چند سوءتفاهم رایج درباره «ارتباطات»

ارتباطات چه در فارسی و چه در انگلیسی (Communications) دست‌کم به سه معنا بکار می‌رود:

۱. ارتباطات، به معنای ابزارها و تکنولوژی‌های ارتباطات، مثلا شرکت‌های ارتباطاتی و مخابراتی، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، یا ابزارهای ارتباطاتی مثل گوشی موبایل

۲. ارتباطات، به معنای انواع تعاملات بین فردی، مهارت‌های ارتباطاتی (Communications Skills)، ارتباطات موثر، فن بیان و شیوایی سخن، گفت‌وگوهای حساس، مهارت مذاکره، نحوه ارائه خوب، مردم‌داری و خوش‌خلقی، داشتن ارتباطات و نتورک بالا و …

۳. ارتباطات، در معنای علوم ارتباطات، نظریه‌های ارتباطات، ارتباطات و برند، ارتباطات و روابط عمومی (Public Relations)، ارتباطات سازمانی (Corporate Communications)، ارتباطات بازاریابی.

این ۳تا تقریبا هیچ ربطی به هم ندارند و هر کدامشان دانش‌ها یا مهارت‌های مستقلی هستند اما در عین حال ریشه بسیاری از بدفهمی‌ها هم هستند. بخصوص خیلی‌ها فکر می‌کنند ۳ همان ۲ است. و فکر می‌کنند مثلا سخنگوی یک سازمان یا مدیر روابط عمومی باید دومی را داشته باشد. راستش یک ربط‌هایی هم دارند ولی همانقدری ۲ به ۳ ربط دارد که به هر حرفه و تخصص دیگری هم دارد. مثلا یک مدیر محصول، یک مدیر مالی، یک پزشک یا یک نجّار خوب هم باید ارتباطات موثر داشته باشد. یا هر فردی اگر فن بیان و قدرت مذاکره و نتورک بالا داشته باشد احتمالا در حرفه‌اش موفق‌تر است.

عبارت «روابط عمومی بالا» ریشه در همین بدفهمی دارد. احتمالا منظور از روابط عمومی بالا همان معنای ۲ است ولی چون با روابط عمومی به معنای PR اشتراک لفظ دارد، خیلی‌ها فکر می‌کنند یکی است و با همین تلقی که اتفاقا در بخش خصوصی ما هم رایج است، چه فجایعی که ببار نمی‌آید! در این معنا دیگر ارتباطات و برند یا روابط عمومی یک دانش تخصصی نیست که نیاز به آموزش خاصی داشته باشد؛ بلکه حرفه‌ای است برای افرادِ با روابط عمومی بالا!

بهانه نوشتن این متن، خواندن مطلبی در روزنامه ‌محترم هم‌میهن بود که نویسنده محترم درباره سخنگوی دولت نوشته بود و فکر می‌کرد ۲ همان ۳ است.
امیرحسن موسوی

https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-25294

خطرات گسترش شبه‌علم

در این مصاحبه با روزنامه هم‌میهن از گسترش خطرات شبه‌علم در جامعه، به ویژه در نهادهای علمی سخن گفته شده است؛

از مصادیق شبه‌علم و راه‌های مقابله با آن مطالبی می‌خوانید؛

و اینکه در مقابله با شبه‌علم‌ها، چرا آموزش تفکر نقاد در مدارس و دانشگاه‌ها مقدم بر آموزش فلسفه‌ی علم است.

همچنين از اینکه چگونه می‌توان به معنایی علمی "پزشکی ایرانی" داشت و مانع هدر رفتن انرژی در بخش‌های شبه‌علمی شد.

https://hammihanonline.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-27/26151-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4-%D8%AA%D9%81%DA%A9%D8%B1-%D9%86%D9%82%D8%A7%D8%AF-%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D8%B1%D9%88%D8%B9-%D8%B4%D9%88%D8%AF

هادی صمدی
@evophilosophy

از دختر علوم تحقیقات تا کلینیک ترک بی‌حجابی موضوع طبی‌سازی یا پزشکی‌شدن (Medicalization) است؛ به معنای پیشروی و نفوذ پزشکی در ساحت‌ها و حوزه‌های جدیدی از زندگی انسان و در نهایت، تبدیل‌شدن پزشکی به‌ نوعی ابزار کنترل و تسلط اجتماعی.

