کانال جلیل بهرامی نیا

از بد ذوقی ترسیدن، عیب نیست!

از مرثیەگویان دلِ مردهٔ خویش، یکی را می شناسم که گفته است:

بشر را ز شر وارهاند هنر
هنر گر ندارد چه دارد بشر؟ !

از شاعران نیز، خواجه حافظ شيرازی فرموده است:

بکوش خواجه و از عشق بی نصیب مباش
که بنده را کس نخرد به عیب بی هنری!

هنر، مایه قدر دیدن و بر صدر نشستن است و سازندگی و نوازندگی می آموزد و با لطافت و ظرافت، زمختی فلسفی و دشواری طبیعی زندگی را تعدیل و تلطیف می کند؛در غیاب هنر،مصالح حتی از نوع مرغوب آن، کاربری و دلبری یک ساختمان را نخواهد داشت و دیوانه است آن که از فرط بی هنری، مصالح خوب را به نام ساختمان فریاد بزند و دیوانەتر از او کسی است فریفته این ادعای خام اندیشانه شود!
در این که مواد موجود در داروخانه ها دارو و هدف از ساخت و عرضه آنها، درمان بیماران و ستیز با بیماری هاست، تردید نداریم؛ اما بی اعتنایی به هنر پزشکی و داروشناسی و دستچین کردن داروها به تحریک جهالت یا هوس و مصرف خودسرانه آنها، کارکردشان را معکوس و زیانبار می سازد و ای بسا که آنها را به درد و بلا تبدیل کند!
سیاست در معنای کشورداری و مدیریت امور عمومی یک مملکت، رشتەای ویژه و نیازمند دانش،تجربه و ذوق ویژه است و کار هر کسی نیست؛اینکه امروزه، بیشتر جهانیان و از جمله مسلمانان، دلبرده مهاجرت به ممالک توسعەیافته و گریزان از اوطان خویش اند، محصول نوع حکمرانی و کشورداری در آن کشورهاست.
دین اسلام نیز سرشتی داروگونه و تعالیمی مرغوب دارد؛اما تجربه عملی نشان می دهد در غیاب سطحی کافی از فرزانگی و خردمندی، آموزه ها و احکامش مانند داروهای نامرتبط و ناهمساز و تجویز شده توسط شخص ناشی، قابلیت تحول کارکردی دارند:"من عبد الله بغير علم كان يفسد أكثر مما يصلح"؛ یا به تعبیر سعدی : "عبادت به تقلید،گمراهی است/ خنک رهروی را که آگاهی است"! کسی که فرودگاه فکری-عاطفی یا بستر فرهنگی کافی برای فرود ارزش های متعالی شرعی از نوع همزیستی گسسته از همکیشی، خدمت به همنوع بدون ملاحظه هویت،عدالت حتی با دشمنان، گسستگی حقانیت سیاسی از حقانیت اعتقادی، وکالتی بودن حکومت و جایگاه "اجیر المؤمنين"ی حاکم را نداشته باشد و واپسین نور آسمانی را ابزار منازعات هویتی یا بهانه ظلم به مردم سازد و ذوق و مهارت کافی برای چگونگی عملیاتی سازی تعالیم دین در جهت تمهید و تقویت مقدمات ساختاری توسعه را نداشته باشد، هم به دین و دینداران آسیب می زند و هم به کرامت و حقوق مردم و منافع عمومی انسان ها؛ همان طور که نباید به درمانگری یک فرد ناآگاه که کیسه ای از انواع داروها را در دست دارد اعتماد کرد، نمی توان به صرف این که فرد یا گروهی، توشه یا پشته ای از متون مقدس در حافظه یا مرامنامه اش دارد، دل خوش کرد؛اشخاصی ساده دل و نافرهیخته که حدود شرعی را بهانه ای برای تخلیه عقده و کینه یا ارضای غرور حقیرانه خویش دیده اند یا سودجویانی که دین و مذهب را دستاویزی برای منازعات حزبی و شوراندن توده بر ضد رقبای خویش یا کلاهی برای مردم فریبی و پوشاندن ویژەخوری، رانت خواری و اختلاس یافته اند، کجا می توانند بازتاب دهنده حکمت و عدالت شریعت باشند و دین را پاسبان شرافت، مدافع عدالت و الزامگر سادەزیستی و پاکدستی حاکمان بنمایانند و سبب رونق اسلام و قرآن و تقویت ایمان مردم شوند؟!
نه فن کشورداری و سیاست و نه مهارت دین شناسی و عملیاتی کردن دین، هیچ یک چنان ساده و معمولی نیستند که بتوان ساده انگارانه برخورد کرد و تحت تأثیر ذوق زدگی و جوشش هیجانات، از نقش سرنوشت ساز "هنر" و مهارت در این حوزه ها چشم پوشید و به کسی که ظرفیت آب تنی در یک حوضچه را نداشته، اعتماد کرد که در اقیانوسی متلاطم به نجات غریق بپردازد!

