تحقیقات رسانه های اجتماعی

چرا #هکسره مهم است؟ علیه بی تفاوتی

1. هانا آرنت در تشریح مکانیسم های منقاد کننده توتالیتاریسم تشریح می کند که رژیم های توتالیتر تلاش زیادی می کنند تا با خلط کردن واقعیت (Fact) و خیال (Fiction) یا قصه (Story) و جعل (Fabrication) توان و ظرفیت ذهن افراد برای تشخیص آنچه درست و آنچه غلط است را از بین ببرند. قدرت توتالیتاریسم در همین جا نهفته است. آرنت تاکید می کند که وقتی افراد دیگر نمی توانند تمایز و فاصله راست با دروغ را تشخیص دهند، رژیم توتالیتر هر آنچه می خواهد می تواند انجام دهد. در این شرایط، آنها نه تنها حال و آینده را پیش پیش می نویسند و برای شهروندانشان- سوژه های توتالیتاریسم- تعریف و تثبیت می کند، بلکه گذشته را نیز بازنویسی می کنند. در مرحله ای که کسی قادر به تشخیص درست و غلط و راست و دروغ نیست، هر چیزی که در گذشته رخ داده می تواند رخ نداده باشد و هر آنچه رخ نداده می تواند اتفاق افتاده باشد. بنابراین، گذشته مانند حال و آینده چیزی جز سلسله وقایعی که حقانیت و درستی رژیم توتالیتر را نشان می دهد نیست.
2. یکی از اشتباهات رایج زبان فارسی در فضای مجازی- که خصوصا بین نسل های 80 و 90 مشهود است- ایراد #هکسره است. ایراد هکسره به معنای استفاده نادرست و اشتباه از کسره اضافه و ه صامت یا ضعف فهم دستور زبان فارسی و تشخیص نادرست صفت و موصوف و مضاف و مضاف‌الیه است. این اشتباه در نوشته های افراد زیادی، خصوصا سلبریتی ها و اینفلوئنسرها در اینستاگرام و دیگر رسانه های اجتماعی دیده می شود. یک مثال از این اشتباه، نوشتن جمله: «چه آفتابه زیبایی» بجای «چه آفتابِ زیبایی» است که بطور واضح اهمیت و تاثیر این اشتباه را نشان می دهد.
علاوه بر ایراد هکسره، کردار مشابه دیگری نیز در فضای مجازی در ایران وجود دارد: نوشتن برخی جملات حماسی، ادبی، اخلاقی و ... و منتسب کردن آنها به افرادی چون کوروش، علی شریعتی، حسین پناهی، احمد شاملو، فروغ فرخزاد و ... . اغلب برای خود من اتفاق افتاده که وقتی به ارسال کنندگان این پیام ها اعتراض می کنم با این پاسخ مواجه می شوم که: حالا چه اهمیتی داره؟ ببین چی داره میگه نه اینکه کی میگه! در این نوشته نشان می دهم که این اشتباه ها چه اهمیتی دارد و این دفاع چقدر مسخره و بی معنی است.
3. مهمترین آسیب و خطر اشتباه های رایجی که ذکر کردم بی تفاوت کردن و حساسیت زدایی از ذهن ماست. شاید بکار بردن سهوی ه بجای کسره اضافه چندان مهم بنظر نرسد و یا حتی جمله ای که که به اشتباه به کس دیگری منتسب شده، حاوی نکات درست و پیام قابل تاملی باشد، اما همه این کردارها بتدریج ذهن ما را نسبت به درست و غلط بی تفاوت می کند. در واقع همین اشتباه ساده هکسره که برای خیلی از افراد مهم نیست و به چشمشان نمی آید، در سطح معرفت شناسی توان ذهن ما را برای تشخیص سره از ناسره تحلیل می برد. امری که آثار و پیامدهای بزرگتری در پی دارد. همچنین وقتی مشخص نباشد کدام جمله یا شعر مال احمد شاملو است و کدام نیست، دیگر هر شعری را می توان به شاملو نسبت داد. به غیر از بی تفاوت کردن و از کار افتادن ظرفیت ذهن ما برای تشخیص درست و غلط، دیگر هر شعری را می توان به شاملو نسبت داد و بنابراین از شاملو می توان برای تایید یا رد هر اندیشه ای بهره جست. بجای شاملو، البته که میتوان هر فرد دیگری را قرار داد. از دست رفتن حساسیت و توان ذهن افراد برای تشخیص غلط و درست که از همین کردارهای خرد و به ظاهر بی اهمیت آغاز می شود، زمینه ساز تقویت و بازتولید توتالیتاریسم است. ذهنی که به ایراد#هکسره بی تفاوت است یا توان درک انتساب جملات غلط را ندارد، ظرفیت تشخیص راست و دروغ در حوزه سیاست را نیز بتدریج از دست می دهد و بدین ترتیب مهیای پذیرش هر چیز و در عین حال هیچ چیز می شود. اهمیت #هکسره در توان ان برای بازتولید توتالیتاریسم نهفته است.
@SocialMediaResearch

