tgoop.com/KarbobalaLiterature/1318
Last Update:
♦️شمشیر، مرهم دردهای علی (ع)♦️
این ساعت‌های آخر زیاد حواسش به زمین نبود.😔
نگاهش را از آسمان بر نمی داشت.
او دیگر زمینی نبود.
او ۲۵ سال بود که زمینی نبود.
ولی قبل از آن،
آن ۹ سال رویایی،
در کنار فاطمه سلام‌الله‌علیها،
زمین، بلندتر و وسیع‌تر از آسمان بود.
برای علی علیه‌السلام، دنیا مساوی بود با فاطمه (س).
و بعد از او دنیای علی (ع) تمام شد.
و حالا بعد از ۲۵ سال لحظه‌شماری،
تحمل زخمی کهنه و انتظار،
مردی به نام ابن ملجم آمده بود و با شمشیرش مرهمی گذاشته بود بر زخم‌های علی (ع).
و آن زهری که توان شمشیر ابن ملجم، برای کشتن هر موجود زنده‌ای را چند برابر کرده بود،
دردهای علی (ع) را می‌کاست.
و حالا علی (ع) بدون هیچ نگرانی می‌رود تا دوباره یاد آن ۹ سال را با لیله‌القدر خود، یعنی فاطمه (س) زنده کند.
بدون هیچ نگرانی؟ صبر کن!
زینب (س)...
زینب (س)، تنها نگرانی پدر بود
و عباس (ع) این تنها نگرانی را برطرف می‌کرد.
کاش عباس (ع) بماند برای زینب (س).
برای همیشه...
#امیرالمومنین
#دلنوشته
@KarbobalaLiterature
BY اشعار و دلنوشته‌هاى حسينى
Share with your friend now:
tgoop.com/KarbobalaLiterature/1318