@jbn40

www.tgoop.com/Jbn40/3302

5.2K viewsجلیل بهرامی نیا, edited  Sep 6, 2021 at 21:41

از بد ذوقی ترسیدن، عیب نیست!

از مرثیەگویان دلِ مردهٔ خویش، یکی را می شناسم که گفته است:

بشر را ز شر وارهاند هنر
هنر گر ندارد چه دارد بشر؟ !

از شاعران نیز، خواجه حافظ شيرازی فرموده است:

بکوش خواجه و از عشق بی نصیب مباش
که بنده را کس نخرد به عیب بی هنری!

هنر، مایه قدر دیدن و بر صدر نشستن است و سازندگی و نوازندگی می آموزد و با لطافت و ظرافت، زمختی فلسفی و دشواری طبیعی زندگی را تعدیل و تلطیف می کند؛در غیاب هنر،مصالح حتی از نوع مرغوب آن، کاربری و دلبری یک ساختمان را نخواهد داشت و دیوانه است آن که از فرط بی هنری، مصالح خوب را به نام ساختمان فریاد بزند و دیوانەتر از او کسی است فریفته این ادعای خام اندیشانه شود!
در این که مواد موجود در داروخانه ها دارو و هدف از ساخت و عرضه آنها، درمان بیماران و ستیز با بیماری هاست، تردید نداریم؛ اما بی اعتنایی به هنر پزشکی و داروشناسی و دستچین کردن داروها به تحریک جهالت یا هوس و مصرف خودسرانه آنها، کارکردشان را معکوس و زیانبار می سازد و ای بسا که آنها را به درد و بلا تبدیل کند!
سیاست در معنای کشورداری و مدیریت امور عمومی یک مملکت، رشتەای ویژه و نیازمند دانش،تجربه و ذوق ویژه است و کار هر کسی نیست؛اینکه امروزه، بیشتر جهانیان و از جمله مسلمانان، دلبرده مهاجرت به ممالک توسعەیافته و گریزان از اوطان خویش اند، محصول نوع حکمرانی و کشورداری در آن کشورهاست.
دین اسلام نیز سرشتی داروگونه و تعالیمی مرغوب دارد؛اما تجربه عملی نشان می دهد در غیاب سطحی کافی از فرزانگی و خردمندی، آموزه ها و احکامش مانند داروهای نامرتبط و ناهمساز و تجویز شده توسط شخص ناشی، قابلیت تحول کارکردی دارند:"من عبد الله بغير علم كان يفسد أكثر مما يصلح"؛ یا به تعبیر سعدی : "عبادت به تقلید،گمراهی است/ خنک رهروی را که آگاهی است"! کسی که فرودگاه فکری-عاطفی یا بستر فرهنگی کافی برای فرود ارزش های متعالی شرعی از نوع همزیستی گسسته از همکیشی، خدمت به همنوع بدون ملاحظه هویت،عدالت حتی با دشمنان، گسستگی حقانیت سیاسی از حقانیت اعتقادی، وکالتی بودن حکومت و جایگاه "اجیر المؤمنين"ی حاکم را نداشته باشد و واپسین نور آسمانی را ابزار منازعات هویتی یا بهانه ظلم به مردم سازد و ذوق و مهارت کافی برای چگونگی عملیاتی سازی تعالیم دین در جهت تمهید و تقویت مقدمات ساختاری توسعه را نداشته باشد، هم به دین و دینداران آسیب می زند و هم به کرامت و حقوق مردم و منافع عمومی انسان ها؛ همان طور که نباید به درمانگری یک فرد ناآگاه که کیسه ای از انواع داروها را در دست دارد اعتماد کرد، نمی توان به صرف این که فرد یا گروهی، توشه یا پشته ای از متون مقدس در حافظه یا مرامنامه اش دارد، دل خوش کرد؛اشخاصی ساده دل و نافرهیخته که حدود شرعی را بهانه ای برای تخلیه عقده و کینه یا ارضای غرور حقیرانه خویش دیده اند یا سودجویانی که دین و مذهب را دستاویزی برای منازعات حزبی و شوراندن توده بر ضد رقبای خویش یا کلاهی برای مردم فریبی و پوشاندن ویژەخوری، رانت خواری و اختلاس یافته اند، کجا می توانند بازتاب دهنده حکمت و عدالت شریعت باشند و دین را پاسبان شرافت، مدافع عدالت و الزامگر سادەزیستی و پاکدستی حاکمان بنمایانند و سبب رونق اسلام و قرآن و تقویت ایمان مردم شوند؟!
نه فن کشورداری و سیاست و نه مهارت دین شناسی و عملیاتی کردن دین، هیچ یک چنان ساده و معمولی نیستند که بتوان ساده انگارانه برخورد کرد و تحت تأثیر ذوق زدگی و جوشش هیجانات، از نقش سرنوشت ساز "هنر" و مهارت در این حوزه ها چشم پوشید و به کسی که ظرفیت آب تنی در یک حوضچه را نداشته، اعتماد کرد که در اقیانوسی متلاطم به نجات غریق بپردازد!

@jbn40

BY کانال جلیل بهرامی نیا