tgoop.com/IndependentThinking/21534
Last Update:
خصوصیسازی ایرانخودرو؛ اصلاح اقتصادی یا از دست رفتن امتیازات؟
🔹 برخی از نمایندگان از پاپ کاتولیکتر شدهاند!
📝 اشکبوس شرفی
📅 ۱۶ بهمن ۱۴۰۳
واگذاری ایرانخودرو به بخش خصوصی، تصمیمی در چارچوب سیاستهای کلان نظام و تأکیدات مقام معظم رهبری برای بهبود صنعت خودروسازی است. اما این اقدام، با مخالفت شدید برخی نمایندگان و رسانهها روبهرو شده است؛ گویی خصوصیسازی، تهدیدی برای منافع ملی است، درحالیکه همین منتقدان، سالها در برابر بحرانهای این صنعت سکوت کرده بودند!
سخنگوی کمیسیون اصل ۹۰ مجلس این اقدام را «نجاتبخش صنعت خودروی کشور» خوانده، اما برخی نمایندگان چنان در مخالفت با این تصمیم افراط کردهاند که گویی بیش از همه دلسوز این صنعت شدهاند! آیا این مخالفتها ناشی از دغدغه واقعی است یا ترس از دست رفتن امتیازات خاص؟
چرا برخی نمایندگان مجلس مخالف خصوصیسازیاند؟
✅ نفوذ در هیئتمدیره خودروسازان: خصوصیسازی، نفوذ برخی نمایندگان در تصمیمگیریهای کلان را پایان خواهد داد.
✅ استخدامهای سفارشی و توصیهای: برخی افراد وابسته به نمایندگان در خودروسازیها منصوب شدهاند و حالا نگران حذف این رانتها هستند.
✅ امتیازات خاص: برخی نمایندگان خودروهایی مانند دنا پلاس را با شرایط ویژه دریافت کردهاند، درحالیکه مردم برای خرید همین خودرو باید هزینههای بیشتری بپردازند.
✅ لابیهای پنهان برای حفظ وضعیت موجود: برخی رسانهها که امروز فضای منفی علیه خصوصیسازی ایجاد کردهاند، سالها در برابر فساد و ناکارآمدی صنعت خودرو سکوت کرده بودند!
۱۶۰۰ کیلومتر جنازه، هزینهای که تاکنون پرداخت کردهایم!
🚗 سالانه ۲۰ هزار ایرانی در تصادفات جادهای جان خود را از دست میدهند.
🚗 بین ۸۰ تا ۱۰۰ هزار خانواده در یک سال داغدار عزیزانشان میشوند.
🚗 یکی از عوامل اصلی این تلفات، کیفیت پایین خودروهای داخلی و نبود رقابت است.
🔹 اگر جنازههای تصادفات جادهای را از ابتدای انقلاب تا امروز کنار هم قرار دهیم، طول این صف به حدود ۱۶۰۰ کیلومتر میرسد؛ معادل فاصله تهران تا استانبول!
بااینحال، نمایندگانی که امروز مدعی دفاع از مصرفکنندهاند، در تمام این سالها هیچ اقدامی برای بهبود کیفیت خودروهای داخلی نکردهاند.
واگذاری واقعی یا نمایش رسانهای؟
خصوصیسازی در ایران همواره چالشبرانگیز بوده است. تجربههای گذشته نشان داده که برخی واگذاریها به ایجاد انحصارهای جدید، فساد، و کاهش کیفیت منجر شدهاند. بنابراین، نگرانی درباره چگونگی اجرای این واگذاری منطقی است، اما مخالفتهای افراطی، آن هم از سوی افرادی که سالها در برابر بحرانهای این صنعت سکوت کرده بودند، جای تأمل دارد.
🔹 آیا این خصوصیسازی افزایش بهرهوری و رقابتپذیری را به دنبال خواهد داشت یا صرفاً تغییر مالکیت از دولت به گروهی خاص است؟
🔹 آیا نظارت کافی برای جلوگیری از رانت و انحصار وجود دارد؟
🔹 آیا تجربههای تلخ خصوصیسازیهای قبلی مانند هپکو و نیشکر هفتتپه، درس گرفته شده است؟
✅ آنچه اهمیت دارد این است که خصوصیسازی باید به نفع مردم و برای افزایش کیفیت خودروها باشد، نه صرفاً انتقال قدرت اقتصادی به گروهی دیگر.
خصوصیسازی؛ اصلاحی ضروری اما نیازمند نظارت
🔹 واگذاری ایرانخودرو، یک تصمیم نظاممند و بر اساس سیاستهای کلان کشور است.
🔹 این واگذاری در صورت اجرای شفاف و نظارت دقیق، میتواند موجب پایان انحصار، افزایش بهرهوری و بهبود کیفیت خودروها شود.
🔹 اما نظارت بر اجرای صحیح این خصوصیسازی ضروری است تا به رانت جدید تبدیل نشود و مردم از منافع آن بهرهمند شوند.
📌 اصلاح صنعت خودرو، بهجای مخالفتهای سیاسی و رسانهای، نیازمند همکاری، شفافیت و نظارت قوی است. در غیر این صورت، این مردم هستند که همچنان هزینه ناکارآمدی را پرداخت خواهند کرد.
🔴 نمایندگانی که امروز در برابر خصوصیسازی سنگاندازی میکنند، باید پاسخ دهند که چرا در تمام این سالها در برابر بیکیفیتی خودروها، قیمتهای غیرمنطقی و نبود نظارت سکوت کرده بودند؟ آیا واقعاً دغدغه مردم را دارند، یا نگران منافع شخصی و سیاسی خود هستند؟
🆔 @IndependentThinking
BY پویش تفکر مستقل
Share with your friend now:
tgoop.com/IndependentThinking/21534