Telegram Web
دومین مشکل ترامپ

ترامپ در جایگاه ۴۷ امین رئیس جمهور ایالات متحده بر آن است که کشورش را به عصر طلایی بازگرداند. او می گوید: زندگی من به یک دلیل نجات یافت؛ من توسط خدا نجات یافتم تا دوباره آمریکا را بزرگ کنم. وی در سخنرانی پیش از تحلیف گفت: "عصر طلایی آمریکا از امروز آغاز می شود. از امروز کشورمان شکوفا شده و مورد احترام جهانیان قرار خواهد گرفت".

دستیابی به عصر طلایی و شکوفایی، در وهله نخست باید از همسایگان آمریکا و نیز آمریکاهای شمالی، مرکزی و جنوبی بیاغازد. مناطقی که تحت بیشترین گرایشات امپریالیستی ترامپ و حلقه پیرامونش قرار گرفته اند:
۱-کانادا دومین کشور پهناور جهان که باید تبدیل به ایالت ۵۱ ام آمریکا شود؛

۲- گرینلند که باید از سوی دانمارک به ایالات متحده فروخته شود؛

۳- کانال پاناما که دوباره باید زیر کنترل و تصرف آمریکا درآید؛

۴- نام خلیج مکزیک، که به خلیج آمریکا تغییر یابد؛

۵- ورود مهاجران لاتین تبار از رود مرزی ریوگرانده و از راه های دیگر به آمریکا ممنوع و مهاجرین غیر قانونی نیز اخراج شوند. حتی اپلیکیشن دریافت وقت مصاحبه برای مهاجرت قانونی به آمریکا، از جمله برای اسپانیولی ها از کار انداخته شود. ارتش نیز هم‌اکنون به کمک‌ گارد مرزی شتافته و در مرز مکزیک مستقر شده است؛

۶- بیدرنگ تعرفه های ۲۵٪ به کالاهای وارداتی از کانادا و آمریکا اعمال شود.

تنها کانادا، دانمارک و مکزیک نیستند که علائق ترامپ را بیدرنگ به سخره گرفتند، بلکه حتی خوزه رائول مولینو طی پاسخ به اظهارات ترامپ‌ گفت: کانال پاناما برای پانامایی ها خواهد ماند.

کوتاه آن که ترامپ از همان روز نخست ریاست، با امواج مخالف دور و نزدیک روبرو شده است. به گمانم‌ بیشتر این گرایشات، به ویژه تا جایی که به قاره های آمریکا بر می گردد، با ناکامی مواجه خواهد شد.
#یدالله_کریمی_پور
سومین مشکل ترامپ

حتی پیش از ورود به خانه(کاخ سفید) به جنگ‌ در اوکراین پایان خواهم داد؛(ترامپ در مبارزات انتخاباتی)

جنگ‌ اوکراین، در همان روز نخست ورود به خانه پایان خواهد یافت؛(ترامپ در مبارزات انتخاباتی)

پرسش از ترامپ پس از تحلیف:آقای رئیس جمهور قرار بود، امروز جنگ در اکراین تمام شود!
ترامپ: هنوز نیمی از روز مانده است.

سومین مساله ترامپ پس از اروپا و همسایگانش، تمرکز بر جنگ‌ اکراین است. کم نیستند کارشناسان زبانزد بین المللی که شانس ترامپ در این زمینه را بالا می دانند. ولی ۵ سد و مساله بر سر راه موفقیت ترامپ قدعلم کرده اند.

۱- روز ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۲،(۸ مهر ۱۴۰۱)‌ ولادیمیر پوتین سند الحاق ۴ استان لوهانسک، دونتسک، خرسون و ژاپوریژیا به فدراتیو روسیه را امضاکرد. این توافق در پی همه پرسی ۲۷ سپتامبر در این استان ها به تایید پرزیدنت رسید. پیشتر نیز پوتین کریمه، یعنی پر ارزشترین منطقه اکراین را اشغال کرده بود. اکنون نیز خلیج آزوف نیز در اختیار فدراتیو است.
آیا زلنسکی و اکراینی ها با جدا شدن خاور دنیپر از کشورشان که گرانبهاترین بخش های اکرابن هم هست تن خواهند داد؟! پوتین به کمتر از این ها راضی نخواهد شد؛

۲- ولی ولادیمیر حتی با فرض تصرف همه خاور دنیپر، آزوف و کریمه هم تن به پایان جنگ‌ نخواهد داد. او خواهان اکراینی است بی چتر پشتیبانی ناتو. اکراینی که هر لحظه امکان‌ تجاوز مجدد هم داشته باشد. ممکن‌ است ترامپ زلنسکی را به پذیرش هر دو شرط ترغیب کند، ولی اکراین آگاهست که پشت سرش حمایت اتحادیه اروپایی را حتی با خروج‌واشنگتن خواهد داشت؛

