tgoop.com/PSRI_ir/5681
Last Update:
پای رجایی، سند شکنجه‌های ساواک
🔹٢۵ مهرماه ۱۳۵۹ در حالی که چند روز از آغاز جنگ تحمیلی رژیم صدام علیه ایران می‌گذشت، محمدعلی رجایی، نخست وزیر ایران، طی یک سفر رسمی و دوروزه راهی آمریکا شد تا در جلسه شورای امنیت حضور یافته و نظرات و اعتراضات ایران درباره تجاوز رژیم صدام را بیان کند. او در این سفر کوتاه علاوه بر سخنرانی در شورای امنیت، دو ملاقات با دبیرکل سازمان ملل و دو کنفرانس خبری با رسانه‌ها نیز داشت. رجایی، اولین مقام سیاسی بلندمرتبه ایرانی است که پس از تسخیر سفارت آمریکا به این کشور رفته و به همین خاطر علاوه بر شروع جنگ، سرنوشت گروگانهای امریکایی نیز یکی از سوژه‌های داغ کنفرانس‌های خبری او بود.
🔹شرایط نگهداری گروگانهای آمریکایی یکی از سوالاتی بود که رجایی با آن مواجه شد. هرچند در حدود یک سالی که از ماجرای تسخیر می‌گذرد، هیاتها و رسانه‌های مختلف جهانی به ایران سفر کرده و شرایط نگهداری آمریکایی‌ها را از نزدیک دیده‌اند، اما نخست‌وزیر ایران که در سال‌های پیش از انقلاب، به خاطر فعالیت‌های مبارزاتی چندسال زندانی و طعم شکنجه‌های ساواک را چشیده بود.، پاسخی غافلگیرکننده برای رسانه‌ها رو می‌کند. او پای خود را از کفش درآورده و روی میز گذاشته و می‌گوید: «من به مدت دو سال در زندان‌های رژیم شاه معدوم و زندانی کارتر و آمریکا بودم. آثار شکنجه و سختی‌هایی که در زندان بر من روا شد، بعد از چهار سال هنوز بر بدنم نمایان است. من دو سال تمام ضربات شلاق‌های کارتر را بر پای خود احساس کردم و این در حالی است که ما با گروگان‌ها در جاسوس‌خانه، رفتاری کاملاً انسانی داریم.» این اقدام نخست‌وزیر ایران، در فضای رسانه‌ای آن روزها بازتاب زیادی داشت.
📸 تصویر: تیتر یک روزنامه لس‌آنجلس‌تایمز
BY موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی
Share with your friend now:
tgoop.com/PSRI_ir/5681