سخنرانی‌های مضامین

دوشنبه ۲ بهمن، امیر حسن موسوی دربارۀ «تحلیل مناقشه طب‌های مکمل و پزشکی رایج از منظری فلسفی» سخنرانی خواهد کرد.


زمان: دوشنبه ۲ بهمن، ساعت ۱۶ تا ۱۸
مکان: سالن شماره ۱، پژوهشگاه دانش‌های بنیادی، میدان نیاوران.
@mmazaamin

🟢 چکیده ارائه فردا:

در ایران یکی مهم‌ترین مناقشه‌های حوزه سلامت، مناقشه‌ای است میان باورمندان به پزشکی رایج، مدرن یا علمی و انواع دیگر سنت‌های طبی از جمله طب سنتی ایران و دیگر طب‌های مکمل، یکپارچه یا جایگزین. البته این مناقشه صرفا مربوط به ایران نیست و چنان با ارزش‌ها و مفروضات فلسفی گره خورده است که حتی به چه نام خواندنش نیز با ارزش‌داوری همراه است. در تحقیق حاضر، با روش تحلیل و مدل‌سازی مناقشات، ابتدا مروری بر ادبیات بحث پیرامون این مناقشات در ایران و جهان داشته‌ و نشان داده‌ایم که هر کدام از دعاوی چطور با مفاهیمی در فلسفه پزشکی، فلسفه تکنولوژی و فلسفه علم پیوند خورده‌اند و تحلیلی در سطح بنیادین و رؤیت‌پذیر کردن روندها، زمینه‌ها و شکاف‌ها شاید مسیر برون‌رفت را هموار سازد. با برجسته‌سازی تعابیر و دوگانه‌های شکل گرفته پیرامون این مناقشه، تعبابیری مانند اثربخشی و دوگانه‌هایی نظیر کل‌نگر-جزءنگر، طبیعی-شیمیایی، بیماری-سلامت، غربی-شرقی و ... نشان داده‌ایم کدام یک مربوط به هستی‌شناسی و مبناهای معرفتی بازیگران این مناقشات است که نیاز به مداقّه دارد. در این پژوهش نشان دادیم که دوگانه علم و شبه‌علم، چارچوب مناسبی برای صورت‌بندی این مناقشه نیست، چرا که پزشکی علم نیست. هدف اصلی پژوهش حاضر ارتقای یک مجادله رتوریک به سطح یک مسئله معرفت‌شناختی است.
در نهایت این مناقشه به پرسش محوری «آیا کار می‌کند؟» می‌انجامد و این پرسش خود در بسیاری از موضوعات و جنبه‌های دیگر ریشه دارد. این پرسش این بار درباره انسان‌ها و جان‌هاست و در این حوزه اُبژه پژوهش مانند بسیاری از علوم دیگر، طبیعت بی‌جان نیست. این موضوع ما را با محدودیت‌های فراوان اخلاقی در پژوهش‌های بالینی مواجه می‌کند و نقش بازدارندگی علم را برای کارآزمایی‌ها پیش می‌کشد. در نهایت پژوهش‌هایی که بکار برون رفت از این مناقشه خواهد آمد را تشریح کردیم؛ توسعه و تصحیح پژوهش‌های بالینی و پزشکی مبتنی بر شواهد، توسعه فراپزشکی، پژوهش بر سازوکارهای روان‌-تنی مداخلات و توسعه نظریه‌هایی برای برون‌رفت از مدل گلوله جادویی در اولویت قرار دارد.

کلیدواژه‌ها: علم و شبه‌علم، تحلیل و مدل‌سازی مناقشه، پزشکی مبتنی بر شواهد، طب مکمل و یکپارچه، طب سنتی ایران، فلسفه پزشکی، فلسفه علم، فلسفه تکنولوژی

سخنرانی‌های مضامین

دوشنبه ۲ بهمن، امیر حسن موسوی دربارۀ «تحلیل مناقشه طب‌های مکمل و پزشکی رایج از منظری فلسفی» سخنرانی خواهد کرد.


زمان: دوشنبه ۲ بهمن، ساعت ۱۶ تا ۱۸
مکان: سالن شماره ۱، پژوهشگاه دانش‌های بنیادی، میدان نیاوران.