۳- اروپا ۷۵ سال است زیر و بم‌، علائق، اهداف و استراتژی روس ها را از هر زاویه ای می شناسد. ممکن‌ است اوربان در مجارستان و یا اسلواکی، ترکیه و صربستان با ایده زمین در برابر صلح روی خوش نشان دهند، ولی لهستان، بریتانیا و فرانسه، حتی با تهدید خروج ایالات متحده از ناتو تن به چنین خواسته ای نخواهند داد. به ویژه این که فنلاند و سوئد و بلکه نروژ و در کل اعضای نوردیک، پشت خود را خالی خواهند دید؛

۴- درست است که از ۱۰ گلوله ای که اکراینی ها شلیک می کنند، ۸/۳ آن با حمایت آمریکا کسب شده است، یعنی ۸۳٪ اقتصاد جنگ اوکراین بر دوش آمریکایی ها استوار است، البته با خروج بسیار کم احتمال واشنگتن از ناتو، اروپا تنها خواهد ماند، ولی با وجود بریتانیا و فرانسه ی اتمی و با وجود ۲۷ ارتش کارامد، دست از پشتیبانی اروپای خاوری نخواهند کشید. دوم‌ این که خروج ایالات متحده از ناتو، پیش و بیش از آن که موجبات خسران اروپا شود، موجبات تباهی‌، انزوا و بلکه پایان ابرقدرتی او است. به گمانم فروپاشی ناتو در واقع به منزله پایان تاریخ چیرگی غرب است. احتمالی بس دور از انتطار. سوم‌ ان‌که حتی با وجود خروج ایالات متحده، اروپا ناگزیر ساز وکار دفاعی مستقل خود را طراحی و اجرا کرده و دستکم‌ ۷ کشور طی کمتر از ۷۰ روز به باشگاه دارندگان تسلیحات هسته ای اروپا و جهان افزوده خواهند شد؛

۵- حتی لازم نیست به این تخیلات اندیشید. واقعیت این است که فدراتیو روسیه با وجود استمرار جنگ فرسایشی، رو به انحطاط است. کرملین جز انبارهای مملو از تسلیحات هسته ای بر کدامین قدرت ملی-آفندی کارآمد متکی است؟! فهم‌ این‌گزاره که فدراتیو روسیه و ولادیمیر سال های پایانی خود را در عرصه قدرت جهان‌ طی می کنند، سخت نیست.
روس ها در حال فرسودگی پیاپی انسانی در این جنگ‌ فرسایشی اند.‌ منزوی و تنها با تکیه به چند کشور ورشکسته و رو به فروپاشی.

کوتاه آن‌ نقشه راه ترامپ‌ در جهت پایان دادن به این جنگ و کاهش دغدغه جهانیان از جنگ‌سوم، حتما باید خبره ترین و کارکشته ترین کارشناسان را بکار گیرد.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
چهارمین مشکل ترامپ

بیش از دو دهه است که مهار چین در دستور کار کاخ سفید است. ولی ترامپ‌ آن را در قالب مساله نخست آمریکا در اورده و به هر بهایی وعده عملیاتی کردن آمریکا-اول را داده است.

ولی اقتصاد چین دیگر و هرگز مهار پذیر نخواهد بود. هیچ طرح و برنامه شناخته ای قادر به رقابت با اقتصاد این‌ غول نیست. نمونه ها:

۱- حتی هم‌ اکنون در ژانویه ۲۰۲۵، میزان تولید ناخالص داخل جمهوری خلق چین بر پایه برابری قدرت خرید(PPP)، هزاران میلیارد دلار از ایالات‌متحده پیشی گرفته است(۴ تریلیون دلار). تداوم‌ این پیش بینی مهار شدنی نخواهد بود. حتی ماسکیست ها (پیروان‌ عقاید ایلان ماسک)‌ هم‌ نخواهند توانست آمریکا را در برابر رشد شتابان چین پیش اندازند؛

۲- چین تا ۲۰۲۴، شریک نخست تجاری ۱۴۴ کشور، از جمله خود ایالات متحده است. بدبینانه ترین پیش بینی ها برآن هستند که تا ۳-۴ سال دیگر چین در بازار دادوستد به مرز فراگیری و جهان شمولی مطلق خواهد رسید؛

۳-حتی همه برنامه های تعرفه ای و اقتصاد ملی گرایانه ترامپ هم برای پایان دادن به نابرابری در تراز بازرگانی با چین کم‌ فایده است. بیشینه دستاوردش محروم شدن طبقه متوسط آمریکایی از دسترسی به کالاهای ارزان چینی است. تعرفه های سنگین پیش رو، زندگی ۲۳۰ میلیون طبقه متوسط آمریکا متکی به کالاهای ارزان را تحت تاثیر قرار خواهد دهد.

چنین فکت هایی از چشم برنامه های استراتژیک بین های واشنگتن پنهان نیست. نهادها و موسسات تحقیقات استراتزیک آمریکا به خوبی می دانند که آینده اقتصاد جهان با چنین سمت و سویی تحت رهبری آمریکا نیست.
بنابراین افزون بر افزایش تعرفه ها و...در اندیشه دست زدن به ساز وکار کلان تری برای مهار چین هستند.