‏فکر می‌کنم داشتن فهمی اجمالی از این مفهوم به تحلیل‌ها و شناخت بهتر چنین رویدادهایی کمک می‌کند.

‏مقاله‌‌ای درباره طبی‌سازی در مجله اخلاق پزشکی دانشگاه تهران نوشته‌ام. دعوت می‌کنم بخوانید:

https://ijme.tums.ac.ir/article-1-6453-fa.html

بازیگران توسعه تکنولوژی در ایران امروز «کارگزاران ⁧ #ابتذال_شر⁩ » هستند یا «کنشگران مرزی»؟

‏این پرسشی بود که در اپیزود ۳۷ پادکست فلسفه علم، با ⁦ امیر ناظمی⁩ درباره آن گفت‌گو کردیم:
‏ «سیاست‌گذاری تکنولوژی: تاریخ، ایدئولوژی و حکمرانی»

‏شنیدن در کست‌باکس:
https://castbox.fm/vd/755010049

سیاست علم و فناوری هم تاثیرپذیر از سیاست‌های دیگر سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است و هم بر آن‌ها تاثیرگذار

‏نکته قابل توجه آن است که حوزه‌هایی مانند هسته‌ای یا فضایی ذاتا حوزه‌های فناورانه هستند، زمانی که با معیارهای صرفا سیاسی مدیریت و سیاست‌گذاری شده‌اند، منجر به فاجعه‌هایی مانند چرنوبیل شده‌اند.

‏این موضوع و تجربه‌های تاریخی آن در گفت‌وگو با پادکست فلسفه علم
‏⁦
نسخه تصویری:
https://youtu.be/Jn92ByvP5iI

https://youtu.be/nCDGVIImLQ4?si=1AAuvLV_sQyElfOF

نسخه تصویری اپیزود ۳۶ پادکست فلسفه علم منتشر شد:
سیاست‌گذاری و مدیریت تکنولوژی، گفت‌وگو با امیر ناظمی

سیاست‌گذاری علم، فناوری و نوآوری (Science, Technology and Innovation Policy) موضوعی در حوزه سیاست‌گذاری عمومی است و به مجموعه تصمیمات و اقدامات دولت و حاکمیت در برخورد با ۳ موضوع علم، فناوری و نوآوری که ارکان اصلی توسعه صنعتی و رشد اقتصادی است، می‌پردازد. مدیریت تکنولوژی نیز بررسی چگونگی توسعه تکنولوژی در سازمان‌هاست.
بحث دربارهٔ این که چرا علم و پژوهش، فناوری و نوآوری موضوعاتی سیاستی هستند، آغاز می‌شود و پس از چالش دربارهٔ چیستی سیاست علم، فناوری و نوآوری و چگونگی سیاست‌گذاری در این حوزه، با بحث دربارهٔ نحوه ارزیابی این سیاست‌ها ادامه می‌یابد.
در این قسمت از پادکست فلسفه علم، با دکتر امیر ناظمی، پژوهشگر سیاست‌گذاری تکنولوژی و معاون سابق وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، به گفتگو می‌نشینیم. امیر با تجربه‌ای که در هر ۳ بخش خصوصی، دولتی و دانشگاهی دارد، روایت دست اولی از ماجرای سیاست‌گذاری و مدیریت تکنولوژی و ارتباط آن با موضوعات اجتماعی و سیاسی در ایران معاصر ارائه می‌دهد.

