tgoop.com/Sociology_of_Education/221
Last Update:
💢برداشت من از انیمیشن Dinner for new
✍🏻سیدحمیدرضا رضوی
۳۱ خرداد ۱۴۰۰
معنا در ذهن ماست، نه در جای دیگر!
از این ویدیو، هرکسی برداشت خاص خودش را خواهد داشت
و اما برداشت من اینگونه است:
فیلم با یک جمله از برتولت برشت آغاز میشود:
آنان که سیر هستند، با گرسنگان سخن میگویند، از فرداهای شگفت انگیزی که خواهد آمد...
گویا این اتاق، یک کشور است.
عده ای دور میز قدرت نشسته اند. با اشتهای سیری ناپذیر در حال خوردن منابع و سرمایه های آن کشور هستند.
رشته ی فساد آنها را مسلوب الاراده و همه را با هم یکی کرده است.
طمع! -آن مرد چاق- مرتب در حال تشویق و خدمت رسانی به آنهاست.
مردم عادی همچون گربه هایی ضعیف، به ریزه خواری راضی بوده و بر سر همان لقمه های اندک با یکدیگر نزاع می کنند. یک چیزکی باشد که بخورند، صدایشان در نمی آید.
تا اینکه رفته رفته وضع عوض می شود. بین شکم سیران، جنگ قدرت آغاز می شود. به جان هم می افتند. اینجاست که یک گربه(مانند رهبر یک جریان) جرات می کند به روی میز بپرد! پشت سر او بقیه ی گربه ها هم می آیند.
اتحاد شکل می گیرد. این گربه ها در کنار هم ببری شده اند که قدرت سرنگونی هر میزی را دارد.
اندکی بعد، دیگر نه خبری از خوک هاست، نه گربه ها، نه غذاها!
تنها چیزی که از بین نرفته، طمع است! او در گوشه ی اتاق نشسته. و صرفا برای مدت کوتاهی خاموش است. اما در نهایت نیز این اتحاد، این قدرت فوق العاده، قربانی طمع می شود!
از دل آن دوباره گربه هایی پدید می آیند. وقتی به اتاق دیگری میروند، عده ای از همان گربه ها، قدرت گرفته، بزرگ و شبیه خوک ها شده و سر سفره می نشینند، و عده ای دیگر ریزه خوار باقی می مانند.
و این گونه است که افراد عوض می شوند، نام ها تغییر می کنند، اما وضع همان است، این بار به نفع عده ای دیگر.
شاید می خواهد به ما بگوید تا ساختارها، تا فرهنگ تغییر نکند، در بر همین پاشنه می چرخد، ولو با تغییر در نفرات.
@sociology_of_Education
BY جامعه شناسی آموزش و پرورش
Share with your friend now:
tgoop.com/Sociology_of_Education/221