www.tgoop.com/SocialMediaResearch/133

1.8K viewsMay 18, 2020 at 14:22

چرا #هکسره مهم است؟ علیه بی تفاوتی

1. هانا آرنت در تشریح مکانیسم های منقاد کننده توتالیتاریسم تشریح می کند که رژیم های توتالیتر تلاش زیادی می کنند تا با خلط کردن واقعیت (Fact) و خیال (Fiction) یا قصه (Story) و جعل (Fabrication) توان و ظرفیت ذهن افراد برای تشخیص آنچه درست و آنچه غلط است را از بین ببرند. قدرت توتالیتاریسم در همین جا نهفته است. آرنت تاکید می کند که وقتی افراد دیگر نمی توانند تمایز و فاصله راست با دروغ را تشخیص دهند، رژیم توتالیتر هر آنچه می خواهد می تواند انجام دهد. در این شرایط، آنها نه تنها حال و آینده را پیش پیش می نویسند و برای شهروندانشان- سوژه های توتالیتاریسم- تعریف و تثبیت می کند، بلکه گذشته را نیز بازنویسی می کنند. در مرحله ای که کسی قادر به تشخیص درست و غلط و راست و دروغ نیست، هر چیزی که در گذشته رخ داده می تواند رخ نداده باشد و هر آنچه رخ نداده می تواند اتفاق افتاده باشد. بنابراین، گذشته مانند حال و آینده چیزی جز سلسله وقایعی که حقانیت و درستی رژیم توتالیتر را نشان می دهد نیست.
2. یکی از اشتباهات رایج زبان فارسی در فضای مجازی- که خصوصا بین نسل های 80 و 90 مشهود است- ایراد #هکسره است. ایراد هکسره به معنای استفاده نادرست و اشتباه از کسره اضافه و ه صامت یا ضعف فهم دستور زبان فارسی و تشخیص نادرست صفت و موصوف و مضاف و مضاف‌الیه است. این اشتباه در نوشته های افراد زیادی، خصوصا سلبریتی ها و اینفلوئنسرها در اینستاگرام و دیگر رسانه های اجتماعی دیده می شود. یک مثال از این اشتباه، نوشتن جمله: «چه آفتابه زیبایی» بجای «چه آفتابِ زیبایی» است که بطور واضح اهمیت و تاثیر این اشتباه را نشان می دهد.
علاوه بر ایراد هکسره، کردار مشابه دیگری نیز در فضای مجازی در ایران وجود دارد: نوشتن برخی جملات حماسی، ادبی، اخلاقی و ... و منتسب کردن آنها به افرادی چون کوروش، علی شریعتی، حسین پناهی، احمد شاملو، فروغ فرخزاد و ... . اغلب برای خود من اتفاق افتاده که وقتی به ارسال کنندگان این پیام ها اعتراض می کنم با این پاسخ مواجه می شوم که: حالا چه اهمیتی داره؟ ببین چی داره میگه نه اینکه کی میگه! در این نوشته نشان می دهم که این اشتباه ها چه اهمیتی دارد و این دفاع چقدر مسخره و بی معنی است.
3. مهمترین آسیب و خطر اشتباه های رایجی که ذکر کردم بی تفاوت کردن و حساسیت زدایی از ذهن ماست. شاید بکار بردن سهوی ه بجای کسره اضافه چندان مهم بنظر نرسد و یا حتی جمله ای که که به اشتباه به کس دیگری منتسب شده، حاوی نکات درست و پیام قابل تاملی باشد، اما همه این کردارها بتدریج ذهن ما را نسبت به درست و غلط بی تفاوت می کند. در واقع همین اشتباه ساده هکسره که برای خیلی از افراد مهم نیست و به چشمشان نمی آید، در سطح معرفت شناسی توان ذهن ما را برای تشخیص سره از ناسره تحلیل می برد. امری که آثار و پیامدهای بزرگتری در پی دارد. همچنین وقتی مشخص نباشد کدام جمله یا شعر مال احمد شاملو است و کدام نیست، دیگر هر شعری را می توان به شاملو نسبت داد. به غیر از بی تفاوت کردن و از کار افتادن ظرفیت ذهن ما برای تشخیص درست و غلط، دیگر هر شعری را می توان به شاملو نسبت داد و بنابراین از شاملو می توان برای تایید یا رد هر اندیشه ای بهره جست. بجای شاملو، البته که میتوان هر فرد دیگری را قرار داد. از دست رفتن حساسیت و توان ذهن افراد برای تشخیص غلط و درست که از همین کردارهای خرد و به ظاهر بی اهمیت آغاز می شود، زمینه ساز تقویت و بازتولید توتالیتاریسم است. ذهنی که به ایراد#هکسره بی تفاوت است یا توان درک انتساب جملات غلط را ندارد، ظرفیت تشخیص راست و دروغ در حوزه سیاست را نیز بتدریج از دست می دهد و بدین ترتیب مهیای پذیرش هر چیز و در عین حال هیچ چیز می شود. اهمیت #هکسره در توان ان برای بازتولید توتالیتاریسم نهفته است.
@SocialMediaResearch

BY تحقیقات رسانه های اجتماعی