از برج به میدان؛ یک دفاعیه با احتیاط از سلبریتی شدن دانشگاهیان

این مقاله به بررسی نقش، کنش‌گری و جایگاه دانشگاهیان در عرصه عمومی، به‌ویژه در بستر شبکه‌های اجتماعی، می‌پردازد. شبکه‌های اجتماعی، با وجود انتقاداتی که به آن‌ها وارد است، در روزگار ما یکی از مهم‌ترین جلوه‌های عرصه‌ی عمومی به شمار می‌آیند. از یک سو، دیدگاهی وجود دارد که «سلبریتی‌شدن» دانشگاهیان را نوعی انحراف از معیارهای آکادمیک و کالایی و نمایشی شدن دانش قلمداد کرده و موفقیت در این فضا را منوط به هم‌رسانی بیشتر و جلب توجه-نه پایبندی به حقیقت و ارزش‌های علمی-می‌داند. از سوی دیگر، در ادبیات ارتباطات علم، می‌توان استدلال کرد که در عصر سیطره شبکه‌های اجتماعی، حضور فعال دانشگاهیان در آن‌ها برای جلوگیری از گسترش شبه‌علم، خرافه، چرندیات، رویکردهای خردستیزانه و غیرعقلانی و ابتذال ضروری است.
با بهره‌گیری از استعاره‌ی «برج و میدان» و نیز ارجاع به نقدهای تاریخی درباره‌ی خطر سطحی‌شدن و ابتذال فرهنگ و دانش-نگرانی‌هایی که می‌توان ریشه‌های آن را تا زمان سقراط ردیابی کرد-دراین مقاله استدلال می‌شود که هرچند این انتقادات جدی‌اند، اما به زمانه‌ی ما محدود نیستند. از این رهگذر پیشنهاد می‌شود که دانشگاهیان علاقه‌مند به کنشگری اجتماعی، ضمن پرهیز از خوش‌بینی ساده‌اندیشانه نسبت به شبکه‌های اجتماعی و دیدگاه‌های آرمانشهرگرایانه به آن‌ها که در اوایل سده میلادی حاضر رایج بود، با آگاهی انتقادی و نگاهی مسئولانه، از برج‌های آکادمیک خود خارج شده و در این میدان‌های عمومی حضور یابند. چنین حضوری، اگر هوشمندانه و همراه با حفظ معیارهای علمی باشد، می‌تواند در خدمت عمومی‌سازی دانش، ترویج تفکر علمی، در جهت خیر عمومی و ارتقای عقلانیت در جامعه قرار گیرد-بی‌آن‌که تسلیم ساده‌سازی افراطی وسطحی‌نگری شود.

امیرحسن موسوی

🌀 حمایت ویژه موسسه حامی از مقالات برگزیده در کنفرانس فلسفه پزشکی کینگز کالج لندن

🔹 موسسه حامی علوم انسانی از دانشجویان و محققان برای شرکت در کنفرانس فلسفه پزشکی ( Philosophy of Medicine Roundtable) حمایت مالی می‌کند.

📅 تاریخ رویداد: ۲ و ۳ ژوئن ۲۰۲۵ (۱۲ و ۱۳ خرداد ۱۴۰۴)
📍محل برگزاری: کینگز کالج لندن

🔺 ویژگی‌های مهم این فرصت:
شرکت در این رویداد یک فرصت بی‌نظیر تبادل دانش با بهترین اساتید این حوزه را فراهم می‌کند. علاوه بر این، قرار است آقای دکتر طباطبایی، شرایطی برای بازدید از مراکز علمی و برقراری ارتباط با اساتید کینگز کالج را برای پژوهشگران ایرانی فراهم کنند.

💡 حمایت مالی:
موسسه حامی از میان افرادی که مقاله آنها در بخش پوستر یا سخنرانی پذیرفته شود، از یک نفر و تا سقف ۱۰۰۰ دلار حمایت مالی خواهد کرد.

🗓مهلت ثبت‌نام و ارایه مقالات به کنفرانس: ۱۲ بهمن ۱۴۰۳

🔗 اطلاعات بیشتر و لینک ثبت‌نام:

لینک اول

لینک دوم

📌 توجه:
بعد از ثبت‌نام در کنفرانس، ارسال مقاله و اخذ نامه رسمی پذیرش، امکان ارائه درخواست کمک هزینه سفر به موسسه حامی وجود دارد.


🔗 فراخوان حامی:
لینک ثبت‌نام حامی
@haameeorg

🔺دومین شماره فصلنامه «روابط عمومی‌های ایران» منتشر شد

🔹دومین شماره فصلنامه تخصصی «روابط‌عمومی‌های ایران» با محوریت موضوع الزامات تعامل با نسل نو و الزامات روابط عمومی‌ها در مواجهه با تغییر ذائقه مخاطبان منتشر شد.