جمهوری خلق چین بارها و بارها اعلام کرده که هرگز به ابرقدرتی نمی اندیشد و در پی آن نبوده است. پکن‌ طی سه دهه اخیر در چارچوب های ژئواکونومیک یا استراتژی اقتصاد محور حرکت کرده است.‌ چینی ها تا کنون‌ زیر بار بالابردن هزینه های کلان نظامی نرفته و از پذیرش تعهدات جهانی در این زمینه شانه خالی می کنند. به گونه ای که بودجه دفاعی رسمی چین برای ۲۰۲۵، کمتر از ۱۱٪ آمریکا است.
ایالات متحده و به ویژه ترامپ در پی آن هستند که بافت، ساخت و رویکرد ژئواکونومیک چین را به سوی رویکرد ژئوپولیتیک بکشاند.
چین با وجود داشتن ۱۴ همسایه در خشکی، هرگز در پی دلمشغولی ها سرزمینی نبوده و چندان‌ وقعی به گرایشات ملی گرایانه خارج از ادعاهای تاریخی‌خود بر نداشته است. همین بستر و فضایی به نسبت آرام ‌ برای تمرکز بر نوسازی و پیشتازی در اقتصاد برایش فراهم‌ ساخته است.
ولی تصور کنید چنان‌ چه قرار باشد زین پس درگیر مناقشه و مشاجره و بلکه درگیری با ژاپن، جمهوری کره، تایوان، فیلیپین، ویتنام، هند، مالزی، اندونزی و حتی استرالیا برآید، چه چشم اندازی در انتطار این اقتصاد جهانشمول خواهد بود؟!

کوتاه آن که تنها راه شناخته شده برای کاخ سفید تحت کنترل ترامپ، تغییر جهت‌ دادن چین‌ از رویکرد ژئواکونومیک به دوزخ دهشتناک ژئوپولیتیک است. همان دوزخی که جمهوری اسلامی ۴۶ سال است در آن افتاده و راه برون رفتی از این چاه ویل نمی یابد. به گمانم‌ شی جین‌ پنگ‌ و چینی ها‌ بر خلاف حاکمان استراتژی ندان جمهوری‌اسلامی راه عقلانیت را بر خواهند گزید.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
پنجمین مساله ترامپ

اشراف و بلکه چیرگی داشتن بر فضای اقیانوس منجمد شمالی و سطح و زیر سطح آن برای امنیت ملی آمریکا حیاتیاست. به عبارت‌ دیگر تسلط بر هیچ منطقه ای در کل کره زمین تا این حد برای پاسداری از امنیت آمریکای شمالی مهمتر نیست.

روسیه، کانادا، آمریکا، دانمارک(گریلند)، نروژ، سوئد، فنلاند و ایسلند جزو حوزه شمالگان محسوب می شوند. از این ۸ کشور پیرامونی این کوچکترین اقیانوس جهان، ۷ کشور عضو ناتو هستند. با این همه پرزیدنت ترامپ خواهان پیوستن کانادا و گریلند به خاک آمریکا است. پشت این درخواست ها واقعیتی ژئواستراتژیک نهفته است: دفاع یکپارچه از فضا، آب های سطحی و زیرسطحی این اقیانوس در جهت حفظ امنیت آمریکای شمالی و اروپا در برابر پرتابه های هسته ای روسیه، چین و کره شمالی.

کوتاه آن که طی ۴ سال پرزیدنتی ترامپ، موضوع قطب شمال، کم‌ کم‌ در صدر قرار خواهد گرفت.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
نتیجه تن دادن به مذاکره؟!

چنان چه فرض بر در خطر بودن اصل نظام باشد، که هست، حاکمیت تن به‌مذاکره با آمریکا خواهد داد. حتی اگر لازم باشد پروژه گرانبهای هسته ای نابود و یا فریز خواهد شد؛ به گونه ای که کبریت بی خطر شود.‌حتی به گمانم برای عمل به اوجب واجبات، متعهد خواهند شد که زین پس کاری به حفظ امنیت منطقه نداشته و موی دماغ هیچ دولتی، به ویژه اسرائیل (اشغالگر) نشوند. در کل سر براه و گوشه گیر. چنین مکانیسمی دیر و زود. دارد، سوخت و سوز نه.

البته حتی با این فرض که گروه های افراطی و آخرالزمان اندیش، حکومت را از تمکین کردن به چنین طرحی بازدارند، ترن ایجاد نظم جدید، تن به برپایی جنگی جدید در خاورمیانه نخواهد داد. یعنی ترامپ و دستیاران تاجرمابش برای بریدن پنیر از ساطور استفاده نخواهند کرد. در این‌صورت آن قدر دایره تحریم ها و فشارها تنگ خواهد شد که حکومت ناگزير به تغییر دادن استراتژی خود شود. چون‌ در غیر این صورت احتمال تکوین تنش و مشاجره از درون‌ کم‌ نیست.

