اندیشه سرا

🚨 در خانه اگر کس است یک حرف بس است!
#بهزاد_پاکروح
#آسیب_شناسی_جامعه_مجازی
@andishehsarapub
افزایش چشمگیر توهم دانایی بر اثر فضای مجازی فارسی بسیار نگران‌کننده است.

تا چندسال قبل، اگر کسی که در زمینه‌ای خاص تخصص یا آگاهی خوبی داشت، وقتی در جمعی حضور داشت از او سؤالاتی می‌پرسیدند تا اطلاعاتشان در زمینۀ مورد نظر افزایش یابد؛

حالا بر اثر مطالب فضای مجازی فارسی، دیگر اکثر مردم نه‌تنها برای پرسیدن احساس نیاز نمی‌کنند بلکه سعی می‌کنند انبوه «برداشت‌های خود» از فضای مجازی را به دیگران یاد بدهند.

مثلاً ممکن است وقتی یک متخصص مغز و اعصاب به خانۀ آقایی که کارگاه خیاطی دارد برود، میزبان با لبخند بگوید "آقای دکتر! شما خبر دارید که خوردن یازده عدد تربچه در روز باعث پیشگیری از آلزایمر می‌شه؟!" 🤠😔

یا وقتی استاد شیمی دانشگاه تهران برای تعمیر خودروی خود به تعمیرگاه برود تعمیرکار به او بگوید "خبر دارید به‌زودی خودروها آبسوز می‌شن؟!" 🤠😔

این یکی دو مثال هیچ! اصلاً آن یازده عدد تربچه را جای بنزین بریزند توی باک خودرویشان! خودرویشان پرواز هم بکند! مگر ما بخیل هستیم؟! 🤠

مسأله به این نمونه‌های طنزگونه محدود نمی‌شود؛
تقریباً تمام رفتارهای فردی و اجتماعی چنین شده است، اما نادرستی‌شان به‌وضوحِ مثال ریختن تربچه در باک خودرو قابل تشخیص نیست!
گاه آن‌قدر تشخیصش دشوار است که هرکس قصد مطرح کردن آن‌ها و رفعشان کند خود زیر سؤال می‌رود!
داستانِ نوشتن مار و کشیدنِ شکل مار را که شنیده‌اید؟!

اعمال و رفتار مردم به‌شدت تحت تأثیر اخبار نادرست و داده‌های شبهِ‌علمی قرار گرفته است.

کسی نگران این وضعیت نیست، چرا که کار علمی برای بررسی آن انجام نداده‌اند و بخش اعظم این کوه یخ، ناپیداست؛
واقعیت این است که حد کنونی بسیار نگران‌کننده است و سرعت افزایش آن بسیار نگران کننده‌تر.

فضای مجازی فارسی به‌جای این‌که اطلاعات صحیح را افزایش و اطلاعات نادرست را کاهش دهد، روی هم رفته دارد برعکس عمل می‌کند، آن هم با سرعت زیاد.
نادانی را که کاهش نمی‌دهد، هیچ؛ توهم دانایی را به سرعت افزایش می‌دهد.
آن هم نه فقط در بین افراد دارای تحصیلات پایین؛ دامنِ بخش بزرگی از افراد تحصیل کرده را نیز، در محدودۀ غیرتخصصی‌شان، گرفته است.

برای تغییر این وضعیت، به عزم عمومی نیاز است اما خبری از این عزم نیست!
بیشترِ آن‌هایی که باید عزم کنند خودشان هم دچار همین ماجرا هستند.

شواهد بروز این وضعیت، دلایل بروز آن و روش‌های غلبه بر آن در این متن کوتاه نمی‌گنجد؛ اما در خانه اگر کس است یک حرف بس است! البته اگر آن کس، خود قربانی این توهم دانایی نباشد و برداشتش از این نوشته همان باشد که نویسنده اراده کرده است نه بر اساس پیش‌داوریِ خود.

من گنگ خواب دیده و عالم تمام کر
من عاجزم ز گفتن و خلق از شنیدنش!*
@andishehsarapub
- - -
* ✍ پی‌نوشت:
شما هم مثل اغلب مردم گمان می‌کنید که این شعر از مولوی است؟!
خیر! همین را هم اشتباه فرموده‌اند! این شعر از میرزا محمدخان مجدالملک لواسانی است.**

** ✍ مزاح:
شخصی گفته بود که «تولستوی نویسندۀ خوبی نبود، فقط یک کتاب خوب داشت، آن هم "بینوایان"»؛
گفتند «"بینوایان" را که ویکتور هوگو نوشته است.»
گفت: «ببینید این را هم برایش نوشته‌اند!» 🤠
ادامه دارد.
@andishehsarapub
👈داستانِ نوشتن مار و کشیدنِ شکل مار

Telegram

اندیشه سرا

🐍 داستان نوشتنِ مار و کشیدنِ شکلِ مار
@andishehsarapub
معلمی به روستایی رسید که شیادی در آن‌جا اهالی را فریب می‌داد.
شیاد در حضور مردم با معلم به مجادله و مباحثه پرداخت.
به او گفت «اگر باسواد هستی بنویس "مار"!»
معلم، واژۀ «مار» را نوشت.
شیاد، «شکلِ مار» را…

www.tgoop.com/andishehsarapub/5457

3.3K viewsedited  Apr 23, 2019 at 06:43

🚨 در خانه اگر کس است یک حرف بس است!
#بهزاد_پاکروح
#آسیب_شناسی_جامعه_مجازی
@andishehsarapub
افزایش چشمگیر توهم دانایی بر اثر فضای مجازی فارسی بسیار نگران‌کننده است.