🔹در این شماره به موضاعتی همچون «اینترنت چگونه نسل زد را به این شکل ساخت؟»،«تضاد هویتی نسل زد و تاثیر آن بر روابط بین نسلی»، «نسل زد و انقلاب رسانه‌ای آن؛ بایسته‌ها و الزامات اطلاع‌رسانی دولت»،«نسل Z، مصرف رسانه‌ای و کنش سیاسی در ایران»، «تاثیر فرزندان نسل z بر هزینه‌های ارتباطی و فرهنگی خانواده‌ها» و «مهارت‌های ارتباطی «نسل زد» در محیط کار حرفه‌ای؛ توانایی‌ها و ضعف‌ها» پرداخته شده است.

🔹همچنین در این شماره  دو کتاب «هنر رهبری از طریق روابط عمومی: آینده ارتباطات مؤثر» و « روزنامه‌نگاری در عصر نسل Z» معرفی شده است.

🔹علاقه‌مندان فایل کامل را از https://media.dolat.ir/uploads/org/173779371990905000.pdf دانلود کنند.

https://dolat.ir/detail/457023
@PadDolat

با «من نمی‏دانم»، مشکل داریم

گفت‏وگو با شاهو صبار و امیرحسن موسوی درباره چرایی شیوع شبه‌‏علم در رسانه‌ها


🔹️شاهو صبار: من نگاه خیلی خوش‏بینانه‏ای به رسانه در زمینه ترویج علم ندارم. رسانه در یک تقسیم‏بندی یا دولتی است یا بنگاه اقتصادی است. رسانه اقتصادی دنبال فروش بیشتر است و شبه‏علم هم از علم بیشتر می‏فروشد. علم، پیچیده و سخت است و مخاطب اندکی دارد. علم می‏گوید اگر برای نمونه قصد دارید در حوزه اقتصاد رشد کنید، باید بروید ایده‏ها را بررسی کنید، باهوش و خلاق هم باشید، مطالعه هم داشته باشید و بعد از سال‏ها آزمون و خطا و با داشتن میزانی شانس، شاید 10سال دیگر به ثروتی برسید. شبه‏علم می‏گوید، روی یک صندلی بنشین و خیلی خوب به ثروتمندشدن فکر کن.

🔹️امیرحسن موسوی: وضعیت تلویزیون در این اواخر خیلی خراب است و نمونه‏های اعلای شبه‏علم نظیر برنامه «زندگی پس از زندگی» پخش می‏شود؛ آن‏هم از شبکه چهار که خود را «شبکه دانایی» معرفی می‏کند. نسل ما با برنامه «آسمان شب» به نجوم علاقه‏مند شد. همین الان برخی از بچه‏هایی که آن برنامه را می‏دیدند، بزرگترین کیهان‏شناسان و فیزیک‏دانان در دانشگاه‏های معتبر دنیا هستند.

🔹️شاهو صبار: کسی روزی یک‏ساعت وقت می‏گذارد و از منابع درست اطلاعات کسب می‏کند و دیگری همین یک‏ساعت را صرف کسب اطلاعات از شبکه‏های اجتماعی می‏کند. این دسترسی باعث می‏شود این دو نفر ظرف چندسال اندازه یک مدرک دکتری، تفاوت دانش داشته باشند. در عین حال فردی را داریم که دکترای فیزیک دارد اما در مورد نقش کوانتوم در درمان صحبت می‏کند.

🔹️امیرحسن موسوی: نیازمند آدم‏های دوزیست هستیم؛ کسانی که هم رسانه را به خوبی بشناسند، هم تعلیمات درست دانشگاهی دیده باشند و با ارزش‏ها و فرهنگ علم آشنا باشند. خوشحالم که آذرخش مکری یا محمد فاضلی در شبکه‏های اجتماعی تا حد نسبتاً خوبی دیده می‏شوند. آسیب‏های این قضیه را می‏دانم اما اگر مکری، فاضلی و هادی صمدی نباشند، چه کسانی جای آنها را پر می‏کنند؟ احتمالاً صدف بیوتی و... دلیلش هم این است که به‏هرحال مخاطب مصرف رسانه‏ای خودش را دارد؛ چه مکری و فاضلی باشند، چه نباشند.

