خوانش‌ها | سیدمحمدهادی‌ گرامی

#تازه‌های_نشر

💢 Turbat al-Ḥusayn:
Modern Presentation of an Early Shīʿī Practice
(تربت الحسین: بازنمایی مدرن یک سنت کهن شیعی)

🔰 Gerami, S. M. Hadi, and Zinab Aghagolizadeh. 2025. "Turbat al-Ḥusayn: Modern Presentation of an Early Shīʿī Practice" Religions 16, no. 1: 98.


🔹چکیده: این مقاله به بررسی تحولات تاریخی و معاصر تربت الحسین، خاک مقدس کربلا، به عنوان یکی از ارکان اصلی شکل‌دهی هویت شیعی و آیین‌های آن می‌پردازد. از قرون اولیه اسلامی، تربت الحسین نه تنها به عنوان نمادی از شفا و برکت، بلکه به عنوان یک جزء کلیدی از حافظه جمعی شیعه مورد استفاده قرار گرفته است. مقاله تحولات آیین‌های مرتبط با تربت را در سه دوره مهم بررسی می‌کند: پیش از صفویه، پس از صفویه و پس از انقلاب ایران. در دوره پیش از صفویه، از جمله در قرون میانه اسلامی، تقدس تربت از طریق تلاش‌های امامان شیعی همچون امام باقر و امام صادق (علیهما السلام) شکل گرفت که آن را به چهارچوب الهیاتی ولایت و آیین‌های شیعی وارد کردند. این دوره همچنین شاهد تدریجی استفاده‌های آیینی و درمانی تربت در متون پایه‌ای شیعه بود. در دوران صفویه، تربت به عنوان یک علامت هویت شیعی نهادینه شد و اهمیت اقتصادی آن از طریق تولید مهرهای نماز و تسبیح‌ها گسترش یافت. پس از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ ایران، تربت به عنوان نماد شهادت و مقاومت دوباره تفسیر شد و با ایدئولوژی‌ها و روایت‌های انقلابی هم‌راستا گردید که فداکاری‌های کربلا را با مبارزات معاصر مقایسه می‌کرد. پاندمی COVID-19 ابعاد جدیدی به نقش تربت افزود، به‌ویژه با تبلیغ آن به عنوان دارویی درمانی توسط شخصیت‌های مذهبی، هرچند که چنین استفاده‌ای در آموزه‌های سنتی شیعه سابقه نداشت. این تحولات نشان می‌دهد که چگونه تربت الحسین همچنان به‌طور پویا و در پاسخ به چالش‌های مدرن، مجددًا بازتعریف می‌شود. این مطالعه نتیجه می‌گیرد که تربت الحسین فراتر از ریشه‌های آیینی و معنوی خود رفته و به‌عنوان نمادی منعطف و پایدار از هویت شیعی عمل می‌کند. تفسیرهای متغیر آن بر هم‌نشینی سنت و مدرنیته تأکید می‌کند و نشان‌دهنده اهمیت مداوم آن در زندگی عبادی و گفتمان‌های اجتماعی-سیاسی است.


🔹 Abstract: This article explores the historical and contemporary evolution of turbat al-ḥusayn, the sacred soil of Karbala, as a central element in shaping Shīʿī identity and ritual practices. From the early Islamic centuries, turbat al-ḥusayn has served not only as a symbol of healing and blessing but also as a key component of Shīʿī collective memory. The paper examines the development of turbat rituals across three significant periods: pre-Safavid, post-Safavid, and post-revolutionary Iran. During the pre-Safavid period, including the medieval Islamic centuries, the sanctification of turbat evolved through the efforts of Shīʿī Imams such as al-Bāqir and al-Ṣādiq, who integrated it into the theological framework of wilāyah (guardianship) and Shīʿī ritual practices. This period also witnessed the gradual codification of its ritualistic and medicinal uses in foundational Shīʿī texts. During the Safavid era, turbat became institutionalized as a marker of Shīʿī identity, with its economic significance expanding through the production of prayer tablets and rosaries. Following the 1979 Islamic Revolution in Iran, turbat was reinterpreted as a symbol of martyrdom and resistance, aligning with revolutionary ideologies and narratives that paralleled the sacrifices of Karbala with contemporary struggles. The COVID-19 pandemic introduced new dimensions to turbat’s role, with its promotion as a medicinal remedy by religious figures, despite lacking historical precedent in traditional Shīʿī teachings. These developments illustrate how turbat al-ḥusayn continues to be dynamically recontextualized in response to modern challenges. The study concludes that turbat al-ḥusayn transcends its ritualistic and spiritual origins, serving as a flexible and enduring symbol of Shīʿī identity. Its evolving interpretations underscore the interplay between tradition and modernity, highlighting its ongoing relevance in both devotional life and socio-political discourse.

