tgoop.com/Tasbihat_ir/149
Last Update:
رسول‌الله صلوات‌الله‌علیه‌وآله فرمود: النظر فی وجه علیٍ عبادة.
در واقع آن‌روز، علی‌بن ابی‌طالب بود. اگر زمان حسن و حسین علیهمالسلام بود، شاید می‌فرمود: النظر فی وجه الحسن عبادة و فی وجه الحسین عبادة ...
و نیز فرمود: النظر فی المصحف عبادة!
پس در واقع:
النظر فی وجه الامام عبادة .
حال چه امام اکبر و ثقل اکبر، حضرت قرآن باشد و چه امام کبیر، حضرت علی و حضرات ائمه!
چون اینجا «زیارت» چهره نورانی حضرت امام هم حاصل می‌شود، این است که فرمودند قرائت قرآن از روی مصحف بهتر از قرائت از حفظ است و تلاوت قرآن در واقع زیارت صورت و وجه حضرت قرآن است.
القرآن مع علی و علی مع القرآن هم موید همین معناست که هر دو یکی هستند و زیارت صورتشان عبادت است.
با خواندن احادیث و گفته‌ها و نیز سیره ائمه، حداکثر سواد و فضل آدم زیاد می‌شود و مطالب، در«مغز» جایگزین و جایگیر می شود، اما در زیارت امام، همان مطالب نورانی شده و در «قلب» وارد و مستقر می‌شود.
مطالب وارد شده به مغز، می‌تواند فراموش شود و حتی برای مخالف، به شناخت بیشتر امام و یافتن راه‌های بهتر زدن ضربه به او منجر شود! که فرمود: ولا یزید الظالمین الا خسارا. اما مطالب منور و نورانی شده، وجود را روشن و نورانی میکند! در مورد امام اکبر حضرت قرآن نیز همین طور است.
فرق دشمنان با مؤمنان در این است که دشمنان قرآن را «مطالعه» می‌کنند،اما مومنان آن را «تلاوت» می‌نمایند.
🖋 ع.معاف
▪️ @Tasbihat_ir
BY تسبیحات
Share with your friend now:
tgoop.com/Tasbihat_ir/149