tgoop.com/JAAMEbaaz/7090
Last Update:
🔰 تاریخچه پراگماتیسم
مکتب اصالت عمل یا عملگرایی (Pragmatism) یکی از جریان‌های مهم فلسفی است که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در ایالات متحده آمریکا ظهور کرد. این مکتب بر اهمیت عمل و نتایج عملی اندیشه‌ها تأکید دارد و معتقد است که ارزش یک ایده یا نظریه به میزان کارایی و تأثیر آن در عمل بستگی دارد.
1. بنیان‌گذاران:
- چارلز سندرز پیرس (Charles Sanders Peirce): به عنوان پدر عملگرایی شناخته می‌شود. او اولین بار ایده‌های عملگرایی را در دهه 1870 مطرح کرد. پیرس معتقد بود که معنای یک مفهوم به نتایج عملی آن وابسته است.
- ویلیام جیمز (William James): او ایده‌های پیرس را گسترش داد و در کتاب "اصالت عمل" (1907) به توضیح و تبلیغ این مکتب پرداخت. جیمز بر این باور بود که حقیقت چیزی است که در عمل مفید و کارآمد باشد.
- جان دیویی (John Dewey): فیلسوف و مربی آمریکایی که عملگرایی را به حوزه‌های آموزش، اخلاق و سیاست گسترش داد. دیویی بر اهمیت تجربه و حل مسئله در زندگی انسان تأکید داشت.
2. توسعه و تأثیرات:
- عملگرایی به سرعت در آمریکا و سپس در سایر نقاط جهان گسترش یافت. این مکتب تأثیر عمیقی بر فلسفه، آموزش، علوم اجتماعی و حتی سیاست گذاشت.
3. اصول کلی عملگرایی:
- تأکید بر عمل و نتایج عملی به جای نظریه‌های انتزاعی.
- اعتقاد به نسبی‌گرایی در حقیقت، به این معنا که حقیقت ثابت نیست و به شرایط و تجربیات وابسته است.
- اهمیت تجربه و حل مسئله در زندگی انسان.
عملگرایی به عنوان یک رویکرد فلسفی، همچنان در مباحث معاصر فلسفی و علمی مورد توجه است و تأثیر آن در حوزه‌های مختلف قابل مشاهده است.
#معرفت_شناسی
#تاریخ_فلسفه
@persian_organon | ایوان‌چراغانی‌دانش
@JAAMEbaaz | فلسفهی علوم اجتماعی
@mghlte | عصر روشنگری
BY جامعه باز و دشمنان آن ( فلسفهی علوم اجتماعی )
Share with your friend now:
tgoop.com/JAAMEbaaz/7090