🔹️شاهو صبار: قدم اول تفکر انتقادی این است که اساساً باور نکنید؛ مگر اینکه خلافش ثابت شود. این البته کار ساده‏ای نیست و خیلی از آدم‏ها از پس انجام آن بر نمی‏آیند. صدها پیام می‏آید و شما بهتر است آنها را نادیده بگیرید؛ از عوارض سرطان‏زای مصرف چای تا چه و چه. من اما آنها را فعالانه نادیده می‏گیرم. به‏هرحال خیلی‏ها می‏گویند؛ شاید هم راست بگویند. این «شاید هم راست باشد»، مغز شما را از داده‏های مشکوک و احتمالاً نادرست پر خواهد کرد.

🔹️امیرحسن موسوی: زندگی همراه با شک، خیلی سخت است. آدم‏ها دنبال باورهای یقینی و جواب هستند. دنبال جوابند. بسیاری می‏پرسند که آخرش چه؟ فردا چه کنیم؟ دنبال پاسخ‏های سریع و راه‏حل‏های دم‏دستی و نهایی هستیم، حتی متخصصان ما. هنوز این جمله در دهان دانشگاهیان ما هم چندان جا نیفتاده که بگویند من در این مورد به جمع‏بندی خاصی نرسیده‏ام.

🔹️شاهو صبار: زندگی‏کردن براساس شک ساختار‏یافته، سخت است اما با آموزش می‏توان بدان رسید و ازقضا بعد زندگی شما خیلی راحت‏تر خواهد شد چون دیگر خیلی راحت درباره خیلی از مسائل خواهید گفت «نمی‏دانم»؛ زیرا دسترسی به شواهد کافی ندارم.

امیرحسن موسوی: با «من نمی‏دانم»، مشکل داریم و با آن نمی‏توانیم کنار بیاییم.

🖋فرزاد نعمتی | خبرنگار فرهنگ

📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

@hammihanonline
hammihanonline.ir

متن مصاحبه با شماره امروز روزنامه هم‌میهن درباره نقش رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی در گسترش شبه‌علم.
از متن:
بازار شبه‌علم در رسانه‌های نوین گرم است و ازاین‌منظر جا دارد به‌صورت‌کلی به واکاوی نقش تاریخی و فعلی رسانه‌ها در ترویج علم و شبه‌علم، نگاهی انداخت. به همین مناسبت در این شماره روزنامه به گفت‌و‌گو با دو نفر از صاحبنظران این حوزه پرداخته‌ایم. شاهو صبار، دکترای ارتباطات جمعی از دانشگاه سوگانگ کره جنوبی و عضو هیئت‌علمی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران و امیرحسن موسوی، دکترای فلسفه علم و تکنولوژی از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و از بنیان‌گذاران پادکست پرطرفدار «فلسفه علم»، با ما درباره کارنامه رسانه‌ها در ترویج علم و شبه‌علم به صحبت نشسته‌‌اند و از این رهگذر نحوه مواجهه با داده‌ها در شبکه‌های اجتماعی را نیز به بوته بررسی گذاشته‌اند. 

سلطنت داده‌ها

شماره ۱۷۷ ماهنامه مدیریت ارتباطات، با مدیر مسئولی امیرعباس تقی‌پور و سردبیری علی ورامینی منتشر شد. پرونده ویژه این شماره مربوط به گزارشی مفصل است که در آن ذیل بررسی روند بازار دیجیتال در ایران به رفتارشناسی کاربران در شبکه‌های اجتماعی هم می‌پردازد. در ادامه مروری کوتاه داریم بر این شماره.

❇️جدال برای تفسیر و تغییر جهان با هوش مصنوعی

◽️نبرد بین دیپ‌سیک و انویدیا نشانه‌ای از چگونگی تغییر جهان و حتی تفسیر جهان به ‌وسیلۀ هوش مصنوعی است. ظهور دیپ‌سیک هوش مصنوعی را از پدیده‌ای فنی و تخصصی به امری روزمره بدل ساخت؛ درست همان فرآیندی که روزگاری دیگر برای اینترنت و تلفن همراه اتفاق افتاد. سرمایه‌گذاران، سیاست‌مداران، رگولاتور‌ها، مهندسان و متخصصان رایانه و برنامه‌نویسی و مصرف‌کنندگان روزمره، همگی در چگونگی توسعۀ این فناوری نقش دارند.

