مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر | جعفری

‍
متفقین همچنان هستند، در خیابان‌ها، بازار، اماکن عمومی. کاری به کار ما ندارند. کارشان با زنان و دختران آوارۀ لهستانی است؛ ما هم کاری به کارشان نداریم، دنبال کار و گرفتاری خودمان هستیم. به تماشا اکتفا می‌کنیم. نمایش مجانی است، سربازهای امریکایی و انگلیسی شرم و ننگ نمی‌شناسند؛ در شمیرانات و پس‌قلعه هر جا آبی می‌بینند، زن و مرد، لخت می‌شوند جلو چشم مردم، و خود را نشان می‌دهند. بیماری‌ها و امراض خاصی را هم برایمان سوغات آورده‌‍اند، و «ابریشمی» را. بازار ابریشمی گرم است به‌خصوص در خیابان اسلامبول؛ به لطف مهمانان از هیچ حیث کم و کسر نداریم.

روس‌ها کمتر به خیابان‌های مرکزی می‌آیند ــ بعضی از روزها سربازان روسی دستۀ موزیک راه می‌اندازند و در خیابان فردوسی و نادری رژه می‌روند. مردم با بی‌اعتنایی به آنها نگاه می‌کنند، ولی عده‌ای از مهاجرین روسی که خود را میان مردم جا زده‌اند برای آنها فریاد «یات سون، یات سون» برمی‌آورند.

استقلال کشور تضمین شده؛ بناست پس از جنگ، متفقین نیروهایشان را از کشور خارج کنند و ما را به حال خود واگذارند، ما با بیماری و فقر، و آنها به سلامت. ما هم در قبال تضمین استقلال و تمامیت کشور از سوی قدرت‌های بزرگ، بیکار ننشسته‌ایم و به دول محور، آلمان و ایتالیا و ژاپن اعلان جنگ داده‌ایم و اکنون جزو متفقین هستیم دیگر خیالمان راحت است. در و دیوار شهر پر از پوسترهای عمو سام است با نوشته‌هایی که ما پیروز می‌شویم و فاشیست‌ها شکست خواهند خورد.

□ از کتاب در جستجوی صبح، خاطرات عبدالرحیم جعفری، بنیانگذار موسسۀ انتشارات امیرکبیر، ص ۲۴۳ و ۲۴۴

■ instagram ■ Telegram ■ Website

www.tgoop.com/amirkabirpublication/400

692 viewsedited  Jul 30 at 07:01

‍
متفقین همچنان هستند، در خیابان‌ها، بازار، اماکن عمومی. کاری به کار ما ندارند. کارشان با زنان و دختران آوارۀ لهستانی است؛ ما هم کاری به کارشان نداریم، دنبال کار و گرفتاری خودمان هستیم. به تماشا اکتفا می‌کنیم. نمایش مجانی است، سربازهای امریکایی و انگلیسی شرم و ننگ نمی‌شناسند؛ در شمیرانات و پس‌قلعه هر جا آبی می‌بینند، زن و مرد، لخت می‌شوند جلو چشم مردم، و خود را نشان می‌دهند. بیماری‌ها و امراض خاصی را هم برایمان سوغات آورده‌‍اند، و «ابریشمی» را. بازار ابریشمی گرم است به‌خصوص در خیابان اسلامبول؛ به لطف مهمانان از هیچ حیث کم و کسر نداریم.

روس‌ها کمتر به خیابان‌های مرکزی می‌آیند ــ بعضی از روزها سربازان روسی دستۀ موزیک راه می‌اندازند و در خیابان فردوسی و نادری رژه می‌روند. مردم با بی‌اعتنایی به آنها نگاه می‌کنند، ولی عده‌ای از مهاجرین روسی که خود را میان مردم جا زده‌اند برای آنها فریاد «یات سون، یات سون» برمی‌آورند.

استقلال کشور تضمین شده؛ بناست پس از جنگ، متفقین نیروهایشان را از کشور خارج کنند و ما را به حال خود واگذارند، ما با بیماری و فقر، و آنها به سلامت. ما هم در قبال تضمین استقلال و تمامیت کشور از سوی قدرت‌های بزرگ، بیکار ننشسته‌ایم و به دول محور، آلمان و ایتالیا و ژاپن اعلان جنگ داده‌ایم و اکنون جزو متفقین هستیم دیگر خیالمان راحت است. در و دیوار شهر پر از پوسترهای عمو سام است با نوشته‌هایی که ما پیروز می‌شویم و فاشیست‌ها شکست خواهند خورد.

□ از کتاب در جستجوی صبح، خاطرات عبدالرحیم جعفری، بنیانگذار موسسۀ انتشارات امیرکبیر، ص ۲۴۳ و ۲۴۴

■ instagram ■ Telegram ■ Website

BY مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر | جعفری