تا رستگاری سوسک یا کافکا
بخش سوم

اکنون کمی درنگ کنیم و به چیزی بنگریم که تحول پیدا کرده و از شکلی نابالغ خارج شده است تا بالغ شود اما علم و جهان مدرن نمی‌تواند این تحول را بفهمد. پس با ابزار محدودش سوسک را می‌بیند. این تحول در خود بیش از هرچیز فحوایی معنوی دارد. تو گویی اتفاقی مشابه آنچه که مس وجود را طلا می‌کند اما اینجا طلاشدگی در حدود فهم فهمنده‌ها نیست. نتیجه را بی‌ارزش‌ترین چیز می‌بینند و درک می‌کنند. کافکا تحت تأثیر آثار کوتاه اولیه‌ی توماس مان نوشته است که لازمه‌ی هنرمندشدن، دست شستن از لذایذ و غرایز و انزوای روحانی است. شما چیزی جز رهبانیت و عرفان می‌بیند در این نگاه و سخن؟ هنرمند این‌جا با راهبان دست از دنیا شسته این‌همان می‌شود. البته چنین سابقه‌ای در خانواده‌ی مادری کافکا وجود دارد: پدربزرگ مادری‌اش شخصیتی معنوی و قدیس بوده است. به‌جز این تقریباً در هر متنی که پیرامون عقاید او نوشته شده باشد، می‌توانید بخوانید که او به مکتب حسیدی یهودیت علاقه داشته است. مکتب حسیدی به تجارب روحانی و صوفیانه بسیار ارزش قائل است. با اینکه کاروبار کافکا از جنبه‌های اسطوره‌ای بسیار مورد توجه و تفسیر قرار گرفته به‌طور مثال تفسیر ادیپی با توجه و تمرکز روی ارتباط کافکا و پدرش اما باید هم‌صدا و هم‌قدم با توماس مان به لایه‌های معنوی کار او بیشتر توجه کنیم. این نگاه کمک می‌کند تا آن اسطوره‌ی منزوی را که شکل رایج و دیگری از فهم اوست، در نگاهی تازه بفهمیم. در این نگاه او نه مروج اندوهی بیهوده، بلکه کسی است که چون بیماری را فهمیده و نشان می‌دهد، طرد می‌شود. رانده می‌شود. فهمیده نمی‌شود.
همان‌طور که مارسل موس تذکر داده است پدیدارهای مادی در یک جامعه، همواره با روحانی‌ترین پدیدارها در ارتباطند. مسخ کافکا دو تحول را همزمان نشان می‌دهد: تحولی منفی را که جامعه و افراد بیمارش دچارش شده‌اند و از طرف دیگر حاکی و حکایت‌گر تحول مثبت سامسا/ راوی/ کافکاست.
تازه اگر همان فهم سوسک شدن را بپذیریم، سامسا در طریقتی تاریک، بار سنگین سلوکی را برعهده گرفته است تا رستگار شود.

پی‌نوشت: هانری کربن هم در شرح «تاریخ باطنی» می‌نویسد: هرگونه تاریخ ظاهری، فقط تمثیل، تقلید و بازگویی یک تاریخ درونی، سرگذشت نفس و عالم کلی است. مقاله‌ی فلسفه‌ی تطبیقی هنر... ـ مجله‌ی حکمت و فلسفه

#فریاد_ناصری


بخش اول این یادداشت
بخش دوم این یادداشت

قیمت تخمینی: ۹۵ میلیون دلار

قیمت فروش: ۱۲۱.۲ میلیون دلار

زمان و مکان فروش: کریستیز نیویورک، ۱۹ نوامبر ۲۰۲۴

«پادشاهی نور» (۱۹۵۴ میلادی) اثر «رنه ماگریت» یکی از مجموعه تابلوهای نقاشی است که آسمان روشن را بر فراز یک خیابان تاریک به تصویر کشیده است. این اثر در حراجی کریستیز نیویورک به قیمت ۱۲۱.۲ میلیون دلار فروخته شد و رکورد جدیدی را برای فروش آثار این نقاش سورئال بلژیکی به ثبت رساند.
#نشر_حکمت_کلمه