◽️از این رو، رقابت در عرصۀ هوش مصنوعی وارد مرحلۀ جدیدی شده است. انتشار مدل جدید هوش مصنوعی دیپ‌سیک که با هزینه‌ای اندک در چین توسعه یافته و توسط یک استارتاپ کوچک در شهر هانگژو به جهان معرفی شده، نه‌تنها معادلات جهانی در این حوزه را دگرگون کرده، بلکه برخی معتقدند انتشار این مدل هوش مصنوعی چینی، تصورات پیشین دربارۀ برتری سیلیکون‌ولی را در هم شکسته و به «لحظۀ اسپوتنیک» بدل شده؛ لحظه‌ای که آمریکا پی به عقب‌ماندگی فضایی خود از شوروی برد.

◽️ بسیاری نیز بر این باورند که دیپ‌سیک نه لحظۀ اسپوتنیک که «مدل تی» است. همان‌طور که خودرو با مدل تی شرکت فورد در جهان عمومیت پیدا کرد، دیپ‌سیک نیز موجب جهان‌گستری هوش مصنوعی خواهد شد. در پرونده‌ای که در این شماره منتشر شده است، سعی شده تا نظریات مختلف در این‌باره را به‌اختصار ارائه دهد و به بررسی این پدیدۀ نوظهور و تأثیرات شگرف آن بپردازد تا به بینشی جامع‌و‌مانع دست پیدا کنیم.

❇️وین راه بی‌نهایت
◽️نگاهی به داده‌هایی که روندهایی از تحولات آیندۀ بازاریابی و اقتصاد دیجیتال در ایران و جهان نشان می‌دهد. گزارش سالانۀ یکتانت با عنوان «روایت یکتانت از بازاریابی دیجیتال ایران در سال ۱۴۰۲»چندی پیش منتشر شد. این گزارش با همکاری ۱۰ شرکت دیگر شرکت دیگر تدوین شده و به بیان داده‌های متعددی در خصوص بازاریابی دیجیتال در جهان و ایران، رفتار کاربران ایرانی در فضای دیجیتال، تبلیغات در وب‌سایت‌ها، شبکه‌های اجتماعی، اپلیکیشن‌ها و همچنین سایر روش‌های تبلیغات می‌پردازد.

◽️همچنین در این گزارش داده‌هایی از تبلیغات آفلاین در ایران و نیز بازار کار بازاریابی دیجیتال آورده شده است. یکی از نقاط متمایز گزارش سال 1402 یکتانت از بازاریابی دیجیتال در ایران در مقایسه با گزارش اول، اختصاص یک فصل مجزا به نتایج یک مطالعۀ پیمایشی دربارۀ رفتار کاربران ایرانی در فضای آنلاین است. در این پرونده سعی کردیم روندهای بازاریابی دیجیتال در ایران را در پرتو تحولات جهانی ببینیم و چشم‌اندازی آینده‌نگرانه عرضه کنیم. بی‌گمان، مطالعۀ این روندها بینش نسبتاً جامعی از تحولات آیندۀ بازاریابی و اقتصاد دیجیتال در ایران و جهان ارائه می‌دهد. در این پرونده علاوه بر فعالان اکوسیستم اقتصاد نوآوری ایران، پژوهشگران ارتباطات، سیاست و ... هم تحلیل‌هایی ارائه داده‌ند. پیمان طالبی در یادداشتی به شرایط زندگی اهالی رسانه پرداخته و نوشته که در کشور زندگی هیچ‌کدام از روزنامه‌نگاران از راه رسانه نمی‌گذرد و کسی هم نیست این واقعیت فریاد بزند.

