خلل‌فرج

وقتی می‌نویسد، انگار منّت می‌گذارد بر فارسی‌زبان‌ها که دارد به‌زبان‌شان می‌نویسد ــ فارسی‌زبان‌ها باید مشعوف باشند که متنی به‌قلم من می‌خوانند. دارد با آفتابه‌ای زرین بر نجاساتِ زبان آب تطهیر می‌ریزد، از کفِ کوچه‌ و ‌بازار جمعش می‌کند و لای قفسه‌های کتابخانه‌ی چوب گردو می‌گذارد، دارد کت‌و‌شلوارِ بی‌لکه تنش می‌کند. آرمانِ او پاکسازی زبان از هر عنصر نامطلوب است، آشویتس کلمه‌ها و ترکیب‌ها و جمله‌ها. جزوه‌مانندی هم دارد، سیاهه‌ی عناصر نامطلوب، کلمه‌ها و ترکیب‌های غلط، حشو و زوائد، تعبیرهایی که آقایانِ اساتید از آن‌ها پرهیز می‌کنند یا حکم به نابودی‌شان داده‌اند. مرجعِ مأموران انتظامیِ زبان هم هست، که می‌آیند می‌پرسند این کلمه را به کار ببریم یا نبریم. اوست که حکم می‌دهد درستش این است، دیگر آن کلمه‌ی نجس را به زبان نیاورید، نجس می‌شوید. یک‌عالم لباس‌شخصیِ زبان هم هواخواه او هستند، مریدان بی‌نام‌و‌نشانش، که مأمورند در هرجایی که لازم دانستند رأساً با فارسی‌زبانی که شأن زبان را رعایت نکرده برخورد کنند. هر اغتشاشگرِ زبان باید سرکوب بشود، همه باید به زبان فاخر بنویسند، حتی در «پیامک»ی حاوی تقاضای خرید یک کیلو و نیم پاچه‌باقلا (بد نیست ریشه‌شناسیِ «پاچه‌باقلا» را هم ضمیمه‌ی پیامک کنیم). نبردی خونین در پیش است، کلمه‌ها و تعابیر بی‌شماری را باید ذبح کرد، و خونابه را با آفتابه‌ای زرین شُست، تا چهره‌ی پیراسته و نژاده‌ی زبان از لای خون و تعفن عیان بشود.ــ

http://www.tgoop.com/kholalforaj

Telegram

خلل‌فرج

نوشته‌های پراکنده‌ی مهران موسوی
تماس با نویسنده:
@MehranMousaV

www.tgoop.com/KholalForaj/182

3.0K viewsJun 20, 2021 at 19:55

وقتی می‌نویسد، انگار منّت می‌گذارد بر فارسی‌زبان‌ها که دارد به‌زبان‌شان می‌نویسد ــ فارسی‌زبان‌ها باید مشعوف باشند که متنی به‌قلم من می‌خوانند. دارد با آفتابه‌ای زرین بر نجاساتِ زبان آب تطهیر می‌ریزد، از کفِ کوچه‌ و ‌بازار جمعش می‌کند و لای قفسه‌های کتابخانه‌ی چوب گردو می‌گذارد، دارد کت‌و‌شلوارِ بی‌لکه تنش می‌کند. آرمانِ او پاکسازی زبان از هر عنصر نامطلوب است، آشویتس کلمه‌ها و ترکیب‌ها و جمله‌ها. جزوه‌مانندی هم دارد، سیاهه‌ی عناصر نامطلوب، کلمه‌ها و ترکیب‌های غلط، حشو و زوائد، تعبیرهایی که آقایانِ اساتید از آن‌ها پرهیز می‌کنند یا حکم به نابودی‌شان داده‌اند. مرجعِ مأموران انتظامیِ زبان هم هست، که می‌آیند می‌پرسند این کلمه را به کار ببریم یا نبریم. اوست که حکم می‌دهد درستش این است، دیگر آن کلمه‌ی نجس را به زبان نیاورید، نجس می‌شوید. یک‌عالم لباس‌شخصیِ زبان هم هواخواه او هستند، مریدان بی‌نام‌و‌نشانش، که مأمورند در هرجایی که لازم دانستند رأساً با فارسی‌زبانی که شأن زبان را رعایت نکرده برخورد کنند. هر اغتشاشگرِ زبان باید سرکوب بشود، همه باید به زبان فاخر بنویسند، حتی در «پیامک»ی حاوی تقاضای خرید یک کیلو و نیم پاچه‌باقلا (بد نیست ریشه‌شناسیِ «پاچه‌باقلا» را هم ضمیمه‌ی پیامک کنیم). نبردی خونین در پیش است، کلمه‌ها و تعابیر بی‌شماری را باید ذبح کرد، و خونابه را با آفتابه‌ای زرین شُست، تا چهره‌ی پیراسته و نژاده‌ی زبان از لای خون و تعفن عیان بشود.ــ

http://www.tgoop.com/kholalforaj

BY خلل‌فرج