با این همه، حتی تن دادن جمهوری اسلامی به تغییر با وقار و پیوستن به نظم جهانی و منطقه ای، نوید بخش خروج‌ ایران از بحران های درونی و نیز مسائل متعدد رسوب یافته در فضای همسایگی نخواهد بود. زیرا ساختار اجرایی، حقوق‌اساسی و نحیف بودن طبقه تکنوکرات کنونی در جمهوریاسلامی، آن چنان درهم ریخته و آشفته است، که توانایی بالا کشاندن ایران تا حد‌ ترکیه، عربستان و امارات را ندارد.‌
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
به زوی ایرانیان‌ پی خواهند برد چرا قانون حجاب اجرایی نشد و نمی توانست بشود؛ آن‌ روز آغاز تغییرات استراتژیک، کلی و همه جانبه در ایران‌ خواهد بود.

راستی چرا این قانون نتوانست اجرا شود؟!!!
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
کودتا

به گمانم حاکمیت باید پی برده باشد که هدف جارو جنجال های اخیر در قالب موضعگیری برخی امامان جمعه، شماری از نمایندگان، تجمعات سازمان یافته افراد قابل شمارش (چند ده نفره) و کلی فعالیت در فضای مجازی، علیه معاون راهبردی رئیس جمهور و حتی تهدید و وهن او و بلکه تهدید رئیس‌جمهور، رئیس مجلس و بلکه رئیس قوه قضا، حتی چنان چه قانونی و مشروع هم باشد، از دیدگاه شاخص های کودتا شناسی، نمی تواند چیزی جز بستر سازی و ترغیب برای کودتا تلقی شود.

حال که:
نیروهای تحت پشتیبانی ایران تقریبا از فضای پیرامونی اسرائیل عقب نشسته اند و جمهوری اسلامی با تضعیف محور مقاومت‌ و یا نیروهای نیابتی اش، خود مستقیما باید در برابر جبهه مشترک اسراییل-آمریکا قرار گیرد؛
و هم‌ چنین پایه های اقتصادی حکومت‌ دچار تزلزل شده است، ناگزیر گرایشی البته نازک و کم‌ بنیه از عقلانیت درون حاکمیت در جهت ملایم سازی سیاست خارجی، آن هم‌ نه در مقیاسی استراتژیک هویدا شده است.

با این همه صاحبان منافع درون‌ حکومتی و به اغلب فدراتیو روسیه ونیز دلواپسان و گروندگان اندیشه آخرالزمانی، کمترین تغییر در فضای کشورداری را به نفع ایران بر نمی تابند.

برای هر دانش آموخته ژئوپلیتیک، این تحرکات حاوی یک نشانه است: زمینه سازی برای سرنگون‌ کردن دولت مستقر.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
خب قانون‌حجاب را اجرا کنید

لایحه ای با هزار دنگ‌ و فنگ و با گذر کردن از دروازه های پر پیچ و خم دولت، کمیسیون ها، صحن علنی مجلس، شورای نگهبان و بیت رهبری به قانون تبدیل شده و باید اجرایی شود. پس با این همه، چرا قانون حجاب و عفاف به فاز اجرایی نرسید و هرگز هم نخواهد رسید؟! پاسخ کوتاه است:
چون اجرا پذیر نیست
به عبارت دیگر، حتی اگر همه حاکمیت شامل سه قوه و بلکه نیروهای مسلح هم ورود کنند، توانایی اجرای آن را نخواهند داشت. چون‌ نه می توان مردم را قانع کرد و نه نظارت اجتماعی وجود دارد.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
آسیبگاه جمهوری‌اسلامی

غالبا جمهوری‌اسلامی رژیمی پنداشته می شود که دُگم و انعطاف‌ ناپذیر است. البته این تلقی به دلیل ماهیت حکومت و پیچیدگی و تودرتویی تصمیم سازی ها تا حدود زیادی درست است. ولی انگ زدن تغییر ناپذیری محض به این رژیم، به کلی اشتباه بوده است.

۱- چرا با وجود تاکیدات مکرر بر استمرار جنگ‌ تا پیروزی نهایی، سرنگونی صدام و رژیم بعث، رهبری تن به پذیرش قطعنامه و پایان دادن به جنگ شد؟!
۲- چرا با تن دادن به گفتگو و مذاکره با اروپا و آمریکا، تن به انعقاد برنامه راهبردی جامع اقدام(برجام) داد؟!
۳- چرا از بازیگری در سوریه کنار کشید؟!
۴- چرا عملیاتی شدن چندین قانون مانند حجاب و عفاف را به تعویق انداخت و یا‌ به کلی تعطیل کرد(ماهواره)؟!

فهم علل این تسلیم شدن ها و تن دادن های قهری به تغییرات، بس ساده است: طاقت نیاوردن در برابر فشار.
البته که این ویژگی جمهوری‌اسلامی نیست، بلکه هر رژیمی موجودیت خود را به دلیل فشار و تهدید درونی یا بیرونی تحت خطر دید، تن به دگرگون سازی رویکردهایش می دهد.  ولی مشکل جمهوری اسلامی آن است که خیلی دیر و تاریخ گذشته به عظمت تهدیدها و فشارها پی می برد. آن قدر فرصت نشناس و هزینه سوز است که تا آخرین ایستگاه هم پیش می رود. ژاپنی ها توصیه می کنند: چنان چه اشتباها سوار ترن شدی، در نخستین ایستگاه پیاده شو؛ چون هر چه دیرتر پیاده شوی، سفرت گران‌تر خواهد شد.

