tgoop.com/Razeganjj/33375
Last Update:
غزل اصلی_ بیت ششم:
ای مگس دل، با لبِ شِکّر مپیچ
چشم بادام است، از بادام ترس
(مولوی، دیوان شمس، غزل شمارهٔ ۱۲۰۹)
📝✨
«مگسدل» اشاره به انسانی است که منذهنی درست میکند و مانند مگسی روی همانیدگیها مینشیند و شیرهٔ آنها را میمکد.
«لب شکّر» یعنی لب لعل، لب شیرین که هم زیباست و هم زیبا سخن میگوید.
«لبشکر» و «چشمبادام» هر دو کنایه از همانیدگیها و هر آن چیزیست که ذهن آن را دلخواه نشان میدهد.
«با دام» یعنی دارای دام.
✨✨✨
ای مگس دل، با لبِ شِکّر مپیچ:
ای انسانی که در ذهن در هر لحظه با پریدن از یک فکر همانیده به فکر همانیدهٔ بعدی، مانند مگس روی هزارجور همانیدگی مینشینی، دور و بر هرآنچه ذهنت آن را شیرین و زیبا نشان میدهد، مرو. چون ممکن است به دام آن بیفتی و با آن هم همانیده شوی.
چشم بادام است، از بادام ترس:
هر چیز اینجهانی که در دید ذهن زیبا و چشمبادام است، درعینحال برای انسان به عنوان امتداد خداوند، یک دام است. مراقب باش در دام آن نیفتی.
0958✨006
BY خلاصه برنامههای گنج حضور
Share with your friend now:
tgoop.com/Razeganjj/33375