◽️علاوه براین‌ها، نیوشا طبیبی در مطلب این شماره خود درباره نمادهای فرهنگی در کشورهای مجارستان و اسپانیا و اهمیت زبان فارسی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین نمادهای هویتی ایرانیان نوشته است. او در بخشی از یادداشتش چنین آورده است: «ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که سختی‌های بسیاری را متحمل می‌شویم، اما به قول زنده‌یاد شاهرخ مسکوب، تحمل این سختی‌ها هرچه که باشند، به فهم زبان فارسی می‌ارزد.» امیرحسین صدقی، مدیر روابط عمومی میلی هم در مصاحبه‌ای درباره زیربناهای ارتباطی میلی با کاربران و تعاملش با نهادهای قانونی و نظارتی صحبت کرده است.

◽️قادر باستانی پاریزی، امیرحسن موسوی، نیوشا طبیبی، امیر پاشا، آیدا ابوترابی، امی هاوکینز، عمادالدین پاینده، فابیان وسترهاید، شبنم لنگری، حسنعلی ضاد، هادی محمدیآباد، محسن عربها در این شماره گفت‌و‌گو و مقاله و یاداشت دارند.

◾️ ماهنامه «مدیریت ارتباطات» به شما کمک می‌کند که از جهان جدید، جهان ارتباطات سردربیاورید.



🗞 نسخه چاپی «مدیریت ارتباطات» را از و دیجی‌کالا نسخه دیجیتال آن را از مگیران و طاقچه تهیه کنید. همچنین برای اشتراک با ۸۸۳۵۶۰۷۶ تماس بگیرید.

◽️◽️◽️

@cm_magazine

🔹 ارائه‌دهندگان مقاله در دهمین کنفرانس روابط‌عمومی و صنعت
▫️در این کنفرانس سه پنل تخصصی برگزار خواهد شد

▫️دهمین کنفرانس روابط‌عمومی و صنعت با موضوع اصلی «نقش روابط‌عمومی در مدیریت بحران ناترازی‌ها و توسعه صنعتی» و با حضور مدیران، کارشناسان و علاقه‌مندان روابط‌عمومی و صنعت ۲۷ بهمن‌ماه در هتل المپیک تهران برگزار خواهد شد.

علاقمندان به‌منظور کسب اطلاعات بیشتر در خصوص این کنفرانس و ارسال مقالات می‌توانند به پایگاه خبری ما آنلاین مراجعه و یا با شماره تلفن ۸۸۳۵۶۲۱۱ تماس حاصل نمایند.

▫️دانلود (دریافت) فرم ثبت‌نام دهمین کنفرانس روابط‌عمومی و صنعت

🌐کانال کنفرانس روابط عمومی👇
⚜️ @prconference

‍ امیرحسن موسوی، متخصص ارتباطات، دکترای فلسفه علم‌وفناوری:
🔹بحرانِ ارتباطاتِ بحران