تا چندسال قبل، اگر کسی که در زمینه‌ای خاص تخصص یا آگاهی خوبی داشت، وقتی در جمعی حضور داشت از او سؤالاتی می‌پرسیدند تا اطلاعاتشان در زمینۀ مورد نظر افزایش یابد؛

حالا بر اثر مطالب فضای مجازی فارسی، دیگر اکثر مردم نه‌تنها برای پرسیدن احساس نیاز نمی‌کنند بلکه سعی می‌کنند انبوه «برداشت‌های خود» از فضای مجازی را به دیگران یاد بدهند.

مثلاً ممکن است وقتی یک متخصص مغز و اعصاب به خانۀ آقایی که کارگاه خیاطی دارد برود، میزبان با لبخند بگوید "آقای دکتر! شما خبر دارید که خوردن یازده عدد تربچه در روز باعث پیشگیری از آلزایمر می‌شه؟!" 🤠😔

یا وقتی استاد شیمی دانشگاه تهران برای تعمیر خودروی خود به تعمیرگاه برود تعمیرکار به او بگوید "خبر دارید به‌زودی خودروها آبسوز می‌شن؟!" 🤠😔

این یکی دو مثال هیچ! اصلاً آن یازده عدد تربچه را جای بنزین بریزند توی باک خودرویشان! خودرویشان پرواز هم بکند! مگر ما بخیل هستیم؟! 🤠

مسأله به این نمونه‌های طنزگونه محدود نمی‌شود؛
تقریباً تمام رفتارهای فردی و اجتماعی چنین شده است، اما نادرستی‌شان به‌وضوحِ مثال ریختن تربچه در باک خودرو قابل تشخیص نیست!
گاه آن‌قدر تشخیصش دشوار است که هرکس قصد مطرح کردن آن‌ها و رفعشان کند خود زیر سؤال می‌رود!
داستانِ نوشتن مار و کشیدنِ شکل مار را که شنیده‌اید؟!

اعمال و رفتار مردم به‌شدت تحت تأثیر اخبار نادرست و داده‌های شبهِ‌علمی قرار گرفته است.

کسی نگران این وضعیت نیست، چرا که کار علمی برای بررسی آن انجام نداده‌اند و بخش اعظم این کوه یخ، ناپیداست؛
واقعیت این است که حد کنونی بسیار نگران‌کننده است و سرعت افزایش آن بسیار نگران کننده‌تر.

فضای مجازی فارسی به‌جای این‌که اطلاعات صحیح را افزایش و اطلاعات نادرست را کاهش دهد، روی هم رفته دارد برعکس عمل می‌کند، آن هم با سرعت زیاد.
نادانی را که کاهش نمی‌دهد، هیچ؛ توهم دانایی را به سرعت افزایش می‌دهد.
آن هم نه فقط در بین افراد دارای تحصیلات پایین؛ دامنِ بخش بزرگی از افراد تحصیل کرده را نیز، در محدودۀ غیرتخصصی‌شان، گرفته است.

برای تغییر این وضعیت، به عزم عمومی نیاز است اما خبری از این عزم نیست!
بیشترِ آن‌هایی که باید عزم کنند خودشان هم دچار همین ماجرا هستند.

شواهد بروز این وضعیت، دلایل بروز آن و روش‌های غلبه بر آن در این متن کوتاه نمی‌گنجد؛ اما در خانه اگر کس است یک حرف بس است! البته اگر آن کس، خود قربانی این توهم دانایی نباشد و برداشتش از این نوشته همان باشد که نویسنده اراده کرده است نه بر اساس پیش‌داوریِ خود.

من گنگ خواب دیده و عالم تمام کر
من عاجزم ز گفتن و خلق از شنیدنش!*
@andishehsarapub
- - -
* ✍ پی‌نوشت:
شما هم مثل اغلب مردم گمان می‌کنید که این شعر از مولوی است؟!
خیر! همین را هم اشتباه فرموده‌اند! این شعر از میرزا محمدخان مجدالملک لواسانی است.**

** ✍ مزاح:
شخصی گفته بود که «تولستوی نویسندۀ خوبی نبود، فقط یک کتاب خوب داشت، آن هم "بینوایان"»؛
گفتند «"بینوایان" را که ویکتور هوگو نوشته است.»
گفت: «ببینید این را هم برایش نوشته‌اند!» 🤠
ادامه دارد.
@andishehsarapub
👈داستانِ نوشتن مار و کشیدنِ شکل مار

BY اندیشه سرا