tgoop.com/IUSTArmankhah/20
Last Update:
تحلیل و نقدی بر گزارش شورای عالی امنیت ملی درباره حادثه کوی دانشگاه:
🔹آنچه از گزارش شورای عالی امنیت ملی برمی‌آید، این است که وجود تجمعات در کوی دانشگاه، امری عادی بوده و سابقا نیز مشابه آن رخ داده بود.
🔹تجمع ۱۸ تیر ۷۸ در اعتراض به بسته شدن روزنامه سلام بود. روزنامه سلام بعد از افشای این خبر که «سعید امامی» طرح اصلاح قانون مطبوعات (بخوانید: مقابله با آزادی مطبوعات و روزنامه‌ها) را داده است، بسته شد. سعید امامی، از افراد باسابقه در وزارت اطلاعات و به گفته‌ی برخی، از نزدیکان به بیت آیت‌الله خامنه‌ای بود.
🔹اولین سوال این است که چرا نیروی انتظامی و لباس شخصی‌ها به داخل کوی دانشگاه رفتند؟ و از آن بدتر زمانی که به داخل کوی رفتند، چرا به داخل خوابگاه‌ها حمله کردند؟ مگر ساعت ۳ بامداد چه تجمع بزرگی وجود داشته است؟
🔹طبق گزارش شورای عالی امنیت ملی، سه بار تیراندازی مشکوک رخ داده است، که یکی از این تیراندازی‌ها منجر به فوت «عزت ابراهیم‌نژاد» شد. در فیلم‌های بازبینی شده از دیگر تیراندازی‌ها، چهره فردی که کلت به دست دارد مشخص شده است. با این حال تا به امروز پس از ۲۴ سال، هنوز قاتل عزت ابراهیم‌نژاد دستگیر نشده است. بررسی دقیق ابعاد این قتل می‌تواند به هویت واقعی افرادی که در پشت پرده حمله به کوی بوده‌اند، کمک کند. اما متاسفانه به دلایل نامعلوم، عزمی برای یافتن متهمان وجود ندارد.
🔹سردار فرهاد نظری - فرمانده وقت پلیس تهران - شخصا در حادثه کوی دانشگاه حضور داشته است. مشخص نیست که برای یک تجمع حدودا ۱۵۰-۲۰۰ نفره که وجود آن تا به آن روز امری عادی بود، چه نیازی بوده که فرمانده پلیس تهران شخصا برای سرکوب اعتراضات به کوی دانشگاه بیاید؟ این در حالی است که تا قبل از آن کنترل این اعتراضات به راحتی و بدون خشونت توسط پاسگاه ناحیه یوسف‌آباد انجام می‌شد.
🔹با توجه به گزارش‌های شورای عالی امنیت ملی و دیگر گزارش‌های موجود، مشخص است که اصل این تجمع دانشجویی بوده است. هنوز بعد از گذشت این همه سال، هیچ مدرکی مبنی بر این که گروه‌های مخالف حکومت خارج از کشور این تجمع را به اسم تجمع دانشجویی آغاز کرده باشند، وجود ندارد.
🔹مجموعه‌ای از قرائن و شواهد نشان می‌دهد که از مقطعی به بعد در کنار نیروهای معترض سیاسی و اجتماعی افرادی وابسته به گروه‌های فشار و شبه نظامی نیز قرار می‌گیرند که می‌کوشند تا تخریب را گسترش داده و هزینه‌ی مادی و انسانی درگیری‌ها را افزایش دهند.
🔹هدف حمله مهاجمان به کوی، انفعال دانشگاه بود. ولی به آن هدف نرسیدند. توجیه آن‌ها برای حمله این بود که یکبار سرکوب وحشیانه و ایجاد رعب و وحشت، باعث می‌شود تا مدت‌ها عملی از دانشجویان سر نزند. در جنبش زن‌زندگی‌آزادی نیز سرکوب دانشگاه‌ها و حمله به معترضان داخل دانشگاه، با همین هدف انجام می‌شد. اما هرگز به انفعال دانشگاه‌ها نزدیک هم نشدند.
🔹با این که در گزارش شورای عالی امنیت ملی، تعدادی از فرماندهان ارشد و افراد نظامی مقصر شناخته شده و به مراجع قضایی معرفی گردیدند، اما در نهایت این افراد به مجازات خاصی نرسیدند. برای مثال سردار فرهاد نظری تبرئه شد، یا اروجعلی ببرزاده، یکی از دو متهم پرونده کوی دانشگاه تهران که از اتهام خود تبرئه نشده بود، به جرم «سرقت ریش تراش» به ۹۱ روز زندان و ۱ میلیون ریال جریمه نقدی محکوم شد.
🔹روز یکشنبه ۲۰ تیر ۷۸، دانشجویان دیگر دانشگاه‌های کشور برای حمایت از دانشجویان دانشگاه تهران به تظاهرات پرداختند. در دانشگاه تبریز نیز اعتراضات با انبوهی جمعیت شروع شد، اما در نهایت همانند کوی دانشگاه تهران، با دخالت نیروهای انصار حزب الله و لباس شخصی‌ها و نیروی انتظامی، به خشونت کشیده شد و تعدادی از دانشجویان مجروح و تعدادی دستگیر شدند. البته به طور رسمی، هیچگاه این افراد شناسایی نشدند.
🔹امروز پس از این همه سال فاصله از حادثه حمله به کوی دانشگاه، یک سوال اصلی بی پاسخ مانده است. با این که در تمام این سال‌ها، برخی جریانات سیاسی روایات مختلفی برای بی‌گناه ساختن خود در ماجرای ۱۸ تیر بیان می‌کنند، اما هیچ‌کدام اصل این قضیه که حمله به کوی دانشگاه «ضرورت» داشته را نمی‌توانند توجیه کنند.
@IUSTArmankhah
BY دانشجویان آرمان‌خواه
Share with your friend now:
tgoop.com/IUSTArmankhah/20