جامعه باز و دشمنان آن ( فلسفه‌‌ی علوم اجتماعی )

🔘امت گرایی
تشکیل جماعت بر اساس مذهب

ادامه از
www.tgoop.com/tnaghad/1938

در دنیای مدرن
واحد انسان « فرد» هست
بعد خانواده و دولت-ملت و ... بر اساس قرارداد های مخصوص ( عقدنامه ، قانون اساسی و ... ) تشکیل میشه.
هویت افراد هم در درجه‌ی اول با فردیت خودش و شهروندی کشورش مشخص میشه.

مثلا می‌گیم
من اکبر حامدی ام ، ایرانی

در وهله‌ی دوم اگر کسی پرسید و لازم بود و دوست داشتیم
می‌گیم متولد فلان شهر م ، اصالتا ترکمن م  ، سنی حنفی ام
یا شیعه ی کرد زبانم یا ...

تشکیل جماعت بر اساس قومیت و زبان و مذهب ( چیزهای وراثتی و  غیر قراردادی)
کاریه ، بازمانده از دوران قبیله گی
که برای دوران خودش مناسب بوده
ولی امروز باعث هزار گرفتاری میشه.👇

۱- جامعه جهانی نمی‌پذریت‌ش ، نژادپرستی محسوب می‌کنه ، نمونه ش خود اسراییل
۲- بسیاری از مردم ، مخالف‌شن ، مثه کشور خودمون که ساکنانش اقوام و مذاهب مختلف ن ،
با تعیین دین رسمی راه باز شده برای تبعیض علیه میلیونها اهل سنت ( تخمین میگه حدود یک سوم جمعیت ایران اهل سنت اند )
هم اونها و هم افرادی از خود شیعیان با این ماجرا مشکل دارند
بجز جنبه‌ی اخلاقی و موضوع تبعیض ، ظرفیت اقلیت ها برای پیشرفت کشور ، مغفول مونده.
کما اینکه از توانایی و ظرفیت زنان ، در خیلی از زمینه ها استفاده ای نمی‌شه.
در دنیای رقابتی باید از همه‌ی ظرفیت ها استفاده کرد و الا عقب موندگی شدید و غیر قابل جبران پیش میاد.

۳- شاید مهمترین اشکال امت گرایی همین تعارضات داخلی باشه.
وقتی شما به قرارداد اجتماعی اصالت دادی ، اگر تعارض و اختلاف سلیقه ای پیش اومده می‌تونی با گفتگو رفع و رجوع کنی.
ولی وقتی خواستی کشوری با مرزبندی قومیتی و مذهبی بسازی ، یه تضاد لاینحل رو وارد قانون اساسی کردی .
قانونی که باید موقع اختلاف و احساس تبعیض و ظلم ، راهگشا باشه ، خودش می‌شه زاینده‌ی تبعیض.
چیزی که در ایران می‌بینیم:
برای حل اختلاف نظرهای خود شیعیان ، قانون اساسی ، حرفهای متضاد زده:
از طرفی بنابر شرایط زمانه موضوع « #همه_پرسی » برای موضوعات اساسی رو پذیرفته و یک اصل در قانون اساسی شده ،
از طرفی گفته:« سیاست های مهم نظام و اعلام جنگ و صلح و رفراندم و ... بعهده‌ی حضرت رهبره »

✅ راه حل :
مثه کشورهای عادی دیگه ( کشورهای حاشیه‌ خلیج فارس یا اسکاندیناوی که یکدستی قومیتی دارند یا پاکستان -که براساس دین تشکیل شده و محل صادرات تروریسمه -  کشور عادی نیستند )
قانون رو بر اساس مسائل سنجش پذیر زمینی و اصلاح پذیر بنویسم.
همین قانون اساسی ای که هست ، اگر دین رسمی و یک سری چیزهای من درآوردی قبیله گی ازش برداشته بشه ، می‌شه یه قانون اساسی مترقی که راه برای مشارکت همه‌ی نظرات و سلایق سیاسی و اقتصادی و فرهنگی در اداره‌ی کشور باز میشه و هر اختلاف نظر بزرگ و مهمی با مراجعه به آرا مردم رفع می‌شه .
فوایدش :
اختلاف ها به کینه و خشم شدید بدل نمی‌شه.
مسئولان اگر تصمیم گرفتند با کشوری ( مثلا کشوری که به ما حمله کرده ) راه تقابل پیش بگیرند ، تصمیم شون مشروعیت پیدا می‌کنه و همه‌ی کشور - کم و بیش - همراهی می کنند.

