وراء تا ماوراء

وراء تا ماوراء

Photo

پرسش : سلام استاد .‌‌ جهل و تحیر ما خیلی وحشتناکه. وقتی ادم میره تو عمق این‌ جهل اصلا ته دل آدم خالی میشه. حالتی از ترس ایجاد میشه. قابل وصف نیست ولی چیزی شبیه به حرکت غبار توی باد . این چه حسیه که امشب دست داد بهم؟



پاسخ : درود ، تازه داری با خودِ جنس آشنا میشوی . تابحال وقتی با جهل یا حماقت روبرو میشدی  فرصت نمیدادی جنسش را ببینی و بشناسی، در خصوص احساسات دیگر هم همینطور ، ما به قدری الفراریم که فقط به گذری سطحی ، اکتفا میکنیم . اما روزی که امان دادیم با خودِ جنسِ ادراکات و احساسات بنشینیم و مزه کنیم ، یعنی توقف نزدیک است. البته حال بد اسمش معلوم است، حالی از احساس است که مزه اش را بد دانستیم . اما این دقیقا مزه ایست که هست و جنس مزه اش همینیست که باید باشد. پس تسلیم به آن یعنی خرد . این تسلیم همه ی چیزیست که باید انجام شود . باقی داستان فقط بُهت و یادگیری و پختگیست .



پرسش : استاد این تجربه ای که در مواجهه با جهل و تحیر داشتم در حد چند ثانیه ی کوتاه بود ولی بنظرم اگه بیشتر طول میکشید حتی ممکن بود باعث سکته هم بشه ، الان من باید این رو نشانه ی عدم آمادگی خودم بدونم ؟ من خیلی دوس داشتم بیشتر و بیشتر واردش بشم ولی از طرفی ظاهرا هنوز آمادگیشو ندارم. نظر شما چیه ؟



پاسخ : باید ظرفیتِ دیدن پیدا کنی ، که به مرور این اتفاق میفتد . شما دو جرعه واقعیت بهت نشان داده شد ، به این حال افتادی ، یادِ عزیزی افتادم که او هم مانند شما دو جرعه واقعیت نوشید و دچارِ وحشتی شد که تا مرز سکته پیش رفت و از هرچه دیدن و دیدار بود توبه کرد و به غلط کردن افتاد . ما باید شاهدی برای اعماقِ جهنمها و بهشتها باشیم . بی تردید با بالا رفتنِ دقتِ مشاهده این ظرفیت بیشتر میشود ، چون همان زمانی که تو تا مرزِ سکته داشتی میرفتی، ذهنت داشت از چیزهایی که دیده بود و ادراکاتی که تجربه شد ، تفسیرهای عجیب و بزرگی میساخت و تو هم مشاهده را جا انداخته بودی و با ترس و تحیر هویت گرفتی . یادت باشد وقتی میگویم ظرفیتت باید بالا برود یعنی مشاهده ات باید برخط باشد . نباید از توجه ات قطع شوی و به درون هویت با داستان بیفتی . این یعنی ظرفیتِ بوداگونگی پیدا کردن . وقتی سِیلی از خوبی یا بدی ببارد ، شاهدیت شاهد میماند . وقتی نتیجه های سخت یا نرمی از واقعیت ادراک میشود ، شاهدیت شاهد میماند . وقتی چیزها عبور میکنند و چیزهای جدید نیز ورود میکنند ، و در این میان نیز توقفهایی که رخ میدهند . شاهدیت همچنان شاهدی باقیست . این یعنی ظرفیتِ مواجهه .

@VaraTamavara

www.tgoop.com/VaraTamavara/32096

15.6K viewsNov 8, 2024 at 07:40

پرسش : سلام استاد .‌‌ جهل و تحیر ما خیلی وحشتناکه. وقتی ادم میره تو عمق این‌ جهل اصلا ته دل آدم خالی میشه. حالتی از ترس ایجاد میشه. قابل وصف نیست ولی چیزی شبیه به حرکت غبار توی باد . این چه حسیه که امشب دست داد بهم؟



پاسخ : درود ، تازه داری با خودِ جنس آشنا میشوی . تابحال وقتی با جهل یا حماقت روبرو میشدی  فرصت نمیدادی جنسش را ببینی و بشناسی، در خصوص احساسات دیگر هم همینطور ، ما به قدری الفراریم که فقط به گذری سطحی ، اکتفا میکنیم . اما روزی که امان دادیم با خودِ جنسِ ادراکات و احساسات بنشینیم و مزه کنیم ، یعنی توقف نزدیک است. البته حال بد اسمش معلوم است، حالی از احساس است که مزه اش را بد دانستیم . اما این دقیقا مزه ایست که هست و جنس مزه اش همینیست که باید باشد. پس تسلیم به آن یعنی خرد . این تسلیم همه ی چیزیست که باید انجام شود . باقی داستان فقط بُهت و یادگیری و پختگیست .



پرسش : استاد این تجربه ای که در مواجهه با جهل و تحیر داشتم در حد چند ثانیه ی کوتاه بود ولی بنظرم اگه بیشتر طول میکشید حتی ممکن بود باعث سکته هم بشه ، الان من باید این رو نشانه ی عدم آمادگی خودم بدونم ؟ من خیلی دوس داشتم بیشتر و بیشتر واردش بشم ولی از طرفی ظاهرا هنوز آمادگیشو ندارم. نظر شما چیه ؟



پاسخ : باید ظرفیتِ دیدن پیدا کنی ، که به مرور این اتفاق میفتد . شما دو جرعه واقعیت بهت نشان داده شد ، به این حال افتادی ، یادِ عزیزی افتادم که او هم مانند شما دو جرعه واقعیت نوشید و دچارِ وحشتی شد که تا مرز سکته پیش رفت و از هرچه دیدن و دیدار بود توبه کرد و به غلط کردن افتاد . ما باید شاهدی برای اعماقِ جهنمها و بهشتها باشیم . بی تردید با بالا رفتنِ دقتِ مشاهده این ظرفیت بیشتر میشود ، چون همان زمانی که تو تا مرزِ سکته داشتی میرفتی، ذهنت داشت از چیزهایی که دیده بود و ادراکاتی که تجربه شد ، تفسیرهای عجیب و بزرگی میساخت و تو هم مشاهده را جا انداخته بودی و با ترس و تحیر هویت گرفتی . یادت باشد وقتی میگویم ظرفیتت باید بالا برود یعنی مشاهده ات باید برخط باشد . نباید از توجه ات قطع شوی و به درون هویت با داستان بیفتی . این یعنی ظرفیتِ بوداگونگی پیدا کردن . وقتی سِیلی از خوبی یا بدی ببارد ، شاهدیت شاهد میماند . وقتی نتیجه های سخت یا نرمی از واقعیت ادراک میشود ، شاهدیت شاهد میماند . وقتی چیزها عبور میکنند و چیزهای جدید نیز ورود میکنند ، و در این میان نیز توقفهایی که رخ میدهند . شاهدیت همچنان شاهدی باقیست . این یعنی ظرفیتِ مواجهه .

@VaraTamavara

BY وراء تا ماوراء