tgoop.com/anjoman_shmu/912
Last Update:
بسم الله الرحمن الرحیم
باسلام،
شانزدهمین روز آذرماه مزین به نام تمامی دانشجویانی است که در همه‌ی این سال‌ها زندگی خود را وقف کنشگری برای تحقق آرمان‌های ملت کرده‌اند. در چنین خاک پرافتخاری و در چنین روزی، اینجانب به‌عنوان نماینده‌ی نشریات دانشجویی در محضر شما ایستاده‌ام تا رنج‌ها و فرصت‌های پیش رویمان را بازگو کنم.
رئیس جمهور محترم،
درک اینکه امروز میهن و منطقه در وضعیتی خطیر قرار دارد دشوار نیست.
هم‌زمان شدن جنگ‌های روزافرونِ منطقه با نابسامانی وضعیت معیشتی ملت، که خود را در مطالبات صنفی از کارگران و معلمان تا پرستاران نشان داده است، در کنار بحران مهاجرتِ فرزندان میهن و خودکشی‌های نگران‌کننده‌ی همکارانمان بخشی از معضلاتی هستند که بیش از نیمی از مردم را با ناامیدی از وضع موجود از شرکت در انتخابات دور کردند. گروهی دیگر، اما، با اعتماد به شما و صداقت‌تان، و البته امیدوار به تغییرات، پای صندوق رای رفتند.
آقای رئیس جمهور،
حل چالش هایی مثل از بین بردن فساد در کشور به اصلاح ساختار توزیع منابع و فرصت‌ها نیاز دارد و همچنین به حل معضلات ایران با جهانیان و همسایگان و اصلاح قوانین بالادستی، اعم از قانون‌های چشم‌انداز توسعه و قانون اساسی. و البته همه‌ی این موارد نیازمند شجاعتی است که ما آن را از شما انتظار داریم و به آن امیدواریم.
اما متأسفانه بخشی از اتفاقات اخیر نمایانگر چرخیدن دَر بر همان پاشنه‌ی قبل است. در چنین وضعیتی، به‌کارگیری گروهی از نیروهای سابق با گرایشات مشخص به‌بهانه‌ی وفاق و کارآمدی موجب نگرانی دانشجویان شده است. انتظار دانشجویان تغییراتی بنیادین در نگرش به دانشگاه و، به طبع آن، به جامعه است. وقتی وضعیت موجود حاصل سال‌ها مدیریت همین گروه محدود است، چرا در دولت شما هنوز عمده‌ی نیروها از بین خودی‌ها انتخاب می‌شوند؟ چرا وفاق تنها باید شامل حال سهم‌خواهان جناح رقیب می‌شود، نه مردمی که تمامی این سال‌ها صدایشان شنیده نشده است؟
جناب آقای دکتر پزشکیان،
اینکه حل مشکلاتی چنین وسیع نیازمند زمان است بر ما پوشیده نیست. اما اینکه ملت یکی از تاریخی‌ترین فرصت‌ها را به شما داده است نیز بر شما پوشیده نیست. از این فرصت برای اصلاح ساختار‌ها و قوانین استفاده کنید.
سعی کنید روندهایی مردمی و دانشجویی ایجاد کنید که ماندگار باشند. از درون مردم و دانشجویان، فارغ از گرایش سیاسی و عقیدتی‌شان، به‌دنبال راه‌حل‌ها بگردید.
به وعده‌های انتخاباتی خود عمل کنید.
فرموده بودید آمده‌اید تا صدای مردم معترض باشید. اجازه بدهید مردم خود صدای خود باشند. اجازه بدهید مردم نظرات خود را در باب سیاست‌های خارجه، قانون اساسی، تحریم ها و.... با رفراندوم بیان کنند.
فرموده بودید از دغدغه‌های کادر درمان آگاه‌اید و برای حل آن برنامه دارید. هنوز مشکلات صنفی پرستاران و کادر درمان (از اضافه‌کاری اجباری و تاخیر در پرداخت معوقات تا خودکشی دردناک آنها) به جای خود باقی است.
فرموده بودید برای رفع تبعیض‌ها آمده‌اید. انتصاب چند معاون زن و استاندار اهل تسنن البته اقدامی ارزشمند است، اما تا زمانی که روندها و تصمیم‌سازی‌ها تغییر نکنند، موثر نخواهند بود. در حالی که لایحه‌ی منع خشونت علیه زنان سال‌هاست که در مجلس خاک می‌خورد، تصویب و ابلاغ لایحه‌ی عجیب‌الخلقه‌ای به نام عفاف و حجاب چه معنایی دارد؟
فرموده بودید اگر نتوانید به وعده‌های خود عمل کنید، استعفا می‌دهید. پیش‌تر گفته شد که دولت شما فرصتی مغتنم است، اما صداقت شما آخرین حلقه‌ی اعتماد بین مردم و حکومت است و اگر لازم باشد از آن گزینه‌ی وعده داده شده نیز باید استفاده کرد.
فرموده بودید دانشگاه را به محیطی پویا و باز برای دانشجویان تبدیل می‌کنید. این امر جز با تجدید قوای نهادهای دانشجویی مثل تشکل‌های دانشجویی و خانه‌ی نشریات دانشجویی و ایجاد اتحادیه‌های تشکل‌های دانشجویی و، حتی مهم‌تر، انتصاب مدیران و رأسای هم‌سو با شعارهای انتخاباتی‌تان و البته دلسوز و دغدغه‌مند دانشگاه محقق نخواهد شد.
می‌دانیم که جنبش دانشجویی ایران از هر فرصتی برای ایجاد ایرانی آزاد استفاده کرده و خواهد کرد.
به امید روزی که با پشت سر گذاشتن سختی‌ها، نشریات دانشجویی نماد و پیام‌آور آزادی در ایران عزیزمان باشند.
با تشکر از توجه شما.
BY انجمن اسلامي دانشجويان علوم پزشكي شاهرود
Share with your friend now:
tgoop.com/anjoman_shmu/912