#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
خیلی هم دیر شده

از ۱۳۷۹ مستدل، پیاپی و بی وقفه و در قالب کتاب های درسی معرفی شده از سوی مراجع علمی، نوشته ام که تهدیدگر اصلی در برابر بقا و یکپارچگی ایران نه از ناحیه‌ اسرائیل (اشغالگر) است و نه از سوی ایالات متحده؛ نه کشورهای عربی جنوب خلیج فارس و عراق می توانند کانون‌های تهدید مستقلی برای ایران به شمار آیند و نه پاکستان و ارمنستان و ترکمنستان.

گرانیگاه هر تهدیدی که بقا و یکپارچگی ایران را هدف قرار می دهد، جمهوری ترکیه و دو شاخه جمهوری آذربایجان و طالب ها در افغانستان هستند. راه حل چیرگی بر این مساله فرا استراتژیک برای ایران نیز در این گزاره نهفته است:
برقراری مناسبات گسترده و همه جانبه و دریک کلام استراتژیک با ایالات متحده

این رویکردی است که بس دیر هم شده و نفوذی های آنکارا و جاسوسان و تشکل ها و سمپات های میت (سازمان‌ اطلاعات ملی ترکیه) همواره تمرکزشان را در تخریب هر گونه گرایش به غرب در جمهوری اسلامی قرار داده اند. صد البته در این مسیر نیز با فدراتیو روسیه همنوا هستند.

...وخوب هم می دانم که با تاکید مکرر بر این موضوع، جانم را به خطر انداخته ام.

#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
چراغ سبزها روشن شده اند

۱۴ سال بود که ایالات‌متحده در نشست های سالانه‌ حقوق بشر ملل متحد همواره از کارنامه حقوق بشر‌ جمهوری اسلامی انتقاد کرده و توصیه هایی‌‌ می کرد. ولی دیروز در آخرین نشست، نماینده امریکا برای نخستین بار از طرح انتقاد علیه جمهوری اسلامی خودداری ورزید. این در حالی است که بريتانيا، سوئد، سوئیس، پاراگوئه‌‌ و اکراین به شدت جمهوری اسلامی را محکوم‌ کردند.

جالب اینجا است که رهبر جمهوری اسلامی نیز امروز ضمن انتقاد سنتی از استکبار امریکا و به رغم‌ تجمعات چند روز اخیر مخالفین علیه ظریف و مذاکره گفت: چشم هایمان را باز کنیم که با چه کسی مواجه ایم، معامله می کنیم و حرف می زنیم.

به عبارت دیگر ایشان غیر مستقیم‌ اصل مذاکره را رد نکرد و تنها در باره شیوه گفتگو توصیه داشت.
پیش از این نیز رئیس‌جمهور پزشکیان در مصاحبه تلویزیونی از مذاکره شرافتمندانه سخن گفته بود.

هم چنین عراقچی نیز طی مصاحبه تلویزیونی گفت: اکتبر ۲۰۲۵ یک نقطه تصمیم است که باید از تبدیل آن به بحران خودداری کنیم.

روشن شدن چراغ سبزها برای انجام و تداوم مذاکره از پیش هم‌ توسط ترامپ‌ آغاز شده بود.‌ ایشان دستکم‌ سه بار طی سال های اخیر تاکید کرده است: برنامه آمریکا بر تغییر رژیم ایران استوار نیست.
هم چنین محمد علی سبحانی مدیرکل پیشین وزارت امور خارجه در گفتگویی رسانه ای با قاطعیت گفته است: بین ایران و آمریکا این امکان هست که توافقی ۱۰۰۰ میلیارد دلاری منعقد شود.

به هر روی، یا‌ این چراغ سبزها واقعیت را نشان می دهند که در این صورت خبر خوبی برای کسانی که آمدن ترامپ و رفتن جمهوری‌اسلامی را قرین می دانند، نخواهد بود؛ یا رهبری و دیگر تصمیم سازان جمهوری‌اسلامی از دستیابی به هر گونه توافق با آمریکای ترامپ دست خواهند کشید؛ که در این صورت ناگزیر باید متقبل فشارهای بیشتر و بلکه خردکننده آتی باشند.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
محوری که نیست

دستکم از منظر جغرافیا محور مقاومت مد نظر جمهوری اسلامی نمی تواند وجود داشته باشد. سوریه در جایگاه گرانیگاه از دست رفته است. قدرت مانور شبه نظامیان الحشد الشعبی در عراق بسیار کاهش یافته است. بنابراین دیگر بین النهرین نمی تواند در پیوند ایران_سوریه_حزب الله نقشی ایفا کند. مهمتر این که حزب الله در لبنان آچمز شده است. شیخ نعیم قاسم دبیرکل حزب الله در سخنرانی اخیرش که گزارشی از چگونگی و نتیجه نبردهای این تشکل با اسرائیل (اشعالگر)‌ بود، به روشنی نتیجه گرفت که حزب الله از راه نظامی نمی توانست اسرائیل را شکست دهد.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
نور بارانی ها

