جامعه شناسی به عنوان یک عمل در بشریت: نوام چامسکی، هاوارد زین و مسئولیت اجتماعی

این مقاله جامعه‌شناسی را به‌عنوان یک عمل در بشریت معرفی می‌کند که اعضای آن مسئولیت اجتماعی دارند تا به کارهایی که به پیشرفت و اصلاح اجتماعی کمک می‌کنند، بپردازند. در نگاه به جامعه شناسی به عنوان پراکسیس، جامعه شناسان غالباً به هژمونی یک تعلیم و تربیت متعارف، یک جهت گیری علمی «عینی» و یک دیدگاه نهادی از دانش پژوهی پایبند هستند که تأثیر مثبت بیشتری را بر دانشجویان و جوامع می‌گذارد. پیامدهای این رویکرد بی‌شمارند از جمله ایجاد یک محیط متنوع در این رشته.

شناسایی و کاوش، یک حلقه مفقوده است: مدلی رشته محوری که ترکیبی از روشنفکری، تدریس و کنشگری است. این مدل مداخله‌گر خارج از جامعه‌شناسی که بر عدم توافق تأکید می‌کند، از مطالعات موردی زبان‌شناس و منتقد اجتماعی نوام چامسکی و مورخ دیگر بنام هوارد زین ارائه شده است که پتانسیل و اهمیت جامعه‌شناسی را برای مشارکت معنادار در جامعه ما منعکس می‌کند. پیوند نظریه و پراکسیس، مطالعات موردی ایدئولوژی جامعه‌شناختی معاصر را از نو بررسی می‌کند و مسئولیت اجتماعی را در میان شاغلین از طریق دگرگونی نهادی مشخص می‌کند.

https://www.researchgate.net/publication/240728225_Sociology_as_a_Practice_in_Humanity_Noam_Chomsky_Howard_Zinn_and_Social_Responsibility_1

https://highroad.wisc.edu/wp-content/uploads/sites/1368/2020/04/1991-Knowledge-Morality-and-Hope-The-Social-Thought-of-Noam-Chomsky.pdf

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران

https://www.tgoop.com/alitayefi1

من عشق می‌ورزم، پس هستم
علی طایفی

روزگاری دکارت مدعی بود «من فکر می‌کنم پس هستم». سده‌های بعد دکارت نیز آنرا تکرار کرد. در عصر پساروشنگری البرت کامو روایت دیگری توصیف کرد که «من اعتراض می‌کنم پس هستم». البته بسیاری از صاحبان اندیشه با خصیصه‌ای‌ عصری به توصیفِ بودن و هویت‌یابی انسان وقت پرداختند. یکی با خشونت‌طلبی هابسی دیگری با مهرجویی و مهرورزی روسویی. یکی با ناسیونالیزم خاص خود چون فردوسی، دیگری با خدایی در خودآیی و عرفان مولوی. شاید اما کمتر کسی به عنصر گمشده انسان دیروز و امروز اشاره کرده است که ما براستی کجاییم و ملامتگر هشیار کجاست!؟

مجموعه جامعه‌شناسی عشق با چنین دغدغه‌ای به برخی از زوایای پنهان عشق از منظر اجتماعی می‌پردازد تا بتواند روشنگر مفهوم عشق از هرآنچیز دیگری بپردازد که بنام عشق جعل شده است.

این مجموعه را بخوانید و آنرا بازنشردهید.


سنجشگری مسایل اجتماعی ایران

https://www.tgoop.com/alitayefi1

محرومیت از تحصیل و بی‌سوادی
پدیده انقلابی-اسلامی
علی طایفی

یکی از شعارهای رهبران انقلاب ۵۷ علیه نظام پهلوی این بود که محرومیت آموزشی در‌ آن دوره‌ بالا بود. پس‌از انقلاب، برای جبران بیسوادی بزرگسالان، نهضت سوادآموزی تاسیس شد و اگرچه ماموریتی موقت برای پوشش سواد عمومی آحاد مردم داشت ولی با شکست این نهضت به مدیریت فرد ناشایستی چون قرائتی، تدریجا به نهادی برای تامین کاستی‌های نظام آموزش پس از انقلاب مبدل شد.

