tgoop.com/Naghde_Elhad/4952
Last Update:
.
🤚تکرار مکررات، بس کن! (قسمت هفتم)
✍️ پاسخ‌هایی اجمالی به «نقد قرآن دکتر سها»
۷. دقیق نبودن
نویسنده «نقد قرآن» در هنرآفرینى دیگرى مى‌گوید: مثلاً مطلبى را در آیه به طور کلى گفته و چند سال بعد متوجه شده که کلیت آیه قبل نادرست بوده بنابراین در آیه دیگرى آن را تخصیص زده است. در بسیارى موارد هم بى‌دقتى‌ها اصلاح نشده؛ براى مثال گفته است: «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً » یعنى قطعاً به دنبال هر سختى آسانى وجود دارد. این جمله به صورت کلى در تمام موارد صادق نیست.
📙پاسخ:
باز متأسفانه بر اثر محدود بودن اطلاعات او از یک مسأله اساسى غافل شده؛ همان چیزى که در تمام دنیا معمول است: قوانینى را به صورت کلى مى‌نویسند و تصویب مى‌کنند بعد به سبب شرایطى که پیش مى‌آید و با موضوعات جدیدى روبه‌رو مى‌شوند، تبصره‌ها و استثنائاتى براى آن قائل مى‌شوند.
حکم کلى گذشته در زمان خود صحیح بوده و تبصره و استثنا نیز در زمان خود لازم بوده است. در قرآن احکامى نازل شده مثل حکم روزه، مى‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ » سپس استثنائاتى لازم بوده که در همان زمان یا زمان بعد به آن زده شده. در چند آیه بعد از آن مى‌فرماید: «فَمَنْ کَانَ مِنْکُمْ مَرِیضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ» کسى‌که بیمار یا مسافر باشد روزه نمى‌گیرد و آن را در زمان دیگرى قضا مى‌کند. آن قانون کلى و این استثناء همه حساب شده است چه مشکلى دارد؟
آیا این کار دلیل نهایت دقت است یا دقیق نبودن؟! یا این‌که نماز جماعت به طور کلى تشریع شده است، به سبب شرایط جنگى استثنائى به نام نماز خوف دارد که در قرآن مطرح شده است. در مسأله مشروبات الکلى به خاطر آلودگى زیاد جامعه جاهلى قرآن آن را در سه مرحله تحریم کرده: تحریم ملایم، تحریم متوسط و تحریم شدید؛ تا از نظر اجرایى کاملاً قابل قبول باشد. اینها همه عین دقت و فصاحت و بلاغت و همه جا نگرى است.
از سوى دیگر یک سلسله احکام کلى داریم که به آنها «احکام غالبى» گفته مى‌شود. منظور از احکام غالبى این است که در اکثر موارد ثابت است، هر چند موارد کمى از آن خارج است. در کلمات شعرا و فصحا نیز احکام غالبى فراوان دیده مى‌شود مثلا شاعر مى‌گوید: مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد. ممکن است گاه کسى کار کند و به مزد خود هم نرسد، آیا آن جمله غلط بوده است؟ نه، بلکه منظور این است که در غالب موارد مزد در برابر کار داده مى‌شود. یا این‌که شاعر دیگرى مى‌گوید: در نومیدى بسى امید است. یا مى‌گوید: از مکافات عمل غافل مشو. یا این‌که مى‌گویند: خواستن توانستن است. اینها احکام غالبى است. آیه شریفه «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً» نیز همین گونه است، غالباً با سختى‌ها آسانى‌هایى است هر چند ممکن است در بعضى از موارد نباشد.
#نقد_قرآن_دکتر_سها
نقد الحاد و آتئیسمْـ
@Naghde_elhad
BY نقد الحاد و آتـِـئیسمــ 🚫
Share with your friend now:
tgoop.com/Naghde_Elhad/4952