیوانات است. بهویژه در ایران که گاهی حیوانآزاری شکل و روی بسیار خشنی به خود میگیرد. با همه اینها این موفقیت کوچک زمانی به بار مینشیند که دو نکته زیر نیز مورد توجه باشد:
1- با گذر زمان، پیگیری این پرونده به فراموشی سپرده نشده و حیوانآزاران به حال خود رها نشوند. شوربختانه در گذشته تجربههای مشابهی وجود داشت. آنگونه که در پرونده کشتار خرس مادر در سمیرم و دریدن شکم تولههایش در حالی که زنده بودند و شکارچی بیرحم برای خوشمزگی شعار الله اکبر شسر میداد (و واکنشهای گستردهای نه تنها در ایران، بلکه در سطح جهان داشت و مایه بدنامی ایران شد)، متهم اصلی تنها به 18 ماه حبس قطعی محکوم شد. این حکم سبک اگرچه مورد اعتراض دوستداران حقوق حیوانات قرار گرفت، اما هنگامی که شش ماه بعد محیطبانان سمیرم همان شکارچی بیرحم را در کوههای همان منطقه و البته این بار با اسلحه جنگی کلاشینکف دستگیر کردند، نشان از جدی نبودن دستگاه قضای وقت در برخورد با متخلفان و برگزاری دادگاه صوری برای فرو نشاندن خشم مردم داشت.
2- طبیعتا تا زمانی که قوانین مربوط به حقوق جانوران و جزای حیوانآزارها در ایران روشن و شفاف نباشد، نمیتوان انتظار برخورد قاطع مجریان قانون (همچون نیروی انتظامی) و دستگاه دادگستری با متخلفان را داشت. بهویژه که گاهی برخی از دستگاههای دولتی و عمومی (همچون شهرداریها در کشتار سگهای اصطلاحا ولگرد) خود از پیشروان حیوانآزاری هستند. شوربختانه در قانون مجازات اسلامی کنونی کشورمان، مجازات روشنی برای برخورد با حیوانآزارها در نظر گرفته نشده است. اما اسفبارتر اینکه در قانون مجازات اسلامی پیشین، موارد متعددی در این زمینه پیشبینی شده بود که در نسخه تازه این قانون، حذف شده است. مواردی همچون ماده ۶۷۹ قانون سابق درباره با اتلاف، مسموم و ناقصکردن حیوانات اهلی و وحشی؛ ماده ۳۶۲ درباره ضمان ناشی از زدن حیوان؛ ماده ۵۰۱ درباره برانگیختن حیوان؛ ماده 5۲۱ درباره جنایات بهواسطه حیوان؛ ماده ۵۱۲ در زمینه استقرار حیوان در محلهای غیرمجاز و ماده ۵۲۲ درباره مسئولیت حفظ و نگهداری از حیوان (منبع).
https://t.ly/gU1k
3- در رویداد جوجهکشی اخیر، حرف و حدیثهایی درباره فضاسازی برخی تاجران نهادههای دامی برای فشار آوردن به دولت و گمرک برای ترخیص کالاهایشان در میان است. یعنی عدهای با کشتار این جوجهها و پخش فیلم آن در فضای مجازی، تلاش کردند دولت را برای ترخیص نهادههای دامیشان از گمرک و سپس فروش همین کالاها به دولت زیر فشار بگذارند. در این زمینه حتی نامهایی هم مطرح شده است. چنانچه این داستان درست باشد و جان صدها هزار موجود زنده قربانی سودجویی عدهای پرنفوذ شده باشد، لزوم رسیدگی به این پرونده دو چندان میشود.
به هرحال تا اینجای کار، واکنش مردم و مسئولین در برابر این رویداد غیرانسانی مناسب بوده است. از اینجا به بعد مردم قدرت اجرایی نداشته و همه بار بر دوش دولت (برای پیگیری)، مجلس (برای اصلاح قوانین مرتبط با حقوق جانوران) و دستگاه قضا (برای جدیت در برخورد با حیوانآزارها) است.
BY موفقیتهای کوچک ایرانیان
Share with your friend now:
tgoop.com/IR_S_S/427