در طی ۴۵ سال تحول آموزشی در حکومت اسلامی، نه تنها نهضت سوادآموزی شکست خورد و همچنان بیش از یک ششم جمعیت کشور بیسواد هستند بلکه نهاد آموزش در کشور توانایی تامین پوشش تحصیلی کامل برای همه کودکان در سن تحصیل‌ را نیز از دست داد. بطوریکه در طی سال‌های اخیر سالانه قریب یک میلیون نفر از فضای آموزشی محروم شده و از تحصیل باز‌می‌مانند.

طبق آمار مرکز پژوهش‌های مجلس، طی سال‌های ۹۴-۹۸ حدود چهار میلیون و 89 هزار نفر از تحصیل بازمانده‌اند. در این میان فقط 4.3 درصد از بازماندگان تحصیل توانسته‌اند جذب شدند. با این نرخ رشد محرومیت تحصیلی می‌توان گفت از سال ۹۴ تا ۱۴۰۲ قریب ۹ میلیون نفر از تحصیل محروم و بازمانده‌اند. بطوریکه مرکز آمار ایران نشان می‌دهد که سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در مقاطع تحصیلی مختلف ۹۲۹ هزار و ۷۹۸ نفر از تحصیل بازماندند.

از سوی دیگر داده‌های مرکز آمار حاکی است حدود ۷۰ درصد کودکان بازمانده از تحصیل در دهک یک تا پنج قرار داشتند. بنا بر گزارش این مرکز، دهک دوم با ۲۲ درصد بیشترین سهم بازماندگی از تحصیل را به خود اختصاص داده است که استان سیستان و بلوچستان با بیش از ۷۳ درصد، بیشترین نرخ فقر کودکان بازمانده از تحصیل را در سال ۱۳۹۹ داشته که همچنان ادامه دارد.

فقر خانواده و طبعا کودکان، ضرورت کار کودکان، ازدواج کودکان یا تجاوز رسمی زیر نام ازدواج، بیماری، معلولیت و مرگ نابهنگام کودکان، از جمله دلایل محکمی است که سبب‌ساز بازماندگی کودکان از محیط آموزشی و امکان تحصیل گردیده و می‌گردد. حاکمیت دینی برخلاف وعده‌های انقلابی خود توسط رهبران دینی‌اش هرگز نتوانست به شعارهای عوام‌فریبانه خود از جمله آموزش فراگیر و باسوادی همه مردم بخصوص کودکان جامه عمل بپوشاند.

با این اوصاف می‌توان گفت ساختار آموزش از دو منظر پاشنه آشیل و بنیان ساختاری عدم مشروعیت نظام سیاسی می‌گردد:
نخست جمعیت میلیونی بی‌سواد در جامعه ایران که با فقر و بیکاری مضاعف در آینده جامعه ابران به صفوف معترضان خواهند پیوست.
دوم جمعیتی که آموزش دیده و مدارج آموزش عالی را نیز طی کرده، با افزایش آگاهی و سطح مطالبات اقتصادی و اجتماعی برای کار و امنیت اجتماعی، به میدان اعتراض‌های‌اجتماعی و مطالبه‌گری خواهند آمد.

—————————
منابع:
https://shorturl.at/zB7ix
https://shorturl.at/HMrMt
https://shorturl.at/X9f1c
https://shorturl.at/bVQwE
https://short-links.org/r/4-oe-