بیچاره پرزیدنت احمدی نژاد فقط یکبار هاله نور آمد سراغش، ولی این یکی پرزیدنت از آسمان‌ نورباران‌شده.
البته ایرانیان‌ خیلی هم‌ خوش اقبال نیستند. زیرا فقط توانسته اند خاطرات انواری دو سه تن‌ را بشنوند. از کجا معلوم‌ که الطاف انواری و آسمانی طی این ۴۶ سال مشمول همه مقامات و بزرگان‌ نشده باشد؟!
راستش من با این سن وسال احساس شوم بختی می کنم‌ که چرا یکبار این انوار آسمانی سراغ ما رو نگرفته.

صوفی بیا که خرقه سالوس برکشیم
وین نقش زرق را خط بطلان بسر کشیم

#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
سطح مذاکرات ایران-آمریکا

چنان چه توقع رهبری و دیگر تصميم سازان از گفتگوی جمهوری اسلامی با ایالات متحده آمریکا آن باشد که مذاکرات در سطح برداشتن تحریم ها محدود بماند و یا بیشینه بده-بستانی باشد در جهت کاهش فشار پرزیدنت ترامپ و در آزای آن، کنترل جهانی بر فعالیت های هسته ای، همان بهتر که اصلا انجام‌ نشود. حتی روس و چین هم با این سطح از مذاکرات بین ایران‐آمریکا مخالف نیستد.

منظور آن است که چنان چه این مذاکرات در سطح استراتژیک نباشد، برای ایران دردی دوا نخواهد کرد. در این‌ صورت پرسش این است که سطح‌ مذاکرات استراتژیک‌ چیست و حد و حدودش تا کجا است؟
منظور از داشتن مناسباتی استراتژیک بین ایران-آمریکا، برقراری روابطی مانند مناسبات عربستان، اسرائیل و بلکه فرانسه و چک و لهستان با ایالات متحده است.

در این صورت داشتن چنین مناسباتی با ایالات متحده، تا جایی که به جمهوری‌اسلامی بر می گردد، لازمه کدامین کنش ها خواهد بود؟:

۱- اتحاد همه جانبه با غرب؛
۲- بازگشایی نمایندگی های آمریکا در ایران؛
۳- بستر سازی برای سرمایه‌گذاری کلان در ایران؛
۴- برقراری مناسبات رسمی با اسرائیل (اشغالگر)؛
۵- زمینه سازی برای هماهنگی با ناتو و نوسازی و هماهنگ سازی نیروهای مسلح بر این اساس.

البته که مصادیق همراهی و همکاری با ایالات متحده می تواند به دهها مورد برسد. در عین حال نیازمند وقت چندانی هم از دیدگاه تطویل گفتگوها نخواهد بود. من معنی ره صدساله را یک‌شبه طی کردن به خوبی اینجا وجدان می کنم.

ولی گرچه همواره ایده آلیست و بلکه رمانتیک بوده و هستم، کمتر پیش می آید که مخاطبانم را در این سودا رها کنم.

نیک می دانم که رهبری با تفکر ضد امپریالیستی دیرینه و به ویژه آمریکا ستیزی دامنه دار، تن به این سطح از گفتگو نخواهد داد. هرچند چنان چه ایشان هم‌ رضایت دهند، کورپراسیون نظامی و نیز نفوذی های‌ روسیه و ترکیه سدهایی محکم‌ در برابرش خواهند بود.
ولی تا جایی که به سیاست خارجی بر می گردد، این پاکترین،جامع ترین و فوری ترین درمان دردهای بیکران ایران و در عین حال آرمانی ترین آنها است. آرمانی که خواه ناخواه باید محقق شود و کمترین گمانی نیست که محقق هم خواهد شد.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
نبرد خدایان

آیت الله موحدی کرمانی رئیس مجلس: آمریکا قوی است، اما بالاتر از خدا نیست، اگر ما با خدا باشیم، آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند.

بزرگوار، با اجازه چند اِن قلت بر گزاره جنابتان دارم، لطفا پاسخ دهید:

۱- خب آمریکا هم خدا دارد، دولتش هم خیلی هم به خدا باورمند است. حتما اسکناس دلار را دیده اید، بالای از ۱ تا ۱۰۰ دلاری حک شده است: با توکل بر خدا؛

۲- آیا جناب شما می دانید ملت آمریکا بین همه ملت های بزرگ‌ و پرجمعیت، پس از هند دومین ملت مذهبی جهان است؟ می دانستید که بین ۲۲ تا ۳۴٪ مردم آمریکا یک شنبه ها برای نیایش به کلیسا می روند؟ چند درصد ایرانیان جمعه ها به نماز جمعه می آیند؟!

