tgoop.com/MythTweet/376513
Last Update:
توی ایران باستان، هر قومی بر اساس باورهای خودشون اعمال دفن و خاکسپاری رو انجام میدادن
ریشهی این اعتقاد به همای سعادت هم به یکی از این روشهای خاکسپاری برمیگرده که ما توی ایران باستان جنازههامونو دفن نمیکردیم
اعتقاد بر این بوده که جسم مرده اهریمنیه (کلا مرگ از آفریدههای اهریمن محسوب میشه) و اکیدا هیچکدوم از چهار عنصر مقدس نباید بهش آلوده بشن
پس ما مثل تمدنهایی از غرب جنازههامونو به آب نمینداختیم، یا مثل شرق آتیش نمیزدیم یا مثل حال حاضر در خاک که مقدسه دفنش نمیکردیم
در ایران باستان قبرستانهای برج مانند رو باز دور از شهرها داشتیم، حیوانات وحشی میومدن و از اون جنازهها تغذیه میکردن
همونطور که میدونین هما یک پرندهی استخوان خواره، بنابراین آخرین حیوانی بوده که سراغ جنازه میومده و وقتی میومده خانوادهی اون مرده خیالشون راحت میشده که مردهی ما به آرامش رسید (باور داشتن که همراه با پرندهی هما پرواز میکنه و روحش به آرامش میرسه)
BY ⊰ اسطوره ⊱
Share with your friend now:
tgoop.com/MythTweet/376513