tgoop.com/Panahian_text/515
Last Update:
📌رویکرد تاریخی قرآن برای تعلیم و تربیت دینی/ج ۳ - قسمت دوم
💠 اهمیت جامعهپردازی نسبت به خودسازی
💠 معنای «یا ایّها الذین آمنوا»
💠 فرق قرآن با سایر کتب
💠 اثر تلاوت و تدبر در فهم قرآن
استاد #علیرضا_پناهیان در حسینیۀ امابیها(س)
اهمیت جامعهپردازی نسبت به خودسازی
قرآن کریم میفرماید: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُم» (مائده، ۱۰۵) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، به خودتان بپردازيد. هرگاه شما هدايت يافتيد، كسی كه گمراه شده است به شما زيانى نمىرساند.
بسیاری این آیه را فردی تفسیر میکنند و دلیل بر خودسازی میگیرند. وقتی از رسولخدا(ص) دربارۀ این آیه سؤال شد فرمود امر به معروف و نهی از منکر کنید؛ اما وقتی دیدی دنیا ترجیح یافته و از بخل و هوس پیروی میشود، به خودت بپرداز و عوام مردم را رها کن(مجمع البیان، ج۳، ص۳۹۲). بنابر این «علیکم انفسکم» برای وقتی است که از شما کاری برای جامعه برنمیآید. اگر کاری از شما برمیآید، اول به جامعه بپردازید. طبق این روایت خودسازی قبل از جامعهپردازی نیست؛ آنجایی است که انسان ناچار باشد.
معنای «یا ایّها الذین آمنوا»
نظر علامه طباطبایی در مورد این آیه این است که آیه نسبت به جامعه است؛ یعنی ای جامعۀ مؤمنین! قوا و تواناییهای خودتان را بشناسید و به کار بگیرید، در این صورت دشمنان شما نمیتوانند روی شما اثر بگذارند. مخاطب «یا أَیُّهَا الَّذِیْنَ آمَنُوا» تکتک مؤمنین نیست، بلکه جامعۀ مؤمنین است. بنابر نظر برخی از بزرگان، همۀ آیات شامل «یا أَیُّهَا الَّذِیْنَ آمَنُوا» مدنی هستند؛ یعنی خدا جامعۀ سامانیافتۀ مؤمنین که از ولایت برخوردار هستند را با تعبیر «یا أَیُّهَا الَّذِیْنَ آمَنُوا» خطاب میکند.
فرق قرآن با سایر کتب
قرآن میخواهد به ما یاد بدهد عضو کدام قوم هستیم، قوم ما چگونه است و ... . کسی زیاد پای قرآن بنشیند، نمیتواند زندگی فردی داشته باشد. خیلی از حرفهای قرآن برای فرد نیست، برای جامعه است. خدا که نمیخواهد با بیان قصه و تاریخ در قرآن سرگرم شویم. وجهِ تربیتی رویکرد تاریخی قرآن این است که میخواهد مؤمنین را ادب کند، آنها را بسازد. کتابهای علمی رایج اگرچه دینی هم باشند بیشتر دنبال آگاهی دادن، استدلال کردن، ساختن و پرداختن ذهن هستند؛ اما قرآن نمیخواهد فقط اطلاعات بدهد، بلکه طرز تفکر و نگاه را هم درست میکند! لذا قرآن، «بَصائِرُ لِلنَّاس» (جاثیه،۲۰) است، یعنی بصیرت و دید میدهد.
اثر تلاوت و تدبر در فهم قرآن
نباید طوری غرق جزئیات قرآن شوی که از روند آیات باز بمانی. دو تعبیر در قرآن بر اینطور خواندن دلالت میکند: تلاوت و تدبّر.
تلاوت یعنی آیات را پشت سر هم گذاشتن. مثلاً در اوایل سورۀ بقره، خدا چهار آیه در مورد مؤمنین صحبت میکند، دو آیه در مورد کفار و دوازده آیه در مورد منافقین. اگر حجم آیات قرآن را نگاه کنید، میبینید مسئلۀ قرآن ملحدین نیست، مسئلهاش مؤمنینی است که درست و کامل دینداری نمیکنند.
یک معنای تدبر هم پشت سر هم قرار دادن آیات است. برداشت از مجموعۀ آیات با برداشت از یک آیه فرق میکند. وقتی آیهای در یک منظومه از آیات قبل و بعد دیده میشود، قصه فرق میکند. «هَلْ نُجازِي إِلَّا الْكَفُورَ»(سبأ،۱۷)؛ آیا ما جزء ناسپاس را مجازات میکنیم؟! این آیه بعد از قصۀ قوم سبا است، پس ناظر به قوم ناسپاس است نه فرد ناسپاس! چهبسا رفتار خدا در مقابل فرد با رفتار خدا در مقابل جامعه فرق کند؛ شاید از فرد بگذرد اما جامعه را سریع مجازات کند.
📢 صوت: @panahian_mp3
🚩 حسینیۀ امابیها(س) - ۱۴۰۳.۰۴.۱۸
@Panahian_text
BY متن | علیرضا پناهیان
Share with your friend now:
tgoop.com/Panahian_text/515