۳- جناب می دانستید به رغم سکولار بودن ۲۵۰ ساله حکومت،‌ هنوز ۸۳٪ سناتورها مذهبی و بلکه کشیش مآب هستند؟! می دانستید بسیاری از تفنگداران آمریکایی به هنگام نبرد در کوله پشتی هایشان کتاب مقدس دارند؟!

خب خدا نکند که در پاسخ بگویید: خدای ما قوی‌تر است.‌ نتیجه نهایی این گفته جز این است که جنگ‌ خدایان باید براه افتد؟. در آن صورت اگر یک هزارم درصد آمریکا توانست غلطی کند و ناباورانه پیروز شد، حاکی از برتری خدای آنها است؟!!
افلا یعقلون؟‌ افلا یتفکرون؟ افلا یتدبرون؟
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
شاهنشاهی طلبی در کمین‌ است

چنان چه مذاکرات ایران-آمریکا آغاز نشود و یا نتیجه و دستاوردی در مقیاس استراتژیک برای جمهوری اسلامی در بر نداشته باشد، بعید نیست طی ۱۴۰۴، شاهنشاهی طلبی در فضای سیاسی-اجتماعی درونی ایران به پرنفوذترین اندیشه سیاسی بین مردم تبدیل شود. برعکس، دستیابی ایران-آمریکا به توافقی گسترده، همه جانبه و موثر، اسباب کاهش نسبی فکریه شاهنشاهی خواهی را فراهم خواهد ساخت.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
حاشیه ای بر شومترین پیامد تمرکز قدرت

اسکندر از آن سر دنیا آید،‌ هخامنشیان را در هم‌ شکست، از آن‌ مهمتر این که دو سه سده هم جانشینانش به نام‌ سلوکیان‌ این‌ سرزمین را تحت اشغال گرفتند، ولی نه مردم‌ و نه سرداران‌ باقیمانده علیه اشغالگران‌ بر نخاستند.
همین رویکرد پس از فروپاشی ساسانیان توسط خانواده های باقیمانده حکومتگر در پیش گرفته شد و آنان و مردم‌ در برابر اشغالگران عرب به قیام‌ و طغیان‌ فراگیر و پیوسته دست نزدند؛ و نیز در برابر مغولان.

۵۱۲ سال پیش، نیکولو ماکیاولی چنین پاسخ داده است:
"...در مملکتی که یک پادشاه مطلق حکومت دارد، تمام قدرت و اقتدار در دست شخص پادشاه است؛ زیرا در تمام مملکت، جز شخص پادشاه، دیگری صاحب نفوذ شناخته نمی شود واگر علاوه بر پادشاه از کسی پیروی کنند تنها از وزراء و صاحب منصبانی خواهند بود که از طرف پادشاه معین شده اند، ولی نسبت به آنها نیز از طرف ملت علاقه و محبتی نشان داده نمی شود.
... اگر شما در اوضاع و احوال ممالک وسیع داریوش غور کنید، خواهید دانست که احوال آن ممالک شباهت تامی به اوضاع و احوال ممالک ترکی[ امپراتوری عثمانی] داشته است. پس فقط برای اسکندر کافی بود که داریوش را در میدان جنگ مغلوب نماید و قشون او را درهم شکسته و او را از میدان جنگ فرار دهد. بعد از آن جنگ و فرار، داریوش نیز هلاک شد و تمام آن ممالک گسترده برای اسکندر به طور دایم مسلم گردید. اگر سرداران اسکندر بعد از مرگ او در اتحادشان باقی می ماندند برای همیشه ایمن بودند. زیرا که در آن ممالک هیچ نوع حادثه سوئی رخ نداد، مگر آنهایی که خود سرداران اسکندر به دست خود ایجاد می نمودند.
... تمام این ها مربوط به لیاقت و استعداد فوق العاده فاتحین این ممالک نیست، بلکه مربوط به احوال و اوضاع ممالکی است که این فاتحین با آنها سرو کار داشتند.(ماکیاولی؛ شهریار؛ محمود محمود؛ صص۴۰ و ۴۱)

ماکیاولی می خواهد بگوید از آنجا که در ایران همه قدرت در دست یک تن بود و مقامات پیرامون شاه، مهره هایی بیش نبودند، هنگامی که کشور به اشعال در می آمد، همه قدرت نیز یک جا در اختیار اشغالگران قرار می گرفت. بنابراین هیچ‌ واکنش فراگیر ملی علیه بیگانگان رخ نداد. زیرا قدرت تقسیم نشده و یکجا در اختیار فرمانروا بود و دیگران سهمی در آن نداشتند تا برای احیای مجددش پرچم طغیان بر علیه اشغالگران برافرازند.