مسعود شاه‌حسینی/عضو هیئت تحریریه ماهنامه مدیریت ارتباطات

در جریان اعتراضات پارسال یکی دیگر از برندهای معروفی که مورد هجمه قرار گرفت، دیجی‌کالا بود. در سلسله گزارش‌هایی در شبکه‌های فارسی لندن ادعا شد که دیجی‌کالا به نهادهای حاکمیتی و نظامی وابسته است و سهام این شرکت را آنها در اختیار دارند. متعاقب این گزارش‌ها کمپینی در شبکه‌های اجتماعی، به‌خصوص توییتر برای تحریم دیجی‌کالا شکل گرفت. البته این تنها بحران این برند نبود و سلسله بحران‌هایی از سوی جریان‌های مختلف برای این بزرگ‌ترین سایت خرده‌فروشی آنلاین ایجاد شد. امیرحسن موسوی در آن زمان مدیر ارشد ارتباطات سازمانی دیجی کالا بود؛ در زمانی که یکی از بزرگ‌ترین بحران‌ها و کمپین‌های تاریخ کسب‌وکار کشور شکل گرفته بود. با او درباره این تجربه در روزگار سخت، علت بحران‌ها، نقش واحد روابط عمومی در این موارد و بیشتر صحبت کرده‌ایم. بازخوانی این اتفاقات بعد از یک سال از این منظر می‌تواند نکات زیادی در پی داشته باشد. در ادامه می‌توانید این گفت‌وگو را بخوانید:

‍ در نسبت تکنولوژی و فرهنگ

شماره آبان ماهنامه مدیریت ارتباطات، به مدیر مسئولی امیرعباس تقی‌پور و سردبیری علی ورامینی منتشر شد. پرونده ویژه این شماره دربارۀ نسبت تکنولوژی و فرهنگ است. در ادامه نگاهی مختصر به این شماره داریم.

◽️ ما و مصنوع آن‌ها
در کشور ما اقبال به تکنولوژی‌های نوین در دهه‌های اخیر رو به فزونی است و سیاست‌گذاران برای رشد و توسعۀ آن اهتمام می‌ورزند. نکتۀ قابل ‌تأمل اینکه نگاه حاکم بر این سیاست‌گذاری‌ها، فنی-مهندسی و صرفاً به طراحی یا انتقال تکنولوژی می‌پردازد. حال ‌آنکه مطالعات فلسفه و تاریخ تکنولوژی نشان داده ابداع هر تکنولوژی تنیده با بسترهای فرهنگی- تاریخی و پیش‌فرض‌ها و انگاره‌های فلسفی زمانۀ خویش است و غفلت از آنها به پیامدهایی می‌انجامد که به آن نیندیشیده‌ایم و مهیای مواجهه با آنها نیستیم.
پرونده ویژه شماره ۱۶۵ ماهنامه مدیریت ارتباطات به نسبت تکنولوژی و فرهنگ پرداخته است. در این پرونده؛ میزگردی با حضور علیرضا منجمی وغلامحسین مقدم حیدری درباره فلسفه تکنولوژی در ایران و مقالاتی از حمیدرضا نمازی، معصومه تقی‌زادگان و... منتشر شده است.

◽️ ارتباطات چهره‌به‌چهره جایگزین ندارد
در ادامۀ سلسله‌ گفت‌وگوهای امیرعباس تقی‌پور دربارۀ گفت‌وگو، گفت‌وگو با پروفسور باقر ساروخانی، پیشکسوت فرهنگی ایران در این شماره منتشر شده است. پیر جامعه‌شناسی و ارتباطات در این گفت‌وگو، تأکیدش بر این است که بیش و پیش از همه‌چیز گفت‌وگو در سطح خانواده باید که تمرین و ترمیم شود. همچنین ساروخانی معتقد است هیچ ارتباطی جایگزین ارتباطات از نزدیک و چهره‌به‌چهره نخواهد شد.

◽️خاطرات یک تبعیدی سرکش
از دیگر مطالب منتشرشده در شماره جدید ماهنامه مدیریت ارتباطات می‌توان به این موارد هم اشاره کرد؛ اشکان قشقایی، معمار در مطلبی با عنوان حرکت در فضا، حرکت با فضا از تجربۀ فضای معماری در بستر سینما و عکاسی گفته است. نیوشا طبیبی سراغ آَشپزی مکتب تبریز رفته است.
میلاد نوری، پژوهشگر فلسفه از در یادداشتی با نامِ رویارویی با حاضر غایب درباره این گفته است که فناوری‌های دیجیتال چنان با جهان آمیخته‌اند که ادراک روزمره و تجربۀ زیسته آدمی را به‌تمامی تغییر داده است. شبنم لشگری پژوهشگر فناوری از بازار جدید فرهنگ و هنر در دنیای دیجیتال نوشته است؛ او به این پرداخته است که دنیای هنر از لحاظ تاریخی هنر دیجیتال را کم‌ارزش دانسته و به حاشیه رانده است، اما ظهور ان‌اف‌تی باعث ایجاد دگرگونی شده است.
در بخش ادبیات این شماره مقاله از آریل دورفمن به نام خاطرات یک تبعیدی سرکش ترجمه شده است. او در این مقاله روایت بازگشت پس از دهه‌ها پس از مرگ آلنده به شیلی را روایت می‌کند، زمانی که دیگر یک سرباز انقلابی نبوده است. این‌ها و مطالب بیشتر را در شماره ۱۶۵ ماهنامه مدیریت ارتباطات مطالعه کنید.

