پروکسی پرسرعت تلگرام

داشتم به این فکر میکردم چرا باید بین زندگی دو نفر در دوگوشه دنیا انقدر تفاوت باشه.
ما در مدرسه هامون هیچوقت کلاس رقص و باله نداشتیم، هیچ وقت کارگاه نجاری نداشتیم. ‏ما هیچ وقت کلاسی با تمام آلات موسیقی نداشتیم. هیچوقت در سلف مدرسه نچرخیدیم تا در ظرفهامون خوراکی های خوش آب و رنگ بریزن، تا با اکیپمون سر میزی بخندیم و شاد باشیم.
ما هیچوقت پارتی آخر سال نداشتیم. ما هیچوقت روز آخر مدرسه کلاه هامون رو به هوا ننداختیم. ما همیشه بازخواست شدیم؛ برای ناخن هامون؛ برای موهامون؛ ما هرگز نفهمیدیم تمیز بودن صورت چه منافاتی با شخصیت آدم دارد. ما پدرمون دراومد بس که موهامون رو ازته تراشیدیم.
ما هرگز نفهمیدیم جنس مخالف شاخ و دم نداره و مثل ما آدمه و میشه با اون بدون فکرها و نیت های شوم دوست شد و به او اعتماد کرد. نفهمیدیم که جنس مخالف؛ مکمل ماست.
ما شیرین ترین روزهای نوجوانی مون با کابوس کنکور هدر رفت. بهترین روزهای جوانیمون با سربازی
ولی کسی به ما نگفت تو دیگه ۱۷ ساله نمیشی.
ما قربانی خواسته هایی شدیم که پدر و مادرامون هرگز به اون نرسیدن. هیچکس به ما نگفت جامعه، هنرمند بیشتر میخواهد تا مهندس، هیچکس نفهمید شب ها با رویای ساز یا بوم نقاشی به خواب میریم. هیچکس به ما نگفت موفقیت پزشکی و مهندسی و وکالت نیست و هیچوقت نفهمیدیم انسان بودن؛ ربطی به اینکه با کدام پا وارد دستشویی بشیم نداره.
هیچکس به ما یاد نداد عاشق شدن رو...

www.tgoop.com/Proxy_Board/3575

11.7K viewsOct 26, 2022 at 19:59

داشتم به این فکر میکردم چرا باید بین زندگی دو نفر در دوگوشه دنیا انقدر تفاوت باشه.
ما در مدرسه هامون هیچوقت کلاس رقص و باله نداشتیم، هیچ وقت کارگاه نجاری نداشتیم. ‏ما هیچ وقت کلاسی با تمام آلات موسیقی نداشتیم. هیچوقت در سلف مدرسه نچرخیدیم تا در ظرفهامون خوراکی های خوش آب و رنگ بریزن، تا با اکیپمون سر میزی بخندیم و شاد باشیم.
ما هیچوقت پارتی آخر سال نداشتیم. ما هیچوقت روز آخر مدرسه کلاه هامون رو به هوا ننداختیم. ما همیشه بازخواست شدیم؛ برای ناخن هامون؛ برای موهامون؛ ما هرگز نفهمیدیم تمیز بودن صورت چه منافاتی با شخصیت آدم دارد. ما پدرمون دراومد بس که موهامون رو ازته تراشیدیم.
ما هرگز نفهمیدیم جنس مخالف شاخ و دم نداره و مثل ما آدمه و میشه با اون بدون فکرها و نیت های شوم دوست شد و به او اعتماد کرد. نفهمیدیم که جنس مخالف؛ مکمل ماست.
ما شیرین ترین روزهای نوجوانی مون با کابوس کنکور هدر رفت. بهترین روزهای جوانیمون با سربازی
ولی کسی به ما نگفت تو دیگه ۱۷ ساله نمیشی.
ما قربانی خواسته هایی شدیم که پدر و مادرامون هرگز به اون نرسیدن. هیچکس به ما نگفت جامعه، هنرمند بیشتر میخواهد تا مهندس، هیچکس نفهمید شب ها با رویای ساز یا بوم نقاشی به خواب میریم. هیچکس به ما نگفت موفقیت پزشکی و مهندسی و وکالت نیست و هیچوقت نفهمیدیم انسان بودن؛ ربطی به اینکه با کدام پا وارد دستشویی بشیم نداره.
هیچکس به ما یاد نداد عاشق شدن رو...

BY پروکسی پرسرعت تلگرام

❌Photos not found?❌Click here to update cache.