به گمانتان‌ حال و روز امروز ایران‌ چه نسبتی با سه برهه تاریخی نامبرده دارد؟
آیا قدرت بین رهبر و دیگر تصمیم سازان صدرنشین و مردم تقسیم‌ شده است؟
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
دو گام‌ تا توافق

اکونومیست بریتانیا پیش بینی کرد که ترامپ با حفظ و تشدید فشار بر تهران، پکیجی مشتمل بر دو گام برای عادی سازی مناسبات با جمهوری اسلامی پیشنهاد خواهد داد:
۱- محدود کردن جدی برنامه هسته‌ای؛
۲- پایان دادن به کنش های نظامی منطقه ای در جهت پشتیبانی از حماس، حزب الله و حوثی ها.

این دو، خواسته هایی اجرا ناپذیر نیستند. مثلا در باره گام‌ نخست، فتوای رهبری در باره حرمت تهیه و استفاده از تسلیحات هسته بس است. حتی چنان چه این حرمت هم نبود، روشن است که دنیا به هیچ‌ وجه اجازه تولید مستقیم تسلیحات را به جمهوری اسلامی را نداده و نخواهد داد. البته امروز دستکم‌ ۳۴ کشور مانند ژاپن، آلمان، ایتالیا، برزیل و آرژانتین هستند که برای دستیابی به تسلیحات هسته ای به کمتر از ۹۰ روز زمان نیازمندند. در واقع شیوه تولید این کشورها چنان بوده که هر آن ضروری تشخیص دهند، این جنگ افزارها در اختیارشان قرار خواهد گرفت.

در مورد گام‌ دوم‌ هم چند نکته بدیهی است:
اول این که دیگر در منطقه ملت-دولت ها استراتژی رویارویی مستقیم با اسرائیل (اشعالگر) را کنار گذاشته اند. بنگرید به ملت های سوریه، لبنان، عراق، اردن و...
دوم‌ این که تنگناهای جغرافیایی پس از خروج سوریه، امکان پشتیبانی جمهوری‌اسلامی به مثلا محور مقاومت‌ را بیش از ۹۰٪ کاهش داده است. حتی روسیه نیز واقعیت پایان‌ بعث سوریه و خانواده اسد را پذیرفت.
سوم‌ آن که تاکید مجدد مبنی بر استمرار‌ پشتیبانی نظامی و در قالب پیشین از حزب الله، به کنشی کهنه و زهوار در رفته تبدیل شده که حتی مورد نظر نعیم قاسم و جرگه مدیران‌ ارشد این تشکیلات نیست.

به هر روی سرنوشت ایرانیان برای خروج‌ از دوزخ به پذیرش دو گام‌ و لب تر کردن رهبری وابسته و پیوسته است.‌ به گمانم حتی بد نیست حاکمیت حتی پیش از هر گونه مذاکره  و چانه زنی، طی بیانیه ای کوتاه عزمش را برای در آوردن لباس های کهنه و پوسیده اعلام کرده و بر تغییر دیدگاه و منش خود در مناسبات جهان تاکید کند.

می دانم‌ که امروزه این پیشنهاد رمانتیک می نماید، ولی در عین حال بس بهتر و روشن تر  می بینم که فردا پذیرش این گونه پیشنهادها به خواسته ای فراگیر، ملی و موکد تبدیل شده و  در دستور کار جدی شهروندان قرار خواهد گرفت.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
ترامپ‌ نمی جنگد

یادم‌ هست که وقتی در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۹ از نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان‌ آمریکا در باره احتمال تحمیل جنگ‌ به جمهوری اسلامی پرسیده شد، وی با ارائه گزاره ای کلی و اخلاقی در باره ترامپ چنین گفت:

فکر نمی کنم‌ پرزیدنت ترامپ خواهان‌ جنگ‌ با ایران‌ باشد، نه فقط ایران، بلکه در باره جنگ‌ عراق هم می گوید اقدام اشتباهی بود.

با این همه، ۱۱ موسسه و نهاد تحقیقات استراتژیک ایالات متحده‌، در یک نتیجه تقریبا همسان و یا‌ مشابه پیرامون‌ تمرکز پرزیدنت ترامپ‌ برای دستیابی به اهداف مدنظرش در مناسبات بین المللی و یا تهدید کشوری خاص، بدین گزاره رسیده اند که ترامپ تا سرحد جنون به فشار اقتصادی و تجاری و تلاش برای ورشکسته کردن کامل حکومت های مقابلش باورمند است.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
یا بکار یا بزار

یادم‌ هست دهه چهل، یه خانواده ۳۰-۴۰ نفری بودند که سال ها بود گرفتار مصیبت عموی قلدر خود شده بودند. بزرگ‌ خانواده بود؛ ولی با همه اعضای خانواده اختلاف داشت. بر سر همه چیز. شومترین کارش این بود که نه خود عرضه کاشت و داشت و برداشت داشت و نه اجازه فعالیت به کسان‌ دیگر می داد.‌ بزرگان خانواده بهش می گفتند، مش سیف الله، یا بکار یا بزار.

استراتژی تاریخی جمهوری اسلامی بی شباهت به زارع زورگوی شهرما نیست. نه خود توانایی جلو راندن و پیشرفت ایران را دارد و نه اجازه ورود به دیگران می دهد.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
2025/02/15 04:54:49
Back to Top
HTML Embed Code: