انجمن علمی جراحی مغز و اعصاب

#با_مقاله_درس_بخوانیم
#Vascular_Malformation
#مالفورماسیون_عروقی
#part1

❇️ ‏مقدمه
اکثر ناهنجاری های مادرزادی عروقی روی پوست تأثیر می گذارد و در بدو تولد یا در چند هفته اول زندگی قابل توجه می شود. تخمین زده می شود که تقریباً 12 درصد از نوزادان همانژیوم دارند، اگرچه بیشتر آنها تا سن یک سالگی برطرف می شوند. این ضایعات پوستی قرن هاست که شناخته شده اند و برخی فرهنگ ها آنها را به مصرف میوه های قرمز توسط مادر در دوران بارداری نسبت می دهند. در قرن نوزدهم، ابتدا آنژیوم نامیده می شد، اگرچه گاهی اوقات این اصطلاح به اشتباه در مورد ضایعات عروقی مختلف به کار می رفت.
در حالی که همانژیوم و ناهنجاری های عروقی، دو نوع رایج خال های مادرزادی عروقی، ممکن است در ابتدا مشابه به نظر برسند، اما در ایجاد و درمان متفاوت هستند. همانژیوم ها معمولاً اندکی پس از تولد ظاهر می شوند و اغلب با گذشت زمان پسرفت می کنند، در حالی که ناهنجاری های عروقی از بدو تولد وجود دارند، حتی اگر بلافاصله قابل مشاهده نباشند. به طور کلی، اکثر همانژیوم ها خوش خیم تلقی می شوند و نیازی به درمان ندارند، مگر در موارد استثنایی، اگرچه می توانند تأثیر قابل توجهی بر رفاه عاطفی خانواده داشته باشند.
برخی از همانژیوم ها، به ویژه آنهایی که رشد داخل رحمی دارند و از بدو تولد شروع به پسرفت می کنند، ممکن است در عرض چند ماه کاملا برطرف شوند. با این حال، استثنائاتی مانند همانژیوم مادرزادی با رشد طبیعی وجود دارد که در طول زندگی فرد ادامه می‌یابد، که عمدتاً در سر و گردن مشاهده می‌شود و با منفی بودنglucose-transporter-1 مشخص می‌شود. گاهی اوقات می توان این موارد را با ناهنجاری های عروقی اشتباه گرفت.

📌 به طور خلاصه، جدای از استثنائات خاص، توصیف هر علامت مادرزادی عروقی در نوجوانان یا بزرگسالان به عنوان همانژیوم یا آنژیوم مناسب نیست، زیرا آنها در واقع ناهنجاری های عروقی هستند. سردرگمی در مورد ناهنجاری های عروقی، حتی در جامعه پزشکی، با تشخیص نادرست بسیاری از بیماران، شایع است. با توجه به پیچیدگی گزینه های درمانی، یک رویکرد چند رشته ای برای تشخیص و مدیریت این بیماران بسیار مهم است.
در سال 1982، Mulliken و Glowack یک طبقه‌بندی بیولوژیکی از ضایعات عروقی را بر اساس ویژگی‌های اندوتلیال پیشنهاد کردند که مقبولیت گسترده‌ای پیدا کرده است و به‌طور دوره‌ای توسط انجمن بین‌المللی مطالعه ناهنجاری‌های عروقی (ISSVA) بررسی می‌شود. با وجود این تلاش ها، هنوز سردرگمی قابل توجهی در طبقه بندی این ضایعات، حتی در مجلات بالینی و کتاب های درسی پزشکی ژنتیک وجود دارد.

🖌 گردآورنده : دکتر امیرمحمد توحیدی نیا


مارا به دوستان خود معرفی کنید…🌱

🆔@Neurosurgery_association

www.tgoop.com/Neurosurgery_association/1963

1.2K viewsSep 16 at 10:59

#با_مقاله_درس_بخوانیم
#Vascular_Malformation
#مالفورماسیون_عروقی
#part1

❇️ ‏مقدمه
اکثر ناهنجاری های مادرزادی عروقی روی پوست تأثیر می گذارد و در بدو تولد یا در چند هفته اول زندگی قابل توجه می شود. تخمین زده می شود که تقریباً 12 درصد از نوزادان همانژیوم دارند، اگرچه بیشتر آنها تا سن یک سالگی برطرف می شوند. این ضایعات پوستی قرن هاست که شناخته شده اند و برخی فرهنگ ها آنها را به مصرف میوه های قرمز توسط مادر در دوران بارداری نسبت می دهند. در قرن نوزدهم، ابتدا آنژیوم نامیده می شد، اگرچه گاهی اوقات این اصطلاح به اشتباه در مورد ضایعات عروقی مختلف به کار می رفت.
در حالی که همانژیوم و ناهنجاری های عروقی، دو نوع رایج خال های مادرزادی عروقی، ممکن است در ابتدا مشابه به نظر برسند، اما در ایجاد و درمان متفاوت هستند. همانژیوم ها معمولاً اندکی پس از تولد ظاهر می شوند و اغلب با گذشت زمان پسرفت می کنند، در حالی که ناهنجاری های عروقی از بدو تولد وجود دارند، حتی اگر بلافاصله قابل مشاهده نباشند. به طور کلی، اکثر همانژیوم ها خوش خیم تلقی می شوند و نیازی به درمان ندارند، مگر در موارد استثنایی، اگرچه می توانند تأثیر قابل توجهی بر رفاه عاطفی خانواده داشته باشند.
برخی از همانژیوم ها، به ویژه آنهایی که رشد داخل رحمی دارند و از بدو تولد شروع به پسرفت می کنند، ممکن است در عرض چند ماه کاملا برطرف شوند. با این حال، استثنائاتی مانند همانژیوم مادرزادی با رشد طبیعی وجود دارد که در طول زندگی فرد ادامه می‌یابد، که عمدتاً در سر و گردن مشاهده می‌شود و با منفی بودنglucose-transporter-1 مشخص می‌شود. گاهی اوقات می توان این موارد را با ناهنجاری های عروقی اشتباه گرفت.

📌 به طور خلاصه، جدای از استثنائات خاص، توصیف هر علامت مادرزادی عروقی در نوجوانان یا بزرگسالان به عنوان همانژیوم یا آنژیوم مناسب نیست، زیرا آنها در واقع ناهنجاری های عروقی هستند. سردرگمی در مورد ناهنجاری های عروقی، حتی در جامعه پزشکی، با تشخیص نادرست بسیاری از بیماران، شایع است. با توجه به پیچیدگی گزینه های درمانی، یک رویکرد چند رشته ای برای تشخیص و مدیریت این بیماران بسیار مهم است.
در سال 1982، Mulliken و Glowack یک طبقه‌بندی بیولوژیکی از ضایعات عروقی را بر اساس ویژگی‌های اندوتلیال پیشنهاد کردند که مقبولیت گسترده‌ای پیدا کرده است و به‌طور دوره‌ای توسط انجمن بین‌المللی مطالعه ناهنجاری‌های عروقی (ISSVA) بررسی می‌شود. با وجود این تلاش ها، هنوز سردرگمی قابل توجهی در طبقه بندی این ضایعات، حتی در مجلات بالینی و کتاب های درسی پزشکی ژنتیک وجود دارد.

🖌 گردآورنده : دکتر امیرمحمد توحیدی نیا


مارا به دوستان خود معرفی کنید…🌱

🆔@Neurosurgery_association

BY انجمن علمی جراحی مغز و اعصاب