#تربت #شکل‌گیری_هویت_شیعی #کربلا #آیین‌های_شیعی #ایران_پساانقلاب #خاک_مقدس #تبرک #تشیع_اولیه #هادی_گرامی #دانلود_مقاله

🔰دانلود مقاله از این لینک:

👉https://www.mdpi.com/2077-1444/16/1/98

🆔 https://www.tgoop.com/Khanishha

MDPI

Turbat al-Ḥusayn: Modern Presentation of an Early Shīʿī Practice

This article explores the historical and contemporary evolution of turbat al-ḥusayn, the sacred soil of Karbala, as a central element in shaping Shīʿī identity and ritual practices. From the early Islamic centuries, turbat al-ḥusayn has served not only as…

www.tgoop.com/Khanishha/1247

1.4K viewsedited  Jan 21 at 05:43

#تازه‌های_نشر

💢 Turbat al-Ḥusayn:
Modern Presentation of an Early Shīʿī Practice
(تربت الحسین: بازنمایی مدرن یک سنت کهن شیعی)

🔰 Gerami, S. M. Hadi, and Zinab Aghagolizadeh. 2025. "Turbat al-Ḥusayn: Modern Presentation of an Early Shīʿī Practice" Religions 16, no. 1: 98.


🔹چکیده: این مقاله به بررسی تحولات تاریخی و معاصر تربت الحسین، خاک مقدس کربلا، به عنوان یکی از ارکان اصلی شکل‌دهی هویت شیعی و آیین‌های آن می‌پردازد. از قرون اولیه اسلامی، تربت الحسین نه تنها به عنوان نمادی از شفا و برکت، بلکه به عنوان یک جزء کلیدی از حافظه جمعی شیعه مورد استفاده قرار گرفته است. مقاله تحولات آیین‌های مرتبط با تربت را در سه دوره مهم بررسی می‌کند: پیش از صفویه، پس از صفویه و پس از انقلاب ایران. در دوره پیش از صفویه، از جمله در قرون میانه اسلامی، تقدس تربت از طریق تلاش‌های امامان شیعی همچون امام باقر و امام صادق (علیهما السلام) شکل گرفت که آن را به چهارچوب الهیاتی ولایت و آیین‌های شیعی وارد کردند. این دوره همچنین شاهد تدریجی استفاده‌های آیینی و درمانی تربت در متون پایه‌ای شیعه بود. در دوران صفویه، تربت به عنوان یک علامت هویت شیعی نهادینه شد و اهمیت اقتصادی آن از طریق تولید مهرهای نماز و تسبیح‌ها گسترش یافت. پس از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ ایران، تربت به عنوان نماد شهادت و مقاومت دوباره تفسیر شد و با ایدئولوژی‌ها و روایت‌های انقلابی هم‌راستا گردید که فداکاری‌های کربلا را با مبارزات معاصر مقایسه می‌کرد. پاندمی COVID-19 ابعاد جدیدی به نقش تربت افزود، به‌ویژه با تبلیغ آن به عنوان دارویی درمانی توسط شخصیت‌های مذهبی، هرچند که چنین استفاده‌ای در آموزه‌های سنتی شیعه سابقه نداشت. این تحولات نشان می‌دهد که چگونه تربت الحسین همچنان به‌طور پویا و در پاسخ به چالش‌های مدرن، مجددًا بازتعریف می‌شود. این مطالعه نتیجه می‌گیرد که تربت الحسین فراتر از ریشه‌های آیینی و معنوی خود رفته و به‌عنوان نمادی منعطف و پایدار از هویت شیعی عمل می‌کند. تفسیرهای متغیر آن بر هم‌نشینی سنت و مدرنیته تأکید می‌کند و نشان‌دهنده اهمیت مداوم آن در زندگی عبادی و گفتمان‌های اجتماعی-سیاسی است.


🔹 Abstract: This article explores the historical and contemporary evolution of turbat al-ḥusayn, the sacred soil of Karbala, as a central element in shaping Shīʿī identity and ritual practices. From the early Islamic centuries, turbat al-ḥusayn has served not only as a symbol of healing and blessing but also as a key component of Shīʿī collective memory. The paper examines the development of turbat rituals across three significant periods: pre-Safavid, post-Safavid, and post-revolutionary Iran. During the pre-Safavid period, including the medieval Islamic centuries, the sanctification of turbat evolved through the efforts of Shīʿī Imams such as al-Bāqir and al-Ṣādiq, who integrated it into the theological framework of wilāyah (guardianship) and Shīʿī ritual practices. This period also witnessed the gradual codification of its ritualistic and medicinal uses in foundational Shīʿī texts. During the Safavid era, turbat became institutionalized as a marker of Shīʿī identity, with its economic significance expanding through the production of prayer tablets and rosaries. Following the 1979 Islamic Revolution in Iran, turbat was reinterpreted as a symbol of martyrdom and resistance, aligning with revolutionary ideologies and narratives that paralleled the sacrifices of Karbala with contemporary struggles. The COVID-19 pandemic introduced new dimensions to turbat’s role, with its promotion as a medicinal remedy by religious figures, despite lacking historical precedent in traditional Shīʿī teachings. These developments illustrate how turbat al-ḥusayn continues to be dynamically recontextualized in response to modern challenges. The study concludes that turbat al-ḥusayn transcends its ritualistic and spiritual origins, serving as a flexible and enduring symbol of Shīʿī identity. Its evolving interpretations underscore the interplay between tradition and modernity, highlighting its ongoing relevance in both devotional life and socio-political discourse.

#تربت #شکل‌گیری_هویت_شیعی #کربلا #آیین‌های_شیعی #ایران_پساانقلاب #خاک_مقدس #تبرک #تشیع_اولیه #هادی_گرامی #دانلود_مقاله

🔰دانلود مقاله از این لینک:

👉https://www.mdpi.com/2077-1444/16/1/98

🆔 https://www.tgoop.com/Khanishha

BY خوانش‌ها | سیدمحمدهادی‌ گرامی