تن در میانه‌ی میدان ـ1
«به بهانه‌ی فهم برهنه‌گردی سرمد کاشی»


اگر بخواهیم غبار اندیشه‌های نادرست را از سنت برهنه‌گردی بزداییم باید تلاش کنیم از لایه‌های تلخ بیچارگی و تهیدستی و حتی اعتراضی ماجرا بتوانیم که رد شویم تا آن‌گاه بر ما روشن شود که اس و اساس برهنه‌گردی بیان این نکته است که اکنون من توانسته‌ام تنم را معبد کنم. به این شعر از باساوانا دقت کنید:

توانگران
معبد سازند برای شیوا

من بینوا
چه کنم برای او
پاهایم ستون
تن محراب
سر گنبدی از زر...


«... بنا بر سنت، معابد هند به شکل اندام انسانند. برای رعایت آداب، نخست زمین را حفر می‌کنند و جامی بذر در آن می‌کارند. هندوان بر این باورند که معبد از بذر کاشته شده به هیئت انسان می‌روید. بخش‌های گوناگون معبد چون اعضای بدن نام می‌گیرند. دو جانب آن را دست‌ها یا بال‌ها، ستون را پا و بالای معبد را، سر می‌نامند.
محراب، درونی‌ترین و تاریک‌ترین حریم معبد، زهدان نام دارد. به این طریق، معبد ساخته شده از آجر و سنگ، نقش ازلی‌تر تن انسان است... معبد تن است و تن معبد»
اگر نوشتم از لایه‌ی اعتراضی قصدم اشاره به نهضت ویراشائیویسم بود که به رهبری باساوانا تهی بودن معابد پرشکوه را نشان می‌دادند و غنای تن بینوایان را ـ البته که می‌دانیم به‌طور کلی آنجا که فقر هست از ایمان و معنویت خبری نیست ـ اما این نهضت را باید در بستر تاریخی‌اش درک کرد.
یعنی اگر معابد توانگران خالی از معنویت است لزومی ندارد که تن بینوایان حتما پر از معنویت باشد. اما هنوز ایده‌ی معبد کردن تن، پا برجاست. حتی اگر مادی هم نگاه کنیم: تن ما همان آگاهی است و آگاهی فرآورده‌ی جهان پیرامون و مادی ماست و در این شکی نیست. از این قرار تن ما تمام ارجاع است. تن ما به زمین و آنچه از آن برآمده و تن ما را ساخته است، ارجاع می‌دهد؛ ارجاعی مدام.
بیشینه‌ی باورهای معنوی در شکل درستشان بر این باورند که تن ما محل حضور امر قدسی است. همان که دمیده شدن روح الهی نامیده شده است. از این قرار این تن ارجاعی ما که به آنچه از آن ساخته شده است رجعت دارد، اصالتی قدسی نیز می‌یابد.

#فریاد_ناصری

بهرام شیردل از بزرگان معماری فولدینگ دنیا می‌گوید: معماری کنون جهان
و بخصوص معماری غرب، هنوز به معماری بعد از اسلام در ایران نرسیده است.
ویدیو را در دورهمی‌های هفتگی که داشتیم ضبط کردم.
پاییز ۹۸
ده‌ونک، آتلیه بهرام دبیری
دو بهرام، فریاد ناصری و سارا آبشاری.

دم وحید عزیز گرم که این لحظه را ثبت کرده است.
@andaromidvari

https://www.instagram.com/reel/DEy_uFbq6ss/?igsh=czVmcWNrcHQ1bTkw


ای عاشقان! ای عاشقان
دل را چراغانی کنید


یک ویدئو جذاب و خاص برایتان آماده کرده‌ایم، درباره‌ی کتابی که به زودی منتشر می‌کنیم.