سنجشگری ‌مسایل اجتماعی ایران

https://www.tgoop.com/alitayefi1

قفل عشق، رهایی نیست، تضمین اسارت است !!
علی طایفی

موسیقی، خرد جان؛ شعر، جانِ خِرَد
https://www.tgoop.com/Musikdelangiz

انتخابات: مدار بسته بد و بدتر!
علی طایفی

شواهد حاکی است که بهره گیری از دکترین "انتخاب بین بد و بدتر" در عرصه کنشگری سیاسی سبب ساز تثبیت نظام‌های توتالیتر، دیکتاتوری و مستبدانه‌ می‌گردد. در چنین فضایی الگوی "شرّ کمتر" همچنان بقای شرارت و نامطلوبی نظام سیاسی را تایید و بازتولید می‌کند. دراین سناریو، مشارکت‌کننده خود در بازپردازی و ماندگاری نظام شرارت شرکت می‌کند و روزبروز سطح نیازها و توقعات آنان از اصلاح در درون ساختار قدرت تعدیل می‌شود. در چنین انتخابی، شهروندان پراگماتیست بخاطر فوبیایی ناروشن در مداربسته‌ای در می‌افتند. و درنهایت میل فزاینده ای از ناامیدی و یاس سیاسی ببار می آورد، موهبتی که نظام قدرت در رویای آن به حیات خود ادامه می‌دهد.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1/4504

اورول:"مردمي كه سياستمداران فاسد را انتخاب مي كنند، قرباني نيستند؛ بلكه در اين جرم سهيم اند".
انتخاب بد و بدتر، پذيرش ناتواني در تغيير، و تاييد ستم و فساد در نظام سياسي است.

علي طايفي
@alitayefi1

جامعه شناسی شکنجه :
فرهنگ‌کنترل و مجازات
علی طایفی
منتشر شده در سایت اخبار روز

http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=90176

علی طایفی
@alitayefi1

شعارها و شعور جنبش انقلابی
علی طایفی

مروری بر شعارهای جنبش انقلابی ۱۴۰۱ در طی صد روز می‌تواند بیانگر شعور سیاسی و زمینه‌های اعتراض و طغیان مردم علیه آنچیزی است که در وضع موجود مورد قبول‌شان نیست. از سوی دیگر تحلیل این شعارها، گویای شعور سیاسی اقشار اجتماعی مختلف در ترسیم مطالبات خود در جنبش نیز هست. اگرچه این مطالبات بشدت رو به رشد بوده و می‌تواند در طول زمان تغییر یابد ولی در بسیاری موارد این شعارها بصورت تراکمی و رشد‌یابنده بر پایه آن‌چیزی بنا می‌شود که مورد قبول نبوده و علیه آن انقلابی در شرف وقوع است.

* گزارش کامل تحلیل را در فایل ضمیمه مطالعه کرده و آنرا برای تقویت جنبش انقلابی بازنشر دهید.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

ایران در بین دو انقلاب
علی طایفی

در طی کمتر از نیم قرن شاهد دو انقلاب هستیم: انقلاب ۵۷ که توسط اسلام‌گرایان تصرف و به تباهی کشانده شد و انقلاب ایرانی که در کوران جنبش زن، زندگی، آزادی موسوم به جنبش انقلابی است. آشنایی با تفاوت‌های این دو برهه تحول سیاسی در کشور از ملزومات شناخت و پیشبرد تحول فراگیر و سراسری است که در پیش رو است.
مقاله مطالعه تطبیقی این دو انقلاب را در این فایل مطالعه کنید.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

جمعیت ایران رو به مرگ است!
علی طایفی

حدود ۲۴ درصد از جمعیت کشور را کودکان و نوجوانان زیر ۱۵ سال تشکیل می‌دهند، ۲۵ درصد دوم از جمعیت نیز شامل جوانان ۱۵ تا ۲۹ و سپس ۴۴ درصد میان‌سال و مابقی هم سالمندان بالای ۶۵ سال هستند که این ارقام نشان می‌دهد ساختار غالب جمعیتی کشور را ساختار میان‌سالی تشکیل می‌دهد.

مروری بر سرشماری دهه‌های پیشی حاکی‌است جمعیت کشور در سال ۱۳۳۵ معادل ۱۹ میلیون نفر بوده که در سال ۱۳۹۵ به مرز ۸۰ میلیون نفر رسید. در طی حدود شصت سال حدود شصت میلیون نفر برابر با سالانه یک میلیون نفر به جمعیت ایران افزوده شده است. در این دوره تاریخی البته نرخ رشد جمعیت از ۳.۱ درصد به زیر یک درصد کاهش یافته است.

