tgoop.com/Senfi_KNTU/1389
Last Update:
◾️روز دانشجو جشنی ندارد!
روز دانشجو روز بازگویی ظلمهاییست که به این قشر تحمیل گشته. روز درس گرفتن از گذشته و دستیابی به حقوق تضییع شده است.
روز یادآوری جان دادن سه دانشجو در راه حق و سرلوحه قرار دادن این مسیر است.
حضور شورای صنفی در مراسم امروز تماما در راستای اذعان مطالبیست که این تشکل حق پیگیری آن را دارد. درد ما، درد دانشجوست و حرف ما حرف دانشجو، سخن ما از پیشینهایست که در این دانشگاه حاکم بوده و این رویه هیچ دانشجویی را از شیوه خود بیآسیب نگذاشته است.
در دورههای قبلی ریاست دانشگاه، کوچکترین اهمیتی به دانشجو داده نمیشد. به تمامی مسائل و مشکلات برخلاف گوشزدهای پیدرپی بیتوجهی میشد. اگر جشنی گرفته میشد برای ظاهرسازی بود و اگر با تشکلی همراهی میشد صرفا برای تبلیغات و ماندن در سمتهایشان بود. اما این مقام و منسبها به هیچکس وفا نکرده است. هر مسئولی که با دانشجو همراه نبوده، دانشجو جوابش را داده و هر مسئولی که برای دانشجو کاری کرده، پاسخ دانشجو متفاوت بوده است. چه بسا مدیرانی به ظاهر دلسوز که نگران تحصیل دانشجویان معترض آمریکایی بودند اما با بیکفایتی در خدمترسانی به دانشجویان ایرانی از کار برکنار شدند.
دردی که از آن سخن میگوییم درد دانشجوست. در چند سالی که گذشت هیچگاه رفاه و حقوق دانشجو محوریت اصلی قرار نگرفت و فضای زیست دانشجویی به رخوت کشیده شده است. از دانشجویی میگوییم که برخلاف درخواستهای متعددش هیچ خواستهای از او به ثمر ننشسته، از دانشجویی میگوییم که در فضایی امنیتی در دانشگاه مشغول به تحصیل است و با دعوت از مهمانانی ضدفعالیت دانشجویی فضا را به سمت التهاب سوق دادهاند، از دانشجوی تعلیقی میگوییم که اولیهترین حق او که حق تحصیل باشد، از او گرفته شد و گواهی بر سیستم حذف محور دانشگاههای کشور گردید. درد امروز ما، درد تمامی دانشجویانیست که همچنان زنده هستند و زنده بودن دانشجو در آگاه بودن و حقطلبی اوست.
شورای صنفی تشکلیست که در طی سالیان متعدد نه تنها در دانشگاه خواجه نصیر بلکه در تمامی دانشگاههای کشور قصد سرکوبش را داشتهاند. هیچگاه به ظرفیتی که شورای صنفی داشته و دارد اشاره نمیشود. شورای صنفی تنها تشکلیست که در بسیاری از مسائل حق نظارت و بررسی دارد. از کمیتههای انضباطی و مسائل کلان بودجه گرفته تا ریزمسائل پردیسها، همه و همه شورای صنفی باید ناظر باشد و مدیریت درست یک دانشگاه در همراهی با دانشجو میباشد نه در مقابله و سعی در آرام کردن او.
دغدغههای امروز دانشجو این است و سوالی که دانشجو از مسئولین جدید دارد این است که
آیا ریاست جدید تصمیم بر ادامه دادن سیاست قدیم را دارد؟
در بحث کمیتههای انضباطی چرا باید نوع برخورد با دانشجو مانند یک مجرمی باشد که هیچ راهی برای اصلاح او وجود ندارد؟
بودجه دانشگاه کجا خرج میشود؟ چرا باید بودجه دانشگاه خرج مسائلی گردد که شاید گاها سوگیریهای سیاسی دارد؛ اما وقتی به بحث جان دانشجو میرسیم از کمبود بودجه صحبت میشود؟ شفافیت بودجه خواستهایست که در صورت حل آن بسیاری از کمبود بودجهها توجیه میشود.
اورژانس و ایمنی پردیسها چه شد؟
وضعیت اسفناک خوابگاهها و وضعیت کمبود سرویسها را نیز فراموش نکردهایم.
وضعیت غیربهداشتی و بیکیفیت بودن سلف دانشگاه چرا روز به روز بدتر میشود؟ چرا ناظر کیفی تغذیه در دانشگاه نداریم و چرا اگر هست تمامی غذاها را با کیفیت در نظر میگیرد و نظارت انجام نمیشود؟
◾️◾️◾️◾️◾️
شورای صنفی دانشجویان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
6⃣2️⃣8️⃣
🆔@Senfi_KNTU
BY شورای صنفی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
Share with your friend now:
tgoop.com/Senfi_KNTU/1389