امیرحسن موسوی، متخصص ارتباطات، در دهمین کنفرانس روابط‌عمومی و صنعت به ارایه مقاله‌ای با عنوان «بحرانِ ارتباطاتِ بحران» خواهد پرداخت.
در خلاصه‌ای از این مقاله آمده است:
در کنار همه بحران‌هایی که در کشور داشته‌ایم و خواهیم داشت، به نظر می‌رسد یک بحرانِ همیشگی و همه‌جا حاضر حضور دارد، «بحرانِ ارتباطاتِ بحران». این بحران به معنای نادانی، عدم آموزش و عدم پایبندی به اصول بنیادین مدیریت ارتباطات بحران است. بهره‌نگرفتن از آموزه‌های جهانی این حوزه‌ی دانشی غنی، مستند نکردن تجربیات و آموزه‌های پیشین و عدم ارزیابی آن‌ها از منظر ارتباطات بحران، و در نهایت نبود تأمل و نظریه‌پردازی کافی پیرامون مدل‌های بومی مؤثر، باعث شده است که بسیاری از مسائل و رخدادها در کشور تبدیل به بحران شوند. علاوه بر این، هر بحرانی که به وجود می‌آید، به فاجعه‌ای ملی تبدیل می‌شود که شکاف‌های اجتماعی موجود را عمیق‌تر می‌کند. در مقاله حاضر با مرور چند نمونه از بحران‌های اخیر در بخش خصوصی و حاکمیتی و همین‌طور بحران‌های ملی نشان خواهم داد که ۱) در واکنش به آن‌ها مقدماتی‌ترین آموزه‌های ارتباطات بحران در نظر گرفته نشده و خلأ استراتژی و برنامه ارتباطات بحران مشهود است ۲) خلط مشکلات غیر ارتباطاتی، با مشکلات ارتباطاتی سبب شده فهم و انتظار درست و متناسبی از ظرفیت‌های ارتباطات بحران صورت نگیرد. ۳) مسئله اعتماد نهادی را تنها متوجه روایت و ابزار رسانه دانسته و «کارکرد» و آنچه که در دنیای واقعیت‌ها اتفاق می‌افتد را نادیده بگیریم. ۴) با تصویر معوجی که از حرفه روابط‌عمومی شکل‌گرفته، تنها عملکرد آن را رویکردهای تدافعی، سلب مسئولیت از سازمان، انکار یا حمله به اتهام‌زنندگان و خلق روایت‌های یک‌سویه تلقی کرده که این امر خود منجر به زوال سرمایه اجتماعی در کشور شده است. بر اساس پژوهش‌های تجربی اخیر و در چارچوب نظریه ارتباطات بحران موقعیتی (Situational Crisis Communication Theory) این‌گونه استراتژی‌های تدافعی و منفعلانه (Defensive) تنها شاید منافع کوتاه‌مدت را برآورده کنند. برای خلق «اعتماد» و منافع بلندمدت سازمان‌ها و نهاد‌ها، رویکردهای تطبیق‌پذیر (Accommodative) که منطبق بر پذیرش مسئولیت و اقدامات اصلاحی و جبرانی در طول بحران هستند، توفیق بیشتری دارند ۵) یکی از چالش‌های اساسی دیگر، فقدان مفروضات فلسفی و ارزش‌های بنیادین در ارتباطات بحران است. این مفروضات شامل اصل خطاپذیری انسان و به‌تبع آن خطاپذیری سازمان‌ها، سیاست‌ها، و تکنولوژی‌هاست. نظام یا سازمانی که مقدس و بدون خطا پنداشته می‌شود، به‌هیچ‌وجه خطایی نمی‌کند که نیاز به اصلاح داشته باشد. در چنین سیستمی، ارتباطات بحران بی‌معنی خواهد بود. در پایان با مرور چند آموزه مهم از حوزه ارتباطات بحران نشان خواهم داد در عصر اینترنت، شهروند - خبرنگاری، رسانه‌های غیرمتمرکز و شبکه‌های اجتماعی، تک‌صدایی و تلاش برای رساندن فقط یک روایت به مخاطب، ممکن نیست. به همین دلیل است که امروز، روابط‌عمومی‌های پیشرو در جهان برای شفافیت و اخلاقی عمل‌کردن بیشتر نهاد و سازمانشان تلاش زیادی می‌کنند. حتی بعضی‌ها امروز روابط‌عمومی را به وجدان اخلاقی سازمان تشبیه می‌کنند که مصلحت سازمان را در «حقیقت» و «خِرَد» می‌جوید، برخلاف تبلیغات که بیشتر بر «اغراق» و «اقناع» استوار است. ابزار مدیریت ارتباطات بحران، سرکوب و خاموش‌کردن صدای مخالف، تبلیغات یا پروپاگاندا نیست؛ بلکه ارتباطی مبتنی بر فروتنی، مسئولیت‌پذیری، همدلی و پایبندی به صداقت و شفافیت از همان لحظه آغاز است که امروز نه فقط به‌خاطر اخلاق، بلکه از روی مصلحت هم ضروری است.

دهمین کنفرانس روابط‌عمومی و صنعت با موضوع اصلی «نقش روابط‌عمومی در مدیریت بحران ناترازی‌ها و توسعه صنعتی» و با حضور مدیران، کارشناسان و علاقه‌مندان روابط‌عمومی و صنعت ۲۷ بهمن‌ماه در هتل المپیک تهران برگزار خواهد شد.

🌐کانال کنفرانس روابط عمومی👇
⚜️ @prconference

گزارش روزنامه هم‌میهن از دهمین کنفرانس روابط عمومی و صنعت و خلاصه‌‌ی مقاله من با عنوان «بحران ارتباطاتِ بحران؛ مروری انتقادی بر بحران‌های اخیر کشور از منظر ارتباطات بحران»