✅  ایران با قانون اساسی مترقی ، متحد ، منسجم ،  در مورد مناقشه اعراب و اسراییل هم می‌تونه از هر جهت اخلاقی تر و انسانی ترعمل کنه و بیشتر به فلسطینیان نفع برسونه.
حداقل ش اینه که می‌تونه بعنوان یک قدرت منطقه ای ، هژمونی تاریخی‌ش رو احیا کنه ، با کشورهای مسلمان منطقه ( اعم از ترک ، عرب ، افغان ، بلوچ و ... ) و همچنین کشور‌های جهان ، رایزنی کنه تا اسراییل به مرزهای ۱۹۶۷ برگرده و کشور فلسطین رسمیت پیدا کنه و اعراب مسلمان ش ازین فلاکت و بدبختی و تحقیر نجات پیدا کنند ...

برگردیم به موضوع بحث
✅ شاید سنوار کمکی به صدام نکرده باشه.
ولی این موضوع که بسیاری اعراب از جمله فلسطینیان طرفدار صدام بودند  محلی از مناقشه نداره.
با قبول این حقیقت ، چطور می‌شه پذیرفت : ملت ایران بخاطر اعراب از منافع خودش صرفنظر کنه و بی حساب و کتاب هزینه بده ؟!!!
این حد از تضاد و بی عقلی با هیچ دین و مرام اخلاقی و‌ انسانی سازگار نیست و خودش ظلم بزرگه.

@tnaghad | تفکر نقادانه
@JAAMEbaaz | فلسفه‌‌ی علوم اجتماعی
@Anglosphere2 | سنت و مدرنیته
@Nviolence2 | تحلیل ، قصه

▪️نگرانی حضرت عمام از کاسه‌ی داغتر از آش شدن
www.tgoop.com/JAAMEbaaz/6766

www.tgoop.com/JAAMEbaaz/6848

316 viewsedited  Oct 24 at 22:03

🔘امت گرایی
تشکیل جماعت بر اساس مذهب

ادامه از
www.tgoop.com/tnaghad/1938

در دنیای مدرن
واحد انسان « فرد» هست
بعد خانواده و دولت-ملت و ... بر اساس قرارداد های مخصوص ( عقدنامه ، قانون اساسی و ... ) تشکیل میشه.
هویت افراد هم در درجه‌ی اول با فردیت خودش و شهروندی کشورش مشخص میشه.

مثلا می‌گیم
من اکبر حامدی ام ، ایرانی

در وهله‌ی دوم اگر کسی پرسید و لازم بود و دوست داشتیم
می‌گیم متولد فلان شهر م ، اصالتا ترکمن م  ، سنی حنفی ام
یا شیعه ی کرد زبانم یا ...

تشکیل جماعت بر اساس قومیت و زبان و مذهب ( چیزهای وراثتی و  غیر قراردادی)
کاریه ، بازمانده از دوران قبیله گی
که برای دوران خودش مناسب بوده
ولی امروز باعث هزار گرفتاری میشه.👇

۱- جامعه جهانی نمی‌پذریت‌ش ، نژادپرستی محسوب می‌کنه ، نمونه ش خود اسراییل
۲- بسیاری از مردم ، مخالف‌شن ، مثه کشور خودمون که ساکنانش اقوام و مذاهب مختلف ن ،
با تعیین دین رسمی راه باز شده برای تبعیض علیه میلیونها اهل سنت ( تخمین میگه حدود یک سوم جمعیت ایران اهل سنت اند )
هم اونها و هم افرادی از خود شیعیان با این ماجرا مشکل دارند
بجز جنبه‌ی اخلاقی و موضوع تبعیض ، ظرفیت اقلیت ها برای پیشرفت کشور ، مغفول مونده.
کما اینکه از توانایی و ظرفیت زنان ، در خیلی از زمینه ها استفاده ای نمی‌شه.
در دنیای رقابتی باید از همه‌ی ظرفیت ها استفاده کرد و الا عقب موندگی شدید و غیر قابل جبران پیش میاد.

