آکادمی ایمونولوژی ایران

#بیماری_سلیاک
#قسمت_اول

☑️بیماری سلیاک(Celiac disease): یا اسپروی سلیاک یک اختلال خود ایمنی مزمن با زمینه ی ژنتیکی است که در آن سیستم ایمنی بدن به گلوتن پروتئینی که در گندم،جو و چاودار وجود دارد واکنش نشان می دهد. این واکنش منجر به آسیب به پرز های روده کوچک و کاهش فعالیت آنزیم های روده می شود و از آنجا که بیشتر جذب بدن در روده باریک صورت می گیرد بدن دیگر نمی تواند به درستی مواد مغذی را جذب کند.

🧬ژنتیک نقشی اساسی در بروز بیماری سلیاک دارد. بیش از 95٪ از افراد مبتلا به سلیاک دارای یکی از دو نوع آلل‌های HLA-DQ2 یا HLA-DQ8 هستند. این آلل‌ها بخشی از کمپلکس ژنی HLA (آنتی‌ژن لکوسیت انسانی) هستند که پروتئین‌هایی تولید می‌کنند که در ارائه آنتی‌ژن به سلول‌های ایمنی نقش دارند. در افراد مبتلا به سلیاک، HLA-DQ2 و HLA-DQ8 قطعات گلوتن را به سلول‌های T کمک‌کننده (CD4+ T cells) ارائه می‌دهند و موجب فعال‌سازی آن‌ها می‌شوند.

📍وقتی گلوتن از طریق مواد غذایی مصرف می‌شود، به پپتیدهایی تجزیه می‌شود که برخی از آن‌ها از مخاط روده عبور می‌کنند. آنزیم ترانس‌گلوتامیناز بافتی (tTG) با این پپتیدها واکنش نشان می‌دهد و آن‌ها را تغییر می‌دهد تا اتصال آن‌ها به HLA-DQ2 یا HLA-DQ8 تقویت شود. این پپتیدهای تغییر یافته توسط HLA-DQ به سلول‌های T کمک‌کننده ارائه می‌شوند.

🔬سلول‌های T فعال‌شده، سیگنال‌های ایمنی را شروع می‌کنند که باعث تولید سیتوکین‌های التهابی نظیر اینترفرون گاما (IFN-γ) و اینترلوکین-15 (IL-15) می‌شوند. این سیتوکین‌ها به طور مستقیم باعث آسیب به سلول‌های پوششی روده شده و فرآیندهای خودایمنی را تشدید می‌کنند.

✍🏼امیرحسین فیض اللهی

[آکادمی ایمونولوژی ایران]

🔹@Ir_Immunology🔹

www.tgoop.com/Ir_Immunology/757

806 viewsOct 14, 2024 at 14:30

#بیماری_سلیاک
#قسمت_اول

☑️بیماری سلیاک(Celiac disease): یا اسپروی سلیاک یک اختلال خود ایمنی مزمن با زمینه ی ژنتیکی است که در آن سیستم ایمنی بدن به گلوتن پروتئینی که در گندم،جو و چاودار وجود دارد واکنش نشان می دهد. این واکنش منجر به آسیب به پرز های روده کوچک و کاهش فعالیت آنزیم های روده می شود و از آنجا که بیشتر جذب بدن در روده باریک صورت می گیرد بدن دیگر نمی تواند به درستی مواد مغذی را جذب کند.

🧬ژنتیک نقشی اساسی در بروز بیماری سلیاک دارد. بیش از 95٪ از افراد مبتلا به سلیاک دارای یکی از دو نوع آلل‌های HLA-DQ2 یا HLA-DQ8 هستند. این آلل‌ها بخشی از کمپلکس ژنی HLA (آنتی‌ژن لکوسیت انسانی) هستند که پروتئین‌هایی تولید می‌کنند که در ارائه آنتی‌ژن به سلول‌های ایمنی نقش دارند. در افراد مبتلا به سلیاک، HLA-DQ2 و HLA-DQ8 قطعات گلوتن را به سلول‌های T کمک‌کننده (CD4+ T cells) ارائه می‌دهند و موجب فعال‌سازی آن‌ها می‌شوند.

📍وقتی گلوتن از طریق مواد غذایی مصرف می‌شود، به پپتیدهایی تجزیه می‌شود که برخی از آن‌ها از مخاط روده عبور می‌کنند. آنزیم ترانس‌گلوتامیناز بافتی (tTG) با این پپتیدها واکنش نشان می‌دهد و آن‌ها را تغییر می‌دهد تا اتصال آن‌ها به HLA-DQ2 یا HLA-DQ8 تقویت شود. این پپتیدهای تغییر یافته توسط HLA-DQ به سلول‌های T کمک‌کننده ارائه می‌شوند.

🔬سلول‌های T فعال‌شده، سیگنال‌های ایمنی را شروع می‌کنند که باعث تولید سیتوکین‌های التهابی نظیر اینترفرون گاما (IFN-γ) و اینترلوکین-15 (IL-15) می‌شوند. این سیتوکین‌ها به طور مستقیم باعث آسیب به سلول‌های پوششی روده شده و فرآیندهای خودایمنی را تشدید می‌کنند.

✍🏼امیرحسین فیض اللهی

[آکادمی ایمونولوژی ایران]

🔹@Ir_Immunology🔹

BY آکادمی ایمونولوژی ایران