#نماد #عشق #قلب
#نشر_حکمت_کلمه
#خواندنی_ها_کم_نیست
#با_سیمرغ_واژه_ها

شعر فارسی باید از حال و مود جدا می‌شد. این شعرها مود نیستند. حال نیستند. حتی اگر کسی به لحن و کلماتش تشبه بجوید، هنوز در حال و مود است.

نظرتون چیه؟

کتاب #سرزدن
#نشر_حکمت_کلمه
#با_سیمرغ_واژه_ها
#خواندنی_ها_کم_نیست

سلام
برای تهیه ی کتاب مریلین یالوم مزاحم شدم
از کانال تلگرام سوگندستان


اولین خرید کتاب
https://www.tgoop.com/Sogandestan

تن در میانه‌ی میدان ـ2
«به بهانه‌ی فهم برهنه‌گردی سرمد کاشی»


«...هنگامی‌که‌ اشدود به دست‌ آشور افتاد خداوند فرمود: خدمتگزار من‌ اشعیا مدت‌ سه‌ سال‌ عریان‌ و پابرهنه‌ راه‌رفته‌ است‌. این‌ نشانه‌ی‌ بلاهای‌ هولناکی‌ است‌ که‌ من‌ بر مصر و حبشه‌ خواهم‌ آورد. پادشاه‌ آشور مردم‌ مصر و حبشه‌ را اسیر خواهد کرد و کوچک‌ و بزرگ‌ را مجبور خواهد ساخت‌ عریان‌ و پابرهنه‌ راه‌ بروند تا مصر را رسوا کند.»[كتاب مقدس، اشعیا 20: 1-4]
در این تکه ازکتاب مقدس خبر از برهنه‌گردی و پابرهنه بودن اشعیا می‌خوانیم. پابرهنه بودن البته معناهای متفاوتی را افاده می‌کند: فقر، ساده‌زیستی، بی‌توجهی به آداب اجتماعی یا در فرهنگ امروز سبک زندگی‌های طبیعی و ارتباط با زمین. در ماجرای اشعیا برهنگی او خبری است که باید فهم شود: خبر از بلای در راه.
یکی دیگر از معناهای برهنه‌گردی، بیان ترک تعلقات است یا حتی بیان مراتب حضور. برای مثال در داستان لالایوگشاوی و در زندگی میرکبیر همدان، میرسیدعلی همدانی، ما با زنی شاعر و مجذوب و مقدس طرفیم که در شهر برهنه می‌گردد اما با ورود میرسیدعلی همدانی به کشمیر او ناگهان در تنور نانی می‌پرد. نجاتش که می‌دهند در پاسخ به اینکه چرا در آتش و تنور پریدی، می‌گوید: مردی درآمد و از او شرم داشتم.
در این داستان، لالایوگشاوی به‌طور ضمنی بر احکام و آداب اجتماعی و حتی دینی مهر تایید می‌زند اما عموم مردم را در سطحی نمی‌بیند که در پیش و حضورشان مقید به آداب باشد. آن‌ها نیستند و تنها کسی چون امیر کبیر همدان وجود دارد.

#فریاد_ناصری

زن هوای دریا داشت
کشتی‌ها یک شب
بی آن که سوتی بکشند
لنگر خود را
بر بازوان مردان جوان جا گذاشتند

و زن
هنوز در ادامۀ دست‌ها
با بلیطی تاخورده
به طناب تمام لنگرها
گرهی می‌اندازد و
در پشت سرش
پیرمردان
به پیشانی‌نوشت رودها می‌اندیشند
با لنگری سنگین بر سینه‌هایشان


📝 #فریاد_ناصری
📚 #اوراد_حاشا
@llleiliii

زن هوای دریا داشت

📝 #فریاد_ناصری
📚 #اوراد_حاشا
🎙 #شادی_رزم_شعار
@llleiliii

سخن آغاز رابطه است و قطع سخن بریدن آن.
نامیدن اماره‌ی عشق است.

#فریاد_ناصری