شعرِ تَر

ای پار دوست بوده و امسال آشنا
وی از سزا بریده و بگزیده ناسزا
ای سفته درِّ وصلِ تو الماسِ ناکسان
تا کِی کنی قبول خسان را چو کهربا؟
چند آوری چو شمسِ فلک هر شبان‌گهی
سر بر زمین به خدمتِ یارانِ بی‌وفا؟
آن را که خصمِ ماست شدی یار و هم‌نشین
با آن‌که کم ز ماست شدی دوست و آشنا
الحق سزا گزیدی و حقا که درخور است
پیشِ مسیح مائده و پیشِ خر گیا
بودیم گوهری به تو افتاده رایگان
نشناختی تو قیمتِ ما از سرِ جفا
بی‌دیده کِی شناسد خورشید را هنر؟
یا کوزه‌گر چه داند یاقوت را بها؟
ما را قضای بد به بلای تو درفکند
آری همه بلای بد آیاد بر قضا
ای کاش آتشی ز کناری درآمدی
نه حُسن تو گذاشتی و نه هوای ما
حکم قضای بود، وگرنه به هیچ وقت
خاقانی از کجا و هوای تو از کجا

#خاقانی

شعرِ تَر

www.tgoop.com/Shearetar/2401

1.4K viewsedited  Jan 20 at 11:06

ای پار دوست بوده و امسال آشنا
وی از سزا بریده و بگزیده ناسزا
ای سفته درِّ وصلِ تو الماسِ ناکسان
تا کِی کنی قبول خسان را چو کهربا؟
چند آوری چو شمسِ فلک هر شبان‌گهی
سر بر زمین به خدمتِ یارانِ بی‌وفا؟
آن را که خصمِ ماست شدی یار و هم‌نشین
با آن‌که کم ز ماست شدی دوست و آشنا
الحق سزا گزیدی و حقا که درخور است
پیشِ مسیح مائده و پیشِ خر گیا
بودیم گوهری به تو افتاده رایگان
نشناختی تو قیمتِ ما از سرِ جفا
بی‌دیده کِی شناسد خورشید را هنر؟
یا کوزه‌گر چه داند یاقوت را بها؟
ما را قضای بد به بلای تو درفکند
آری همه بلای بد آیاد بر قضا
ای کاش آتشی ز کناری درآمدی
نه حُسن تو گذاشتی و نه هوای ما
حکم قضای بود، وگرنه به هیچ وقت
خاقانی از کجا و هوای تو از کجا

#خاقانی

شعرِ تَر

BY شعرِ تَر