◾️ ماهنامه «مدیریت ارتباطات» به شما کمک می‌کند که از جهان جدید، جهان ارتباطات سردربیاورید.
◾️◾️◾️
نسخه چاپی «مدیریت ارتباطات» را از دیجی‌کالا تهیه کنید. نسخه الکترونیکی آن را در طاقچه و مگیران بخوانید، همچنین برای اشتراک با ۸۸۳۵۶۰۷۶ تماس بگیرید.

@cm_magazine

‍ در شانزدهمین همایش روابط عمومی الکترونیک ارایه خواهد شد
🔹 آموزه‌هایی از فلسفه تکنولوژی برای متخصصان ارتباطات

امیرحسن موسوی، دکترای فلسفه علم و تکنولوژی در شانزدهمین همایش روابط‌عمومی الکترونیک به ارایه مقاله‌ال با عنوان «آموزه‌هایی از فلسفه تکنولوژی برای متخصصان ارتباطات» خواهد پرداخت.

در بخشی از چکیده این مقاله آمده؛
انسان بودن در عصر هوش مصنوعی به چه معناست؟ این پرسشی کلیدی برای متخصصان ارتباطات است و پاسخ به آن نیازمند تأملات فلسفی است. برای فهم هوش مصنوعی و نحوه تعامل آن با جامعه و متعاقباً شکل‌دهی به جهان جدید ارتباطات، پیش از همه به فهمی از خود تکنولوژی و زدودن بدفهمی‌ها از آن‌ نیاز داریم. دسته‌ای از تأملات که در حوزه فلسفه تکنولوژی پیگیری می‌شود؛ قلمرویی بسیار بارور و روبه‌گسترش در جهان آکادمیک فلسفی که به متخصصان ارتباطات کمک می‌کند تا فهمی عمیق‌تر از ماهیت تکنولوژی، نحوه‌ی پیدایش، گسترش و انقراض آن، تعاملات آن با جامعه و نقش کنشگران انسانی در این تحولات داشته باشند. این فهم برای تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌های آگاهانه‌ و مسئولانه‌تر درباره تکنولوژی‌ها ضروری است.
یکی از تصوّرات غلط رایج که توسط فلسفه تکنولوژی برچیده شده است، مفهوم تکنولوژی به عنوان یک موجودیت خنثی است. تکنولوژی‌ها بدون ارزش نیستند. آنها تجسّم مفروضات و سوگیری‌های آگاهانه یا ناآگاهانه مبدعان خود و زمینه‌های اجتماعی، تاریخی، اقتصادی و سیاسی‌ای هستند که در بستر آن‌ها بوجود می‌آیند. الگوریتم‌ها می‌توانند تبعیض را تداوم بخشند یا کاهش دهند، پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی می‌توانند گفت‌وگوهای دموکراتیک را تقویت کنند یا می‌توانند نفرت و خشونت را گسترش دهند و ابزارهای ارتباطی بر رفتار کاربران تأثیر می‌گذارند. در سمت مقابل، جوامع، تاریخ و ما انسان‌ها مقهور روندهای دترمینیستی تکنولوژی (جبرانگارانه) هم نیستیم؛ دترمینیسم تکنولوژیک به این معناست که تکنولوژی مولفه اصلی در شکل‌گیری سبک زندگی، ارزش‌ها، نهادها و مولفه‌های دیگر اجتماعی ماست. در این نگاه همه چیز متعیّن شده است و تکنولوژی، فرهنگ و جامعه را خارج از اراده‌ی انسان‌ها و کنترل آن‌ها می‌سازد. شناخت این بدفهمی‌ها و تفاوت‌های ظریف ریشه‌ای آن‌ها، به متخصصان روابط عمومی و ارتباطات اجازه می‌دهد تا تکنولوژی‌ها را قبل از اتخاذ آن‌ها ارزیابی انتقادی کنند و چنانچه نقشی در توسعه آن‌ها دارند آگاهانه‌تر مسئولیت خود را ایفا کنند.
آموزه‌هایی که از فلسفه تکنولوژی ارائه خواهم داد برگرفته از رویکرد فیلسوفان عقلانیت نقاد است که شباهت فراوان به چارچوب‌های معرفت‌شناسی تکاملی دارد. در این چارچوب تکاملی یا فرگشتی، تکنولوژی‌ها فاقد ذات هستند و نگاه‌های دترمنیستی (جبرانگارانه) و خودمختارانه به تکنولوژی غیرقابل دفاع است. از دیگر مقوّمات این چارچوب، نگاه‌های سیستمی و اجتماعی-‌تکنیکی به تکنولوژی و تأثیرپذیری و تأثیرگذاری تکنولوژی از/بر زیست‌بوم است. مخالفت با رویکردهای آرمان‌شهرگرایانه به تکنولوژی و محلی بودن تکنولوژی‌ها به معنای حساس بودن به ظرف و زمینه از دیگر مولفه‌های اصلی رویکرد عقلانیت نقاد به تکنولوژی‌هاست. از این منظر تکنولوژی‌ها صرفاً مصنوعات فیزیکی نیستند بلکه شامل تمامی تکاپوهای انسانی برای تغییر جهان در جهت مطلوب خود هستند. با این تلقی کامپوترها، شبکه‌های اجتماعی، هوش مصنوعی، نهادهای مختلف اجتماعی و کارخانه‌ها و شرکت‌ها، شیوه‌های حکمرانی، قوانین و دستورالعمل‌ها، دریانوردی، موشک‌ها و راکت‌ها و انواع دست‌سازه‌ها و مصنوعات فیزیکی انسان و میلیون‌ها تکاپوی دیگر، تکنولوژی‌های سخت یا نرم‌‌ محسوب می‌شوند.