درواقع آهنگ رشد جمعیت از دهه ۶۰ شروع شد و تا آخرین سرشماری که در سال ۱۳۹۵ انجام گرفت به ۱.۲۴ صدم درصد رسید؛ اما از آن سال تاکنون همان روند کاهشی ادامه پیدا کرده به‌طوری‌که الان به زیر یک درصد حدود ۰،۷۵ صدم درصد رسیده است. برآوردها حاکی‌است که نرخ رشد در سرشماری سال ۱۴۰۵ به زیر ۵ دهم درصد خواهد رسید. چنین شتابی از کاهش نرخ رشد نشان دهنده کاهش رشد جمعیت تا زیر ۲.۵ دهم درصد در ۱۴۱۵ یعنی حدود ۱۲ سال دیگر است.

به بیان دیگر بالاترین میزان رشد جمعیت در بین سال‌های ۵۵-۶۵ بود که شاهد نزدیک ۱۶ میلیون نفر افزایش جمعیت هستیم اگرچه طی سال‌های پس از انقلاب و وقوع جنگ این آمار دارای بیش شماری بوده است. در طی سال‌های ۶۵ تا ۱۴۱۵ حدود بالای نه برابر جمعیت ایران رو‌به کاهش خواهد گذارد.

از سوی دیگر آمارها نشان می‌دهد درسال ۱۴۰۰ بیش از  ۵۶۸ هزار ازدواج به ثبت رسیده که نسبت به سال گذشته  1,5 درصد افزایش داشته است. بیشترین ازدواج‌های ثبت شده معادل  ۱۱.۳ درصد، مربوط به ازدواج‌هایی است که در آن زوج و زوجه اختلاف سنی نداشته‌اند. همچنین در این سال بیش از  ۲۰۱ هزار طلاق به ثبت رسیده است که نسبت به سال گذشته  ۷.۸ درصد افزایش داشته است.

همه این شواهد حاکی از این‌است که جمعیت ایران رو به سالخوردگی و کاهش شدید نرخ رشد جمعیت و ایستایی آن است. اگرچه تحولات فرهنگی در کاهش میل به ازدواج نقش جدی دارد ولی عوامل اقتصادی، فقر و عدم توان تشکیل زندگی مشترک و فرزندآوری از یکسو و نبود امنیت اجتماعی برای ازدواج زوجین در شرایط برابر و تبعیض و تفکیک جنسیتی از سوی دیگر سبب‌ساز چنین گرایش جمعیتی در ایران شده است.

مروری بر وضعیت جمعیتی کشور در واقع نشانگر سیاسی بودن عوامل بنیادی مرگ جمعیت ایران است. ناکارآمدی و فساد نظام سیاسی زمینه‌ ناامنی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را فراهم ساخته است. اگرچه رهبران نظام سیاسی در پی تشویق ازدواج و باروری در جامعه ایران و نزد جوانان هستند ولی ناسازه حکومت استبداد دینی و جامعه و شکاف الگوهای ارزشی و هنجاری میان این دو، جامعه ایران را دستخوش بحران‌های جدی اجتماعی و جمعیتی کرده است.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1
———————-
منابع:
https://shorturl.at/LpT1w
https://l1nq.com/f4Ecn
https://encr.pw/5zEPF
https://l1nq.com/pzh5D

بازیگر کدام سناریو هستیم؟
علی طایفی

اجازه ندهیم در عرصه سیاستگذاری در زندگی روزانه ما و نسل آینده، بازیگر صحنه‌ای باشیم که افراد و نهادهایی سودجو، فاسد و ستمگر طراحان سناریوی شوربختی ما هستند.

عدم حضور و رای ندادن در‌انتخابات، شکلی مدنی از مشارکت سیاسی مردمی است که عقلانیت سیاسی دارند.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران

https://www.tgoop.com/alitayefi1