۳- شاید مهمترین اشکال امت گرایی همین تعارضات داخلی باشه.
وقتی شما به قرارداد اجتماعی اصالت دادی ، اگر تعارض و اختلاف سلیقه ای پیش اومده می‌تونی با گفتگو رفع و رجوع کنی.
ولی وقتی خواستی کشوری با مرزبندی قومیتی و مذهبی بسازی ، یه تضاد لاینحل رو وارد قانون اساسی کردی .
قانونی که باید موقع اختلاف و احساس تبعیض و ظلم ، راهگشا باشه ، خودش می‌شه زاینده‌ی تبعیض.
چیزی که در ایران می‌بینیم:
برای حل اختلاف نظرهای خود شیعیان ، قانون اساسی ، حرفهای متضاد زده:
از طرفی بنابر شرایط زمانه موضوع « #همه_پرسی » برای موضوعات اساسی رو پذیرفته و یک اصل در قانون اساسی شده ،
از طرفی گفته:« سیاست های مهم نظام و اعلام جنگ و صلح و رفراندم و ... بعهده‌ی حضرت رهبره »

✅ راه حل :
مثه کشورهای عادی دیگه ( کشورهای حاشیه‌ خلیج فارس یا اسکاندیناوی که یکدستی قومیتی دارند یا پاکستان -که براساس دین تشکیل شده و محل صادرات تروریسمه -  کشور عادی نیستند )
قانون رو بر اساس مسائل سنجش پذیر زمینی و اصلاح پذیر بنویسم.
همین قانون اساسی ای که هست ، اگر دین رسمی و یک سری چیزهای من درآوردی قبیله گی ازش برداشته بشه ، می‌شه یه قانون اساسی مترقی که راه برای مشارکت همه‌ی نظرات و سلایق سیاسی و اقتصادی و فرهنگی در اداره‌ی کشور باز میشه و هر اختلاف نظر بزرگ و مهمی با مراجعه به آرا مردم رفع می‌شه .
فوایدش :
اختلاف ها به کینه و خشم شدید بدل نمی‌شه.
مسئولان اگر تصمیم گرفتند با کشوری ( مثلا کشوری که به ما حمله کرده ) راه تقابل پیش بگیرند ، تصمیم شون مشروعیت پیدا می‌کنه و همه‌ی کشور - کم و بیش - همراهی می کنند.

✅  ایران با قانون اساسی مترقی ، متحد ، منسجم ،  در مورد مناقشه اعراب و اسراییل هم می‌تونه از هر جهت اخلاقی تر و انسانی ترعمل کنه و بیشتر به فلسطینیان نفع برسونه.
حداقل ش اینه که می‌تونه بعنوان یک قدرت منطقه ای ، هژمونی تاریخی‌ش رو احیا کنه ، با کشورهای مسلمان منطقه ( اعم از ترک ، عرب ، افغان ، بلوچ و ... ) و همچنین کشور‌های جهان ، رایزنی کنه تا اسراییل به مرزهای ۱۹۶۷ برگرده و کشور فلسطین رسمیت پیدا کنه و اعراب مسلمان ش ازین فلاکت و بدبختی و تحقیر نجات پیدا کنند ...

برگردیم به موضوع بحث
✅ شاید سنوار کمکی به صدام نکرده باشه.
ولی این موضوع که بسیاری اعراب از جمله فلسطینیان طرفدار صدام بودند  محلی از مناقشه نداره.
با قبول این حقیقت ، چطور می‌شه پذیرفت : ملت ایران بخاطر اعراب از منافع خودش صرفنظر کنه و بی حساب و کتاب هزینه بده ؟!!!
این حد از تضاد و بی عقلی با هیچ دین و مرام اخلاقی و‌ انسانی سازگار نیست و خودش ظلم بزرگه.

@tnaghad | تفکر نقادانه
@JAAMEbaaz | فلسفه‌‌ی علوم اجتماعی
@Anglosphere2 | سنت و مدرنیته
@Nviolence2 | تحلیل ، قصه

▪️نگرانی حضرت عمام از کاسه‌ی داغتر از آش شدن
www.tgoop.com/JAAMEbaaz/6766

BY جامعه باز و دشمنان آن ( فلسفه‌‌ی علوم اجتماعی )