شانزدهمین همایش روابط‌عمومی الکترونیک با موضوع «هوش مصنوعی؛ کاربردها، تکنولوژی و فلسفه» در تاریخ ۲۸بهمن ماه ۱۴۰۲ در هتل المپیک تهران برگزار خواهد شد.

🌐 کانال کنفرانس روابط عمومی👇
⚜️ @prconference

📔تحلیل مناقشه طب های مکمل و پزشکی رایج از منظر فلسفه علم

سخنرانان:
#هادی_صمدی
#علیرضا_منجمی
#حمیدرضا_نمازی
#امیرحسین_موسوی

دبیر نشست:
#مالک_شجاعی_جشوقانی

🗓 سه شنبه 15 اسفند 1402 ساعت 17

🏡 سالن خیام

🔹برنامه به صورت حضوری برگزار می‌گردد.

🔹ورود برای عموم آزاد و رایگان است.

💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢


🆔 @iranianhht

🎶 پوشه شنیداری نشست علمی تحلیل مناقشه طب های مکمل و پزشکی رایج از منظر فلسفه علم

🗓 سه شنبه 15 اسفند 1402

💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢

🆔 @iranianhht

دیروز آخرین جلسه مربوط به رساله‌ام برگزار شد، در خانه اندیشمندان علوم انسانی.
آنچه که این جلسه را متمایز کرد و من نظیر آن را تاحالا ندیده بودم، حضور جمعی از فیلسوفان، پزشکان، جامعه‌شناسان و انسان‌شناسان، مورخان، روان‌شناسان، داروسازان و طیف وسیعی از متخصصان دیگر زیر یک سقف بود که به راستی برای تحلیل پدیده‌ای به پیچیدگی سلامت انسان به همه آن‌ها نیاز است.
موشکافی و تحلیل انسانی‌ترین دانش بشری یعنی پزشکی و پدیده‌های مرتبط با سلامت، یک ماجرای یک‌وجهی و تک‌ساحتی نیست. باید طیف وسیعی از دانش‌ها که تاکنون در دیسیپلین‌ها و در سطوح مختلف معرفتی توسعه داد‌ه‌‌ایم را بسیج کنیم تا فهمی از مسئله‌ی به غایت پیچیده بهروزی، شادکامی و شکوفایی آدم‌ها که بخش مهمی از آن در گروی سلامت جسم‌ها و جان‌هاست، حاصل شود.
و شاید مهم‌ترین نقش امروزین فلسفه در جهانی که دانش‌ها و معارف اینقدر تخصصی شده‌اند، همین باشد؛ ایفای همان نقش مادرانگی قدیمی خود برای علوم و دانش‌ها و گردهم‌آوردن خِردها در حوزه‌های مختلف زیر یک سقف و ایجاد چشم‌اندازهای وسیع‌تر که شاید از هر یک از حوزه‌های دانش به تنهایی بر نیاید.
اگرچه کار من در رساله یک کار فلسفی خیلی کوچک و مقدماتی بود اما نمی‌توانم ذوق و شعف‌ام را پنهان کنم از اینکه سبب شده «دانش‌ها» باهم «گفت‌وگو» کنند.
قدردان اساتید و حضار بسیار گران‌قدری هستم که دیروز آمدند.